Κατεβάστε το δωρεάν γλυκό βιβλιαράκι μας με ένα κλικ!
Στις 2 Απριλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου και σε συνδυασμό με τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο που έχουμε όλοι πλέον στο σπίτι, σκεφτήκαμε πως είναι μια ωραία ευκαιρία να μιλήσουμε για το παιδικό βιβλίο. Τα παιδικά βιβλία δεν είναι μόνο για παιδιά, όταν είναι ποιοτικά, πιστεύουμε πως έχουν σε όλους κάτι να προσφέρουν!
Οπότε, με παιδιά ή χωρίς, ελάτε να βυθιστούμε για λίγο στον γλυκό, φανταστικό κόσμο της παιδικής λογοτεχνίας. Στο νέο μας άρθρο, αφιερωμένο στην παιδική λογοτεχνία, θα διαβάσετε μια προσωπική ανάμνηση από το νηπιαγωγείο που θα σας κάνει να γελάσετε, γλυκές σκέψεις για την αξία του παιδικού βιβλίου και χρήσιμες πληροφορίες για τα διάφορα είδη παιδικών βιβλίων.
Σε ένα παλιότερο άρθρο μας που είχε κάποια σχέση με τα βιβλία, είχαμε μιλήσει για τις αναμνήσεις μου από μια καλή δασκάλα που είχα την ευλογία και την τύχη να έχω. Η δασκάλα μου, εκτός από εκπαιδευτικός, ήταν η πολυβραβευμένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων Φωτεινή Φραγκούλη. Ρίξτε μια ματιά αν θέλετε στο άρθρο μας «Είχα κάποτε μια δασκάλα, την κυρία Φωτεινή Φραγκούλη…», γιατί πραγματικά ήταν μια ξεχωριστή συγγραφέας και πάνω απ’ όλα ένας μοναδικός άνθρωπος που μας άφησε πολλές γλυκές αναμνήσεις και πολλές όμορφες ιστορίες στα βιβλία της.
Στο αναμνηστικό λεύκωμα που έφτιαξε κάποτε στους μαθητές της, η κυρία Φωτεινή έγραψε από μια φράση για κάθε μαθητή, για να τον θυμάται. Η δική μου έλεγε ότι θα θυμάται από εμένα την αγάπη μου για τα βιβλία. Εγώ ζήλεψα τα άλλα παιδιά, από τα οποία θα θυμόταν το χιούμορ, τη ζωντάνια, τη φαντασία… Δεν κατάλαβα τότε ότι τα βιβλία τα περιέχουν όλα αυτά! Στην κυρία Φωτεινή, λοιπόν, θα αφιερώνουμε κάθε άρθρο μας που θα έχει σχέση με το βιβλίο και τη λογοτεχνία, και είμαστε σίγουροι πως αν ήταν ακόμα κοντά μας, θα είχαμε πολλά να πούμε για όλα αυτά…
Στο βιβλίο του Κρίστιαν Ποσλάνιεκ Να δώσουμε στα παιδιά την όρεξη για διάβασμα (1991) -και στους μεγάλους θα προσθέσουμε εμείς- βρήκαμε κάποιες συμβουλές για το πώς να το πετύχουμε αυτό. Να προτείνουμε στα παιδιά μια μεγάλη ποικιλία βιβλίων, να διαλέγουμε βιβλία που απευθύνονται στη φαντασία -και τα βιβλία γνώσεων μπορούν να το κάνουν αυτό, να μην τα καταναγκάζουμε να διαβάζουν, να μην τους ορίζουμε εμείς το νόημα που θα πρέπει να βγάλουν, αλλά αντιθέτως να τα βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους κίνητρα για διάβασμα και να κάνουν τις δικές τους ερμηνείες για όσα διαβάζουν. Να κάνουμε τα παιδιά, δηλαδή, ενεργούς αναγνώστες, αφού πρώτα γίνουμε εμείς οι ίδιοι φυσικά!
