Εκτός από το να προωθούμε την ομορφιά και την ιστορία της χώρας μας, έχουμε επίσης ένα μεγάλο ενδιαφέρον για άλλες κουλτούρες, ειδικά τις μακρινές. Έτσι, χαιρόμαστε πολύ που έχουμε έναν Ινδό «φίλο δια αλληλογραφίας», τον Vikas Prakash Joshi. Η σχέση μας ξεκίνησε όταν εκείνος μας ζήτησε να γράψουμε μια σύντομη κριτική για το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “My name is Cinnamon”. Συνεχίσαμε να επικοινωνούμε μέσω email, να ανταλλάσσουμε γνώσεις, ιδέες και εμπειρίες για διάφορα θέματα. Συνεπώς, μας ήρθε φυσικά στο μυαλό να ζητήσουμε από τον Vikas να μας δώσει μια συνέντευξη σχετικά με τον ίδιο και την χώρα του. Αλλά θα τον αφήσουμε να σας τα πει όλα εκείνος…
Οι περισσότερες από τις πανέμορφες φωτογραφίες στη συνέντευξη προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του Vikas, για τις οποίες τον ευχαριστούμε πολύ, καθώς μας τον γνωρίζουν ακόμα καλύτερα! Οι υπόλοιπες συμπεριλαμβάνονται με την διαδικτυακή πηγή τους.
Στη νέα μας γλυκιά συνέντευξη ο Ινδός φίλος μας και συγγραφέας Vikas Prakash Joshi μιλάει για το επερχόμενο παιδικό βιβλίο του με τίτλο “My name is Cinnamon”, την αγάπη του για την Ελλάδα, τους φίλους του από άλλες χώρες, τα ταξίδια του και τους αγαπημένους του προορισμούς στην Ινδία, χαρακτηριστικά ινδικά πιάτα, τα αγαπημένα του επιδόρπια και πολλά άλλα. Στο τέλος μοιράζεται μαζί με τους αναγνώστες μας ένα απόσπασμα από το επερχόμενο βιβλίο του, το οποίο είναι εντελώς ξεκαρδιστικό!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΓεια σου Vikas και ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη! Πρώτα απ’ όλα, μπορείς να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες για τον εαυτό σου, ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα;
Κατάγομαι από την πόλη Pune, στη Δυτική Ινδία, διάσημη για τους καλλιτέχνες, το θέατρο και τους εκπαιδευτικούς οργανισμούς της. Με ένα δίπλωμα μάστερ στις Αναπτυξιακές Σπουδές και τη Δημοσιογραφία από το Tata Institute of Social Sciences και το Asian College of Journalism, έχω σχεδόν 8 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας σε διάφορους τομείς της επικοινωνίας· στη συγγραφή, στην επιμέλεια, στη μετάφραση, στον δημόσιο λόγο, στη δικτύωση, στις δημόσιες σχέσεις και στις πολυμεσικές σχέσεις. Η τριβή μου με τη συγγραφή ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία, όταν τα άρθρα μου δημοσιεύονταν στη σχολική εφημερίδα, προτού κερδίσω λογοτεχνικούς διαγωνισμούς σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Θεωρώ τον εαυτό μου αφηγητή ιστοριών και «ακροατή» ιστοριών.
Σε έναν πιο ανάλαφρο τόνο, μου αρέσει η Νουτέλα, τα τραγανά παϊδάκια, η μουσική της Shania Twain και η καλογραμμένη αστυνομική λογοτεχνία.
Γνωρίζουμε πως ετοιμάζεσαι να κυκλοφορήσεις το πρώτο σου παιδικό βιβλίο. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια γι’ αυτό;
Το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο “My Name is Cinnamon” είναι το παιδικό μου όνειρο. Μερικές φορές δεν μπορώ να το πιστέψω ότι συμβαίνει πραγματικά, μετά από τόσα χρόνια που το σκεφτόμουν. Αντί να σας δώσω μια ευθεία απάντηση του τύπου «Το βιβλίο μου διαδραματίζεται στο μπλα μπλα, ή το θέμα του είναι έτσι ή αλλιώς» σας έχω μια γλυκιά έκπληξη!