Όταν επιλέγουμε βιβλία για παιδιά πρέπει να δίνουμε προσοχή, μιας και στο εμπόριο κυκλοφορεί μια πληθώρα παιδικών βιβλίων, τα οποία δεν είναι όλα κατάλληλα και ωφέλιμα για τα παιδιά, ειδικά σε μικρές ηλικίες. Σύμφωνα με τη φιλόλογο Μ. Χουρπουλιάδου, τα μικρά παιδιά τα ενδιαφέρει το κοντινό τους περιβάλλον, η οικογένεια, οι φίλοι, το σπίτι τους, και με ανάλογες ιστορίες θα μπορέσουν να ταυτιστούν. Επίσης, στα παιδιά αρέσει η ομοιοκαταληξία, αλλά και οι αστείες λέξεις! Οι ήρωες προτιμάνε να είναι φανταστικοί, και τα χρώματα ζωηρά και φωτεινά. Και το σημαντικότερο απ’ όλα είναι πως αν θέλουμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο στα παιδιά, πρέπει πρώτα να αρέσει σε εμάς τους ίδιους!
Ξεκινώντας, λοιπόν, από την πρώτη συμβουλή του Ποσλάνιεκ, να έχουμε μια ποικιλία αναγνωσμάτων, θα διερευνήσουμε τα διάφορα είδη των βιβλίων για παιδιά -και όχι μόνο!
Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε το 1967 το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για τη Νεότητα, προς τιμήν του σπουδαίου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Είναι όμως όλα τα παιδικά βιβλία παραμύθια; Πολλά από τα παιδικά βιβλία είναι όντως εικονογραφημένα παραμύθια και μικρές ιστορίες. Ένας απλός ορισμός για το παραμύθι που βρήκαμε σε άρθρο της θεολόγου-φιλολόγου δρ. Ειρήνης Αρτέμη είναι πως το παραμύθι είναι μια «προφορική διήγηση φανταστικών γεγονότων» στην οποία πρωταγωνιστούν, ήρωες, πρίγκηπες, βασιλιάδες, πριγκίπισσες, δράκοι, ξωτικά, ζώα που μιλούν, μαγικά αντικείμενα…
Λαϊκά παραμύθια έχουν όλες οι χώρες του κόσμου. Σε μεταπτυχιακή εργασία διαβάσαμε πως τα σύγχρονα, έντεχνα ελληνικά παραμύθια αξιοποιούν την ελληνική λαϊκή παράδοση, αλλά και παραδόσεις άλλων χωρών. Τα διεθνή παραμύθια, βέβαια, έχουν μεγάλη επιτυχία στο ελληνικό κοινό, συνυπολογίζοντας και τον ρόλο που παίζει η τηλεοπτική και κινηματογραφική προσαρμογή τους.
Ένας βασιλιάς που πάσχει από ανορεξία και τίποτα δεν τον ικανοποιεί, ανακαλύπτει το «πιο γλυκό ψωμί» όταν ακολουθεί τη συμβουλή του σοφού γέροντα και εργάζεται ο ίδιος για τρεις μέρες στο χωράφι για να το φτιάξει! Διαβάστε το παραμύθι εδώ.
Η μυθολογία είναι ένα είδος πολύ αγαπητό στα παιδιά διαχρονικά και παγκοσμίως. Όπως επισημαίνει η καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αγγελική Γιαννικοπούλου στο βιβλίο της Το εικονογραφημένο βιβλίο στην προσχολική εκπαίδευση (2016), σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, οι μύθοι είναι παντού ζωντανοί. Από την άλλη, η αρχαία ελληνική μυθολογία είναι και ένας τρόπος να γνωρίσουμε την αρχαία ελληνική ιστορία και τις αρχαιοελληνικές αξίες. Στα παιδιά αρέσουν οι παιγνιώδεις και ευχάριστες δραστηριότητες. Μια από αυτές, σύμφωνα με την κ. Γιαννικοπούλου, θα μπορούσε να είναι η παρατήρηση των μυθολογικών στοιχείων που εμφανίζονται σε χολιγουντιανές ταινίες, παιδικές ταινίες, έργα τέχνης, με νέες μορφές και σημασίες.
H εικονογράφηση είναι από τα βασικά στοιχεία ενός παιδικού βιβλίου. Οι εικόνες μας δημιουργούν μια πρώτη εντύπωση, καλή ή κακή, αλλά και στην πορεία της ανάγνωσης μπορούν να αποτελέσουν την αφορμή για να κάνουμε τις προσωπικές μας υποθέσεις και να δώσουμε τις δικές μας ερμηνείες στην ιστορία. Ένα καλό παιδικό βιβλίο με όμορφη εικονογράφηση μπορεί να κινητοποιήσει μικρούς και μεγάλους να συζητήσουν περισσότερο και να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους. Επομένως, δε χρειάζεται να διαβάζουμε απευθείας στα παιδιά το κείμενο, αλλά μπορούμε να συζητήσουμε τι βλέπουν στην εικόνα σταματώντας σε επιλεγμένες σελίδες, τι υποθέτουν πως συμβαίνει, ποια φαντάζονται πως είναι τα συναισθήματα και οι επιθυμίες των ηρώων και πολλά άλλα ερωτήματα που μπορεί να μας έρθουν στο νου ή να προκύψουν από τα ίδια τα παιδιά.
Για τέτοιου είδους συζητήσεις προσφέρονται ιδιαιτέρως τα βιβλία με ανοιχτό τέλος. Πρόκειται για ιστορίες που δεν έχουν το τέλος που θα περιμέναμε, και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα ή όποιο τέλος επιλέξει να δώσει ο συγγραφέας. Εδώ το βιβλίο τελειώνει απότομα, χωρίς να καταλήγει σε μια τελική σκηνή και ο αναγνώστης καλείται να συνεχίσει και να κλείσει την ιστορία μόνος του.
Τα παιδικά βιβλία, εκτός από το να τα διαβάσουμε φυσικά, προσφέρονται και για να διοργανώσουμε διάφορες δραστηριότητες και παιχνίδια που θα παίρνουν αφορμή από την ιστορία ή κάποιο στοιχείο του βιβλίου και θα δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να προσεγγίσουν το βιβλίο με παιγνιώδη και δημιουργικό τρόπο. Όπως συνήθως γίνεται με τα παιδιά, τέτοιες δραστηριότητες προσφέρουν πάντα γέλιο και χαρά!
Μια μικρή, προσωπική ιστορία
Μια τέτοια περίπτωση είναι και μια δραστηριότητα που είχα κάνει κάποτε, σε ένα νηπιαγωγείο του κέντρου της Αθήνας. Το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η δραστηριότητα είναι ένα από τα αγαπημένα μας: Πώς να κρύψεις ένα λιοντάρι από τη γιαγιά (2014) της Helen Stephens, το δεύτερο της σειράς τριών βιβλίων με πρωταγωνιστές το λιοντάρι και την Έλλη. Με δυο λόγια, το θέμα των βιβλίων είναι οι περιπέτειες των δύο φίλων, στις οποίες η Έλλη προσπαθεί να κρύψει το λιοντάρι από διάφορους άλλους χαρακτήρες, οι οποίοι θεωρεί πως φοβούνται και δε συμπαθούν καθόλου τα λιοντάρια. Ταυτόχρονα, συμβαίνουν και διάφορα άλλα ευτράπελα! Τα βιβλία της σειράς ανήκουν στην κατηγορία των βιβλίων με ανοιχτό τέλος, στα οποία όταν φτάνεις στην τελευταία σελίδα δεν ξέρεις ότι είναι η τελευταία και γυρνώντας σελίδα αιφνιδιάζεσαι βλέποντας πως δεν υπάρχει συνέχεια στην ιστορία!
Στο νηπιαγωγείο, διαβάσαμε το βιβλίο μαζί με τα παιδιά, τα οποία περιέγραφαν τις εικόνες, έκαναν υποθέσεις για όσα έβλεπαν να διαδραματίζονται, προσπαθούσαν να μπουν στη θέση των ηρώων, να μαντέψουν πως νιώθουν, τι σκέφτονται και τι θέλουν να κάνουν. Πρωτού γυρίσουμε στην επόμενη σελίδα, τα παιδιά προσπαθούσαν να υποθέσουν τη συνέχεια της ιστορίας. Πρέπει να σημειώσουμε πως το νηπιαγωγείο βρίσκεται σε πολύ υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας και τα παιδιά κατάγονταν από πολλές διαφορετικές χώρες. Όλα όμως συμμετείχαν με ενθουσιασμό και χαρά στην ανάγνωση και τη δραστηριότητα που ακολούθησε.