Είμαι στην ευχάριστη θέση να παρέχω ένα σύντομο απόσπασμα για τους αναγνώστες του Eat Dessert First Greece· είναι μια κλεφτή ματιά στο βιβλίο προτού κυκλοφορήσει επισήμως. Η δημοσίευση αποσπασμάτων, πριν από την κυκλοφορία ενός βιβλίου, είναι συνήθης πρακτική στον λογοτεχνικό κόσμο. (Θα βρείτε το απόσπασμα του βιβλίου στο τέλος της συνέντευξης.) Να σημειώσουμε εδώ πως το www.eatdessertfirstgreece.com θα είναι το πρώτο μέσο, στην Ινδία ή στο εξωτερικό, που θα δημοσιεύσει ένα απόσπασμα του βιβλίου. Ευχαριστώ την ομάδα του Eat Dessert First Greece!
To “My Name is Cinnamon” (προσεχώς από τις εκδόσεις Hay House 2021/22) είναι μια περιπετειώδης ιστορία ενός μικρού αγοριού του οποίου η ζωή δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια βόλτα με τρενάκι του Λούνα Παρκ. Ο Cinnamon είναι ένα πολύ ιδιαίτερο αγόρι για πολλούς λόγους, κυρίως επειδή είναι «μωρό της καρδιάς» και όχι «μωρό της κοιλιάς», δηλαδή είναι υιοθετημένο. Μεγαλώνει με αγάπη και γέλιο στη ζωή του, καθώς και με τους ανόητους διαπληκτισμούς μεταξύ των γονιών του για τις διατροφικές και τις καθημερινές προτιμήσεις τους, μιας και προέρχονται από πολύ διαφορετικές περιοχές της Ινδίας. Από τους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης του Pune, στη χαοτική και γοητευτικά εκνευριστική πόλη της Kolkata, μέχρι την απέραντη και εκπληκτική θέα του Nandurbar, το βιβλίο εξερευνά διαφορετικά τοπία. Η εικονογράφηση έχει γίνει από την καταπληκτική εικονογράφος παιδικών βιβλίων Niloufer Wadia. Είναι μια πρωτότυπη, ευαίσθητη και συγκινητική ιστορία που θα σας κάνει να σκεφτείτε, να κλάψετε και να γελάσετε. Για να μάθετε περισσότερα γράψτε στο joshi.vikas500@gmail.com.
Ξέρουμε επίσης πως έχεις μεγάλη αγάπη για τη χώρα μας. Από πού προέρχεται αυτό το ενδιαφέρον;
Το ενδιαφέρον μου για την Ελλάδα ξεκίνησε όταν ήμουν παιδί και οι γονείς μου μου χάρισαν ένα μικρό βιβλίο με τίτλο “Folktales of Greece”.
Διάβασα το βιβλίο και το απόλαυσα εκτενώς. Αυτή ήταν η πρώτη μου ιδέα για μια χώρα που την έλεγαν “Greece”. Αργότερα στο σχολείο, μισούσα την Ελλάδα εξαιτίας του Πυθαγόρα, του Ερατοσθένη, του Αρχιμήδη και άλλων μαθηματικών με μακριά ονόματα -είχαν εφεύρει πράγματα για τα οποία εγώ δεν είχα κανένα ενδιαφέρον. Μου έκανε εντύπωση που μια τόσο μικρή χώρα παρήγαγε τόσους πολλούς τέτοιους ανθρώπους! Ο δάσκαλος των Αγγλικών μου, βλέποντας το ενδιαφέρον μου για τη λογοτεχνία, μου έδωσε συντομευμένες εκδόσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, λέγοντας πως αυτά είναι τα έπη της Αρχαίας Ελλάδας. Με δυσκόλεψαν πολύ!
Μεγαλώνοντας, διάβασα κάποια από τα έργα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σοφοκλή και του Σωκράτη. Γνώρισα Ινδούς τουρίστες και επιχειρηματίες που είχαν δεσμούς με την Ελλάδα, Έλληνες τουρίστες και επαγγελματίες στην Ινδία, φοιτητές ανταλλαγής στο κολλέγιο, έφαγα ελληνικό φαγητό σε εστιατόρια και φεστιβάλ, και διάβασα σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς όπως ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος. Το ζήτημα του GREXIT, η οικονομική κρίση και το προσφυγικό ζήτημα μου έδωσαν να καταλάβω τη σύγχρονη πραγματικότητα της Ελλάδας.
Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πως η Ελλάδα δεν ήταν μόνο ένας αρχαίος πολιτισμός, αλλά, όπως η Ινδία, μια ζωντανή χώρα, όπου οι άνθρωποι -ακριβώς όπως κι εγώ- γελούσαν, έκλαιγαν και ζούσαν.
Επομένως, το ενδιαφέρον μου για την Ελλάδα πηγάζει από διάφορες απόψεις: τη μοναδική της ιστορία ως ένας σπουδαίος πολιτισμός, τους αναγνωρισμένους στοχαστές και συγγραφείς, τους παγκοσμίως γνωστούς τουριστικούς προορισμούς και τη σύγχρονη περίπλοκη γεωπολιτική πραγματικότητα. Εκτός από αυτά, υπάρχουν οι φιλόξενοι άνθρωποι, η επιτυχημένη διασπορά, το ζεστό κλίμα, τα γαλανά νερά, οι παραλίες και η αρχιτεκτονική. Τι συνδυασμός!
Έχεις πάει ποτέ στην Ελλάδα; Αν όχι, θα ήθελες να πας και πού;
Δυστυχώς, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να πάω στην Ελλάδα. Τι παράλογη ερώτηση. «Θα ήθελες να πας;!» Θα άρπαζα την πρώτη ευκαιρία!
Αλλά όταν μιλάμε για το να «πάει» κανείς στην Ελλάδα, αυτό που πραγματικά εννοώ είναι οι άνθρωποι της Ελλάδας, επειδή μου χώρα είναι -πάνω απ’ όλα- οι άνθρωποί της, και όχι τα βουνά ή τα μνημεία της. Τι εννοώ;
Το να ταξιδέψω με ένα λεωφορείο ή ένα τρένο με άλλους Έλληνες επιβάτες ανάμεσα σε διάφορα τοπία, να απολαύσω ένα χαρακτηριστικό Ελληνικό πρωινό ή μεσημεριανό σε μια καφετέρια ή σε ένα σπίτι, να παρατηρήσω τους ανθρώπους, τον τρόπο ζωής και τις συνήθειές τους. Να ψωνίσω διάφορα αντικείμενα σε ένα ελληνικό τοπικό παζάρι, να καθήσω σε μια τάξη με άλλους φοιτητές, να περπατήσω στους δρόμους των πόλεων, να παρακολουθήσω μια λειτουργία σε μια ελληνική εκκλησία. Να καθήσω και να φάω ένα ροδάκινο ή ένα σύκο κάτω από ένα δέντρο, στη σκιά, κουβεντιάζοντας με μια ομάδα Ελλήνων. Ίσως ακόμα, να ακούσω τις ιστορίες των πιο μεγάλων ανθρώπων για τις περασμένες μέρες και των πιο νέων ανθρώπων για τις ελπίδες τους για το μέλλον. Να πάω σε μέρη ή μαγαζιά που στα οποία οι τουρίστες δεν πάνε, να συμμετέχω σε μια συνάντηση ή συνέδριο Ελλήνων συγγραφέων. Στην ουσία να αναμιχθώ με τους Έλληνες· να τα παρατηρήσω και να τα απορροφήσω όλα. Θα τα εκτιμούσα σαν θησαυρό όλα αυτά.
Όλοι οι άνθρωποι παντού έχουμε τόσες πολλές παρόμοιες εμπειρίες από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο, αλλά ταυτόχρονα κάθε κοινωνία στον κόσμο είναι τόσο διαφορετική από την άλλη. Σε αυτές τις διαφορές, βρίσκεται το περιθώριο για τεράστιες συγκρούσεις και μίσος, αλλά και για μεγάλη ομορφιά και γνώση. Είναι μια από τις αγαπημένες μου εμπειρίες να παρατηρώ και να συναναστρέφομαι με τους ντόπιους, όπου κι αν πάω.
Μη με παρεξηγήσετε, όσοι Έλληνες το διαβάζετε αυτό. Σέβομαι και αγαπάω όλα αυτά τα ιστορικά και διάσημα μέρη της Ελλάδας (Δελφοί, Μυστράς, Μύκονος, Ρόδος, Παρθενώνας -η λίστα είναι ατέλειωτη, δεν μπορώ να τα αναφέρω όλα). Θα ήμουν πολύ ενθουσιασμένος να τα δω όλα αυτά. Είναι το καμάρι ολόκληρου του κόσμου. Αλλά ως συγγραφέας, ως άνθρωπος, βρίσκω τους ανθρώπους μιας χώρας πιο συναρπαστικούς και πιο όμορφους.