Αφού, λοιπόν, διαβάσαμε το βιβλίο και συζητήσαμε για το τι μπορεί να έγινε στη συνέχεια, μιας και το τέλος ήταν ανοιχτό, φτιάξαμε όλοι μαζί ένα επιδαπέδιο παιχνίδι με βάση το βιβλίο. Τα παιδιά ζωγράφισαν σε ένα μεγάλο χαρτόνι, το ταμπλό του επιδαπέδιου παιχνιδιού, το καθένα το δικό του κουτάκι, στο οποίο αποτύπωσαν τη δική τους εκδοχή του τέλους της ιστορίας. Από τις διαφορετικές σκηνές που προέκυψαν, επιλέξαμε μια που μας αιφνιδίασε και μας έκανε να γελάσουμε πολύ, όπως συνηθίζουν να κάνουν τα παιδιά!
Τι συμβαίνει, λοιπόν, σε αυτή την εικόνα; Δεν θα σας πούμε την ιστορία, για να μη σας κάνουμε σπόιλερ για το τέλος -αν και ανοιχτό- του βιβλίου. Θα αναφέρουμε μόνο πως στη ζωγραφιά εικονίζονται το λιοντάρι -το οποίο ο μικρός είχε μπερδέψει με μια τίγρη την περίοδο της δημιουργίας του έργου αυτού- και η μαμά της Έλλης, εμφανώς εκνευρισμένη, καθώς βλέπουμε να βγάζει καπνούς από τα αυτιά… Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή…
Μια φορά κι έναν καιρό τα παιδιά έφτιαχναν τις ζωγραφιές τους για να δημιουργήσουν το συλλογικό επιδαπέδιο παιχνίδι. Εγώ καθόμουν δίπλα στο κάθε παιδί για λίγο, ώστε να συζητήσουμε για τη ζωγραφιά του και να σημειώσω αυτά που μου έλεγε. Στόχος αυτού ήταν να καταγράψω κάποιες λέξεις που από τη μία θα μας βοηθήσουν να θυμόμαστε τι είχε ζωγραφίσει το κάθε παιδί και από την άλλη θα βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει τον γραμματισμό, προσπαθώντας να διαβάσει τις λέξεις και γράφοντας τις δικές τους.
Κάποια στιγμή πλησιάζω τον μικρό Π. και ξεκινάω να τον ρωτάω, τί είναι το ένα και τί το άλλο, ώστε να μου αφηγηθεί την ιστορία που είχε αποτυπώσει. Σε εκείνη τη φάση στο σχέδιο υπήρχε η τίγρης-λιοντάρι και η έξαλλη μαμά. Σημείωσα τις λέξεις και απομακρύνθηκα.
Όταν ήρθα ξανά είδα ζωγραφισμένο ένα κόκκινο αστέρι, οπότε ρώτησα τον Π. τί είναι αυτό. Εκείνος μου απάντησε πως είναι μια λάμπα. «Μια λάμπα;» απορώ εγώ και μου λέει «Ναι, μια λάμπα για να φωτίζει τα γράμματα» εννοώντας αυτά που είχα γράψει! Οι λέξεις που σημείωσα στη ζωγραφιά του είχαν εισβάλει μέσα στην φανταστική σκηνή που απεικόνιζε με τέτοια ζωντάνια, ώστε χρειάστηκε να τις φωτίσει! Και είχε και συνέχεια… Εγώ έγραψα ξανά κάποιες σημειώσεις πάνω στη ζωγραφιά του, για να θυμόμαστε πως είχε φτιάξει μια λάμπα για να φωτίσει τα γράμματα, και εκείνος αναγκάστηκε να ζωγραφίσει μια πιο δυνατή λάμπα για να φωτίσει και τις επιπλέον λέξεις που είχα προσθέσει! Άντε πάλι ξαναγράφω εγώ, μιας και δεν έχω συνειδητοποιήσει ακριβώς το πρόβλημα που του δημιουργώ, μέχρι που τον αναγκάζω να ζωγραφίσει έναν ήλιο, για να τα φωτίσει όλα αυτά!