Ως άτομο που επιθυμεί να προωθεί τη διαπολιτισμική κατανόηση, εκτός από εμάς έχετε άλλους φίλους από μακρινές χώρες;
Το Eat Dessert First Greece κατέχει μια σημαντική θέση καθώς είναι το πρώτο μέσο που στήριξε το βιβλίο, ακόμα και πριν από Ινδούς συγγραφείς, και τώρα είναι το πρώτο που θα δημοσιεύσει ένα απόσπασμα. Επιπλέον, έχω επαφές σε περίπου 2-25 χώρες. Μερικές από αυτές είναι η Αίγυπτος, η Μαδαγασκάρη, η Γουιάνα, η Νότια Αμερική, οι ΗΠΑ, το Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία, ο Λίβανος, ο Καναδάς, η Σερβία, η Σρι Λάνκα, το Βέλγιο και η Ιταλία. Μου αρέσει πάντα να γνωρίζω ανθρώπους από όλο και περισσότερες χώρες, καθώς με βοηθάει να ξεπερνάω τις προκαταλήψεις μου, αλλά και να κατανοώ τη χώρα μου καλύτερα.
Έχεις ταξιδέψει πολύ; Ποιο είναι το αγαπημένο σου ταξίδι;
Έχω ταξιδέψει πολύ τόσο στην Ινδία όσο και στο εξωτερικό. Έξω από την Ινδία, είχα την τύχη να ταξιδέψω στην Κένυα, στη Μαδαγασκάρη, στην Ουγκάντα, στις ΗΠΑ και στον Καναδά.
Αυτά είναι ορισμένα από τα αγαπημένα μου ταξίδια στην Ινδία: ταξίδι στο Kutch (στα σύνορα με το Πακιστάν) με τις αλυκές του που τη νύχτα μοιάζουν με σεληνιακά τοπία, στο Arunachal Pradesh με τις συναρπαστικές πίστες του στις οποίες τα τζιπ πάντα μοιάζουν λες και θα πέσουν λόγω της βαρύτητας, αψηφώντας τους γκρεμούς, στις καθαρές παραθαλάσσιες πόλεις της δυτικής Ινδίας, όπως και τους διάσημους προορισμούς των σπηλαίων Ajanta Ellora.
Στο εξωτερικό, η Νέα Υόρκη και η Κένυα είναι οι αγαπημένες μου τοποθεσίες. Εκτός από αυτές, ως ένα μέλος μη-κερδοσκοπικού οργανισμού, έχω πάει σε πολλά χωριά και μικρές πόλεις της Ινδίας για καταγραφή. Παρά το ότι αυτοί δεν είναι «τουριστικοί προορισμοί», πραγματικά απόλαυσα τη γεύση που μου έδωσαν από την πραγματική ζωή.
Φωτογραφίες από τα ταξίδια του Vikas σε διάφορους προορισμούς της Ινδίας:
Αν ένας ξένος ταξιδιώτης έρθει στην Ινδία, που θα τον συμβουλεύατε να πάει; Ποιος είναι ο αγαπημένος σας προορισμός στην Ινδία;
Θα σας συμβούλευα να πάτε στη βορειοανατολική Ινδία, μια περιοχή με 7 πολιτείες γνωστές ως «Εφτά Αδερφές», που συνορεύει με πολλές από τις γειτονικές χώρες. Θα πάρετε μια πολύ διαφορετική γεύση της Ινδίας αν πάτε εκεί. Στην πραγματικότητα, μέχρι πριν 10-15 χρόνια, τουρίστες από άλλα μέρη της Ινδίας δεν επισκέπτονταν και πολύ αυτά τα μέρη, εξαιτίας γεωγραφικών θεμάτων και ζητημάτων τάξης και ασφάλειας. Τώρα είναι ο σωστός καιρός να πάει κανείς.
Οι αγαπημένοι μου προορισμοί περιλαμβάνουν τους γραφικούς, υπέροχους λόφους στης Νότιας Ινδίας και τη γραφική και πολυποίκιλη βορειοανατολική Ινδία.
Περισσότερες φωτογραφίες από τα ταξίδια του Vikas σε διάφορους προορισμούς της Ινδίας:
Στην Αθήνα έχουμε μερικά Ινδικά εστιατόρια. Θα έλεγες ότι η χώρα σου έχει χαρακτηριστικά πιάτα;
Ναι φυσικά, έχουμε χαρακτηριστικά πιάτα τόσο για όσους τρώνε κρέας όσο και για όσους δεν τρώνε. Θα περιγράψω το πλάνο μιας ολόκληρης ημέρας, το οποίο περιλαμβάνει πολλά χαρακτηριστικά πιάτα της Ινδίας.
Πρωινό: Idli και/ή Dosa, διάφορα chutneys και καυτός καφές φίλτρου. Εναλλακτικά, μπορείτε να πάρετε καυτά σταρένια parathas, με βούτυρο, γιαούρτι και πίκλες
Δεκατιανό: Μαλακό αφράτο κίτρινο dhokla ή sabudana wada, ανάλογα με τις προτιμήσεις.
Μεσημεριανό: Κοτόπουλο hyderabadi ή αρνί biryani, ή ένα rogan josh για όσους τρώνε κρέας, ένα curry με τζάκφρουτ, ή ένα curry με τυρί πανίρ, dal tadka, roomali roti ή απλό ρύζι, και για κλείσιμο gajar ka halwa ή rosogollas.
Απογευματινό: ζεστά bhaja (φέτες από brinjal/μελιτζάνα τηγανισμένες σε λάδι μουστάρδας), με luchis. Αν αυτό είναι πολύ βαρύ, απλά τηγανιτά pakodas και bhajjis με τσάι είναι επίσης μια καλή επιλογή. Απολαύστε ένα ζεστό τσάι με γάλα και chai masala, με τον ινδικό τρόπο.
Βραδινό: Curry με χοιρινό (vindaloo) ή curry με ψάρι μαγειρεμένα με τον τρόπο της Kerala με γάλα καρύδας, είναι καλές επιλογές για όσους τρώνε κρέας. Baigan bharta, Dum Aloo ή Curry με αρακά και πατάτες (Chhole Aloo), για τους χορτοφάγους. Για κλείσιμο rasmalai ή kheer.
Συνοδευτικά: Μπορείτε να επιλέξετε ένα γευστικό lassi μετά το γεύμα ή paan· και τα δύο είναι καλά χωνευτικά. Τα συνοδευτικά των ινδικών πιάτων είναι επίσης χαρακτηριστικά: τραγανό Papad, καυτερό Achaar (λαχανικά πίκλα), δροσερή salad ή raita και chutneys.
Φυσικά, όλα αυτά δεν μπορεί να τα καταναλώσει ένα άτομο! Οπότε, καλύτερα να σας βοηθήσουν οι συγγενείς ή οι φίλοι σας.
Θέλω να τονίσω ένα πράγμα εδώ: Έχω δει συχνά ξένους επισκέπτες στην Ινδία να παραπονιούνται για το πόσο καυτερό είναι το ινδικό φαγητό. Πίνουν πολύ κρύο νερό. Αλλά αυτό είναι εντελώς άχρηστο. Γεμίζει το στομάχι, αλλά δεν δροσίζει τη γλώσσα. Δοκιμάστε μπανάνες, γιαούρτι, βουτυρόγαλα, ζάχαρη (προφανώς ένα από αυτά), αυτά είναι πολύ πιο αποτελεσματικά. Το γιαούρτι είναι πολύ δροσιστικό.
Μερικά από τα αγαπημένα ινδικά πιάτα του Vikas:
Έχεις ποτέ δοκιμάσει ελληνικά πιάτα; Υπάρχουν ελληνικά εστιατόρια στην Ινδία;
Μου αρέσει η υγιεινή και απλή φύση της ελληνικής κουζίνας· δεν είναι καυτερή αλλά πολύ γευστική. Είμαι τεράστιος φαν του γιαουρτιού και κάθε χώρα που της αρέσει το γιαούρτι είναι μια χώρα για μένα. Έχω δοκιμάσει διάφορα ελληνική φαγητά και τα λατρεύω. Μπακλαβάς, χοιρινά παϊδάκια, μουσακά, φέτα και ελληνικό ψωμί. Αυτά τα έχω δοκιμάσει σε ευρωπαϊκά εστιατόρια σε μεγάλες πόλεις όπως και σε φεστιβάλ φαγητού.
Στην Ινδία δυστυχώς δεν υπάρχουν καθαρά ελληνικά εστιατόρια ή μαγαζιά. (Κάτι για να το σκεφτεί το Eat Dessert First Greece). Πολλά εστιατόρια στις μεγάλες πόλεις είναι μεσογειακά και έχουν μερικά ελληνικά πιάτα. Ο μπακλαβάς και η φέτα γίνονται όλο και πιο δημοφιλή.
Και τώρα πρέπει να ρωτήσουμε… Ποιο είναι το αγαπημένο σου ινδικό επιδόρπιο; Έχεις επίσης ελληνικό αγαπημένο γλυκό;
Τα αγαπημένα μου ινδικά επιδόρπια περιλαμβάνουν το sevaiyya kheer και το gajar ka halwa (αυτό με μια γενναία δόση υγιεινό παγωτό βανίλια).