Με αφορμή το τεράστιο πρόβλημα που δημιούργησε η εισβολή των λέξεων στη ζωγραφιά του παιδιού, θα περάσουμε τώρα σε μια κατηγορία βιβλίων που δεν έχουν λόγια, από επιλογή. Τα βιβλία χωρίς λόγια είναι ακριβώς όπως λέει το όνομά τους, βιβλία που δεν περιέχουν καθόλου κείμενο, παρά μόνο εικόνες!
Έτσι, ο κάθε αναγνώστης «διαβάζει» τη δική του ιστορία και οι διαφορετικές αναγνώσεις που μπορούν να προκύψουν από ένα βιβλίο είναι πραγματικά άπειρες. Μη νομίζετε πως το να διαβάσεις ένα βιβλίο μόνο με εικόνες είναι κάτι παιδικό και εύκολο -έτσι πιστεύαμε κι εμείς στην αρχή! Όπως αναφέρει η καθηγήτρια κ. Αγγελική Γιαννικοπούλου, το βιβλίο χωρίς λόγια είναι ένα απαιτητικό είδος βιβλίου, που όμως απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και ικανοποιεί τόσο ένα παιδί όσο και έναν ενήλικα.
Στο βιντεάκι που ακολουθεί θα δείτε ένα βιβλίο χωρίς λόγια, για ένα φανταστικό ταξίδι με ένα αναπάντεχο μέσο που θα λέγαμε ότι αυτές τις μέρες θα μπορούσε να μας φανεί πολύ χρήσιμο!
Με τα βιβλία χωρίς λόγια, επειδή μας έχουν κινήσει πολύ το ενδιαφέρον, θα ασχοληθούμε πιο αναλυτικά σε επόμενο άρθρο μας, μείνετε συντονισμένοι!
Πίσω στην πραγματικότητα τώρα… Ένα είδος της παιδικής λογοτεχνίας αποτελούν επίσης τα μυθιστορήματα για παιδιά, πολλά από τα οποία είναι ιστορικά και κοινωνικά μυθιστορήματα, όπως τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα (δωρεάν online εδώ) και τα μυθιστορήματα και διηγήματα του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Σύμφωνα με ανακοίνωση σε συνέδριο από την μεταδιδακτορική ερευνήτρια Ρόζη Αγγελάκη, το ιστορικό μυθιστόρημα μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική μέθοδο προσέγγισης της ιστορικής γνώσης στο σχολείο -και στο σπίτι θα προσθέσουμε εμείς. Αυτού του είδους τα μυθιστορήματα μπορεί να είναι μυθοπλασία, αλλά περιλαμβάνουν ρεαλιστικές λεπτομέρειες για την ιστορική εποχή, τους ανθρώπους, τις συμπεριφορές και τις συνήθειές τους.
Παιδικά βιβλία υπάρχουν, επομένως, στο σχολείο; Θα σκεφτόμασταν ότι τα σχολικά εγχειρίδια είναι βιβλία γνώσεων. Όμως με τον όρο βιβλία γνώσεων εννοούμε κάτι άλλο. Σύμφωνα με τη βραβευμένη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Μαρίζα Ντεκάστρο, τα βιβλία γνώσεων, πολλαπλών αναγνώσεων και αναφοράς ειναι βιβλία που εμπλουτίζουν τις γνώσεις που ήδη έχουν τα παιδιά ή απαντούν σε συγκεκριμένα ερωτήματα και προβληματισμούς. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το πιο πρόσφατο είδος των λογοτεχνικών βιβλίων γνώσεων που συνδυάζουν τη λογοτεχνική αφήγηση με τη μάθηση.
Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση παιδικής λογοτεχνίας στο σχολείο αποτελεί το μυθιστόρημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου Τα Ψηλά Βουνά, το οποίο, όπως διαβάσαμε στην εφημερίδα Τα Νέα, ξεκίνησε ως αναγνωστικό της Γ’ Δημοτικού το 1918. Ήταν ένα καινοτόμο και προοδευτικό εγχειρίδιο γραμμένο στη δημοτική γλώσσα, η οποία πρωτοκαθιερώθηκε την εποχή εκείνη στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Ελευθερίου Βενιζέλου. Όταν έπαψε πλέον να είναι υποχρεωτικό ανάγνωσμα, το βιβλίο συνέχισε να διαβάζεται ως λογοτεχνικό παιδικό βιβλίο και αγαπήθηκε πολύ.
Πολύ σημαντικά είναι επίσης και τα ορθόδοξα χριστιανικά βιβλία για παιδιά. Είναι ένας τρόπος αντίστασης στις εικόνες που κατακλύζουν καθημερινά τα παιδιά και ένας εύληπτος τρόπος να έρθουν σε επαφή με τις ορθόδοξες χριστιανικές αξίες και να πάρουν όμορφα παραδείγματα ώστε να διατηρήσουν την παιδικότητα και την αθωότητά τους. Όπως διαβάσαμε σε άρθρο στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Νεότητας και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, οι χριστιανοί γονείς, εκτός από το να μεγαλώσουν παιδιά που θα γίνουν καλοί πολίτες, έχουν και την πρόσθετη δυσκολία να μεγαλώσουν παιδιά που θα είναι πολίτες της Βασιλείας του Θεού. Τα ορθόδοξα χριστιανικά βιβλία, με τις όμορφες ιστορίες και τις γαλήνιες εικόνες που περιέχουν μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό!
Ο Ιησούς, Αυτός που με τίμησε διαλέγοντας το γαϊδουράκι μου, Αυτός που με τα λόγια του με δίδαξε τόσα πολλά κι ας είμαι μόνο ένα μικρό παιδί, Αυτός που είδα να Τον χτυπούν, να Τον κοροϊδεύουν και να Τον σταυρώνουν σαν τον χειρότερο ληστή, Αυτός που συγχώρησε όλους τους εχθρούς Του πάνω από τον σταυρό, Αυτός που Τον είδα νεκρό στον τάφο, είχε αναστηθεί.
Εγώ ο ίδιος Τον είδα και Τον άκουσα και είμαι μάρτυρας πως όλα όσα σας διηγήθηκα είναι η αλήθεια.
Ο Ιησούς είναι στ’ αλήθεια ο Υιός του Θεού, που ήρθε στον κόσμο και έγινε άνθρωπος για να μας σώσει.
Όχι από τους εχθρούς εδώ, αλλά από την κακία και την αμαρτία. Και είναι και πάλι και για πάντα ζωντανός. (απόσπασμα)
Για να κλείσουμε ποιητικά θα μας βοηθήσει η κατηγορία της παιδικής ποίησης. Μπορεί να μην είναι πολύ ανεπτυγμένη στη χώρα μας, αλλά έχουμε βρει πολύ όμορφα και γλυκά ποιήματα για παιδιά, και θα παραθέσουμε ένα από τα αγαπημένα μας, για ευνόητους λόγους φυσικά…
Ο γλυκατζής
Θέλω το χιόνι παγωτό
τον ήλιο θέλω μέλι.
Θέλω σιρόπι θάλασσα
και τα βουνά παστέλι.
Τα δέντρα μουστοκούλουρα
τους δρόμους μαντολάτο.
Σοκολατένιες τις σκεπές
τα σπίτια από σφουγγάτο.
Τη νύχτα κυδωνόπαστα
κάθε άστρο καραμέλα
και το φεγγάρι λουκουμά
σε φεγγαροπιατέλα.
Θέλω παντού να ‘χει γλυκά
μη σας φανεί αστείο.
Θέλω τη γη μας ζάχαρη
και ζαχαροπλαστείο.
Ρένα Καρθαίου
Διαλέξτε ένα ωραίο βιβλίο, λοιπόν, καθίστε άνετα στον καναπέ και ταξιδέψτε στον μαγικό του κόσμο… Καλές γλυκές αναγνώσεις από εμάς, να είστε όλοι καλά και πάντα με υγεία!
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Ακολουθήστε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
- Instagram: @eatdessertfirstgreece
- Facebook profile: Giorgos Eliza Vlachakis
- Facebook page: eatdessertfirstgreece
- Twitter: @eatdessert1stGr
- Pinterest: eatdessert1stGr
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! 🤗 Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
Eat Dessert First Greece 
3 Comments Add yours