Τα αγαπημένα μου ελληνικά γλυκά είναι ο μπακλαβάς και η ελληνική κρέμα. Πρέπει όμως να πω πως ο μπακλαβάς είναι πολύ βαρύς για το στομάχι.
Είμαι ένας τεράστιος, τεράστιος γλυκατζής. Σε κάθε γεύμα τρώω το γλυκό πριν από οτιδήποτε!
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Θα γράψεις και άλλο βιβλίο;
Σκοπεύω οπωσδήποτε να γράψω περισσότερα βιβλία στο μέλλον. Αυτή τη στιγμή δουλεύω πάνω σε 3: ένα μη-λογοτεχνικό βιβλίο, ένα ebook που επικεντρώνεται στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συγγραφείς και τους καθοδηγεί σε όλο το ταξίδι (από την αρχική ιδέα στη δημοσίευση και ακόμα παρακάτω) και τρίτον ένα αστυνομικό λογοτεχνικό βιβλίο. Θέλω να συνεχίσω να γράφω βιβλία σε όλη μου τη ζωή, μέχρι την τελευταία μου ημέρα.
Όσο για τα άλλα μελλοντικά μου σχέδια, ετοιμάζονται κάποια καλά πράγματα, αλλά πιστεύω πως αν μιλάς πολύ για τα σχέδιά σου, αυτό θα προσεγγίσει αρνητική προσοχή. Οπότε ας μείνουν μεροκε εκπλήξεις και λίγο μυστήριο.
Για να κλείσουμε με έναν γλυκό τρόπο, θέλεις να στείλεις ένα γλυκό μύνημα σε όλους τους Έλληνες και ξένους αναγνώστες;
Φίλοι από της Ελλάδα και από το εξωτερικό, ο τελευταίος 1,5 χρόνο της πανδημίας μας έδειξε πόσο ευάλωτη είναι η ζωή. Μερικές μέρες εδώ κι εκεί· αυτό έχουμε όλο κι όλο. Όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόσο λίγο χρόνο έχουμε στην πραγματικότητα και να τον εκμεταλλευτούμε για να κάνουμε αυτό που επιθυμούμε.
Ως άτομα, όμως, μπορούμε να καταφέρουμε τόσα λίγα μόνοι μας, όσο σκληρά οι αν δουλέψουμε. Μόνο αν ενωθούμε και εργαστούμε μαζί, τότε θα μπορέσουμε να καταφέρουμε κάτι, στην Ελλάδα, στην Ινδία ή στον κόσμο γενικώς. Η αλληλεπίδραση του Eat Dessert First Greece είναι ένα όμορφο παράδειγμα του πώς μπορούν να επικοινωνήσουν οι άνθρωποι ανεξαρτήτως γεωγραφίας και γλώσσας.
Επομένως το γλυκό μου μήνυμα είναι το εξής: ας δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε τον χρόνο που μας έχει μείνει κάνοντας αυτό που επιθυμούμε και δεύτερον, ας δούμε πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσουμε υποστηρικτικές κοινότητες, για να μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικότητα τις βλέψεις μας.
Όπως συνηθίζεται στο Eat Dessert First Greece, θα κλείσω με μια από τις αγαπημένες συνταγές της οικογένειάς μου. Είναι πολύ εύκολο και πολύ γευστικό. Οπότε το τρώω, νιώθω σαν παιδί ξανά. Ένα τέλειο επιδόρπιο για μετά το μεσημεριανό ή το δείπνο.
Συνταγή για το οικογενειακό μας αγαπημένο Sevaiyya kheer (Sevayyachi kheer στη γλώσσα Marathi)
Συστατικά
- 4 κ.σ. vermicelli καβουρδισμένα ή λευκά
- 2 κ.σ. ghee ή απλό βούτυρο
- 750 ml γάλα, κατά προτίμηση πλήρες
- 10 κ.σ. ζάχαρη (μπορείτε να προσθέσετε ή να αφαιρέσετε ζάχαρη, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας)
- Λίγες κλωστές σαφράν (βράστε τις σε γάλα για να βγάλουν το χρώμα τους)
- 4 σπόροι κάρδαμο
- 10 αμύγδαλα (μουλιάστε τα σε νερό ολονυχτίς)
Εκτέλεση
Πάρτε ένα κατσαρολάκι με χοντρό πάτο και βάλτε το στο μάτι. Διατηρήστε τη φωτιά πολύ χαμηλά. Αν χρησιμοποιείτε ghee βάλτε το μέσα στο κατσαρολάκι ή βάλτε το βούτυρο μέσα. Όταν το ghee/βούτυρο λιώσει προσθέστε τα vermicelli και καβουρδίστε τα για 5 λεφτά σε σιγανή φωτιά.
Τώρα προσθέστε το γάλα και αφήστε τα vermicelli να μαγειρευτούν μέχρι να μαλακώσουν και να κατέβει το γάλα σε κάποιο βαθμό. Προσθέστε τη ζάχαρη και αφήστε το γάλα να βράσει για ακόμα 5 λεπτά.
Κλείστε τη φωτιά και προσθέστε το σαφράν. Σπάστε τους σπόρους του κάρδαμου μια προσθέστε τους στο kheer.
Peel the soaked almonds and cut into slivers and decorate the kheer. Pour the kheer into a serving bowl and put it into the fridge to cool for 2 hours.
Ξεφλουδίστε τα μουλιασμένα αμύγδαλα και κόψτε τα σε φέτες για να διακοσμήσετε το kheer. Σερβίρετε το kheer σε μπολάκια και αφήστε το να κρυώσει στο ψυγείο για 2 ώρες.
Συμβουλή: καμιά φορά τα vermicelli μπορεί να απορροφήσουν το γάλα και να γίνει το μείγμα πηχτό. Μπορείτε να προσθέσετε μισή κούπα ζεστό γάλα.
Σερβίρετε κρύο. Καλή απόλαυση Έλληνες φίλοι μου!
Θα κλείσουμε τώρα τη συνέντευξη με το απόσπασμα που μας έστειλε ο φίλος μας ο Vikas από το βιβλίο του. Ευχαριστούμε πολύ για την τιμή και για το γέλιο!
Απόσπασμα από το βιβλίο “My Name is Cinnamon” του Vikas Prakash Joshi
*Μετάφραση από το Eat Dessert First Greece
H νυχτερινή επιδρομή
Ο Cinnamon ξάπλωνε στο κρεβάτι του και χάζευε το ταβάνι, προσπαθώντας απεγνωσμένα να μείνει ξύπνιος.
Σιγά σιγά, όλοι οι ήχοι στο σπίτι μειώθηκαν. Όλοι άρχισαν να ξαπλώνουν.
Τα μεταμεσονύχτια σίριαλ της Βεγγάλης και οι πολιτικές συζητήσεις δεν ακούγονταν πια.
Τα αυτιά του τεντώθηκαν.
Τώρα ήταν η ώρα!
Μαζεύοντας το κουράγιο του, θυμήθηκε πως το μεταλλικό δοχείο ήταν στο ψυγείο. Η εικόνα των rosogollas ήταν πολύ δελεαστική για να παραμείνει παγιδευμένος σε αυτή την κουκέτα. Κρατώντας την κουκέτα για στήριγμα, κατέβηκε προσεχτικά. Στην αρχή δεν μπορούσε να δει τίποτα.
Προς έκπληξή του, τα μάτια του αρνήθηκαν να προσαρμοστούν στο σκοτάδι. Το φανταζόταν ή το σκοτάδι ήταν πιο έντονο από το κανονικό; Περίμενε για λίγο αλλά τελικά αποφάσισε πως έπρεπε να προχωρήσει.
Ο Cinnamon έτριψε τα μάτια του. Συλλογίστηκε για λίγο μήπως έπρεπε να μείνει ακίνητος. Αλλά ακούγοντας τον Souradeep να ροχαλίζει, ήξερες πως ήταν ή τώρα ή ποτέ.
Έχοντας περιμένει για μια αιωνιότητα, μπορούσε πλέον να διακρίνει σιλουέτες· αρκετά για να καταλάβει τι ήταν.
Είχε μια καλή γνώση του πού ήταν η κουζίνα, και πώς να πάει εκεί από το δωμάτιό του. Εκατοστό με εκατοστό, ο Cinnamon σύρθηκε από την πόρτα του δωματίου στην κουζίνα και τελικά στο ψυγείο.
Άνοιξε τα διάφορα δοχεία και απόλαυσε τα γλυκά, ειδικά τα rosogollas και τα sondesh. Έχασε το μέτρημα από όσα είχε φάει, μέχρι που τελικά το στομάχι του πήγε να σκάσει.
Ο Cinnamon είχε το ταξίδι της επιστροφής. Ξανά, δεν μπορούσε σχεδόν να διακρίνει τίποτα. Το σκοτάδι έγινε λίγο ακόμα πιο πυκνό, αλλά παρ’ όλα αυτά, επέμεινε. Αποφάσισε να πέσει στα τέσσερα και να μπουσουλίσει. Χτύπησε το κεφάλι του στην πόρτα του υπνοδωματίου στην επιστροφή. Δάγκωσε τα χείλη του για να μην κλάψει. Πολύ σιγά και με δυσκολία σκαρφάλωσε στην κουκέτα.
Το πρωί ξύπνησε από δυνατές φωνές. Πατώντας στα δάχτυλα έφτασε στην πόρτα και έβγαλε το κεφάλι του για να δει την κουζίνα. Σε κάθε περίπτωση, όταν η μαμά και ο μπαμπάς μιλούσαν, δεν χρειαζόταν να τεντώσει τα αυτιά του.
«Ποιός έφαγε τόσα rosogollas!» είπε η μαμά. Ο Nilanjana κοίταξε μέσα στο σκεύος με καχυποψία, λες και θα έβρισκε τον ένοχο στον πάτο του βάζου. Η Didima άνοιξε τα υπόλοιπα δοχεία, ένα ένα.
«Ακόμα και τα sondesh και τα chomchoms!» αναφώνησε η Didima.
«Ποιος έφαγε τόσα πολλά;»
«Πρέπει να ήταν ο Shouro. Mπορεί να γίνει τόσο λαίμαργος,» είπε η μαμά.
Ο Nilanjana σήκωσε τα φρύδια του αλλά δεν απάντησε.
«Εγώ πραγματικά κοιμόμουν,» επέμεινε ο Souradeep.
Ο Cinnamon ήταν ενθουσιασμένος. Αποφάσισε να περπατήσει αδιάφορα μέχρι τον νεροχύτη για να πλύνει τα δόντια του.
«Cinnamon, έλα εδώ,» είπε ξαφνικά η μαμά. Εκείνος βγήκε μπροστά.
«Nilanjanadi, κοίτα τον Cinnamon μας.»
Όλοι τον κοίταξαν και κρυφογέλασαν. Ο Cinnamon αναρωτήθηκε τι κοιτούσαν τόσο επίμονα.
«Γιόκα μου, πόσα rosogollas και shondesh έφαγες χτες το βράδυ;»
Η μαμά ρώτησε πολύ γλυκά, τονίζοντας κάθε λέξη.
«Δεν έφαγα κανένα… Ο Souradeep τα έφαγε!» Η μόνη απάντηση που πήρε ήταν γέλια.
«Εγώ δεν έφαγα κανένα, απ’ ότι φαίνεται» είπε η Didima.
Η μαμά τον έπιασε από τον ώμο και τον πήγε στο μπάνιο, γελώντας.
«Κοίτα στον καθρέφτη, μωρό μου.»
Ο Cinnamon παραλίγο να πεθάνει από τη ντροπή του.
Όλο το μπλουζάκι του ήταν καλυμμένο με κομμάτια από rasgolla, λεκέδες από σιρόπι malpua, sandesh και cham chams, όπως και το στόμα του. Μέσα στη βιασύνη του να γυρίσει στο κρεβάτι, είχε ξεχάσει τελείως να πλύνει τα χέρια και το πρόσωπό του. «Μοιάζω με μια χαζή μαϊμού με όλα αυτά τα γλυκά πασαλειμμένα στα μούτρα μου» σκέφτηκε ο Cinnamon με θλίψη.
Λίγο μετά το πρωινό, το στομάχι του Cinnamon αποφάσισε ότι η βραδυνή γλυκιά παρατυπία είχε παραπάει. Έτρεξε στο μπάνιο και έμεινε μέσα για αρκετή ώρα.
Ναι, σκέφτηκε ο Cinnamon, βγαίνοντας από το μπάνιο. Τα πάρα πολλά γλυκά μπορεί να είναι καλό πράγμα. Αλλά τα rosogollas ήταν τόσο νόστιμα.
Ο μπαμπάς γέλασε όταν το άκουσε.
Χτυπώντας τον Cinnamon στον ώμο είπε, ντροπιάζοντάς τον, «Cinnamon, δες τη θετική πλευρά. Τώρα τουλάχιστον ξέρεις πως νιώθει ένας ελέφαντας όταν κάνει την ανάγκη του.»
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
- Instagram: @eatdessertfirstgreece
- Facebook profile: Giorgos Eliza Vlachakis
- Facebook page: eatdessertfirstgreece
- Twitter: @eatdessert1stGr
- Pinterest: eatdessert1stGr
- WordPress: Eat Dessert First Greece
- LinkedIn: Eliza Neofytou
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! 🤗 Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
Eat Dessert First Greece 