Η πρώτη μας μέρα στον Παλιό Άγιο Αθανάσιο Πέλλας ήταν γεμάτη, και άλλο τόσο σκοπεύαμε να είναι και η δεύτερη! Ο καιρός μας τα χάλασε λίγο, αλλά δεν μας έριξε τη διάθεση, μιας και η φύση της περιοχής ήταν πολύ όμορφη, ακόμα και με συννεφιά· είχε μια άλλη γοητεία…
Διαβάστε το πρώτο μέρος του άρθρου μας με βάση τον Παλιό Άγιο Αθανάσιο:
Στο β’ μέρος του ταξιδιωτικού άρθρου μας με βάση τον Παλιό Άγιο Αθανάσιο ξεκινάμε τη μέρα με πρωινό στον ξενώνα Μετόχι, πίνουμε καφέ στο μεζεδοπωλείο των αδερφών Ναουμίδη στον Άγιο Παντελεήμονα και επισκεπτόμαστε το εργαστήριό τους για να μάθουμε τα πάντα για τα καινοτόμα προϊόντα πιπεριάς Φλωρίνης που παρασκευάζουν, τρώμε γλυκάκια στο café-εστιατόριο Εβόρα και κάνουμε βόλτα στους κοντινούς καταρράκτες της Παναγίτσας, και επιστρέφουμε στον Άγιο Παντελεήμονα για να κλείσουμε τη μέρα με ένα υπέροχο γεύμα στο βραβευμένο εστιατόριο Ναουμίδης.
Για τις πιο κρύες μέρες του φθινοπώρου και του χειμώνα, ο ξενώνας Μετόχι του κ. Νεκτάριου Βολιώτη και της κ. Ιωάννας Αρσενίου διαθέτει έναν πολύ όμορφα διακοσμημένο κλειστό χώρο, φτιαγμένο με ξύλο και πέτρα, με σπιτική αίσθηση και τζάκι, όπου μπορεί κανείς να πιει το καφεδάκι του και να πάρει το πρωινό του, αλλά και να απολαύσει αργότερα το ποτάκι του. Εμάς, όμως, μας αρέσει και ο συννεφιασμένος καιρός, οπότε καθήσαμε και πάλι στην αυλή του ξενώνα και πήραμε δυνάμεις για τη μέρα που θα ακολουθούσε.
Φάγαμε το πρωινό μας, ήπιαμε το καφεδάκι μας και ξεκινήσαμε για τον πρώτο μας προορισμό: το μεζεδοπωλείο των αδερφών Ναουμίδη στον Άγιο Παντελεήμονα. Ο Άγιος Παντελεήμονας είναι ένας οικισμός χτισμένος στους πρόποδες του όρους Καϊμακτσαλάν, στις όχθες της λίμνης Βεγορίτιδας. Επομένως μπορείτε να φανταστείτε σε τι όμορφο περιβάλλον θα βρισκόμασταν! Από τον Παλιό Άγιο Αθανάσιο απέχει περίπου 26 χμ., οπότε θα μας έπαιρνε μισή ωρίτσα να φτάσουμε.
Το μεζεδοπωλείο-παντοπωλείο Ναουμίδης, όπως και το κοντινό πολυβραβευμένο εστιατόριο Ναουμίδης, στο οποίο θα γευματίζαμε το βράδυ, βρίσκονται στον κεντρικό δρόμο που περνάει δίπλα από τη λίμνη. Το μεζεδοπωλείο Ναουμίδης διαθέτει έναν πολύ κομψό εσωτερικό χώρο, με πέτρα και ξύλο βαμμένο στις αποχρώσεις του πράσινου. Σερβίρει τοπικούς, εκλεκτούς μεζέδες, φτιαγμένους με παραδοσιακές συνταγές, μαζί με μια σύγχρονη ματιά, ενώ μπορεί κανείς να δοκιμάσει και προϊόντα με βάση την πιπεριά Φλωρίνης από το εργαστήριο της οικογένειας Ναουμίδη. Οι νοστιμιές συνοδεύονται με -τί άλλο;- ποιοτικό κρασί της περιοχής.
Αυτό που μας ενθουσίασε ακόμα περισσότερο όμως ήταν ο εξωτερικός του χώρος του μεζεδοπωλείου, ο οποίος βρίσκεται κυριολεκτικά πάνω στη λίμνη! Εκεί μας περίμενε ο κ. Άγγελος Ναουμίδης, ένας από τους σεφ της οικογένειας, ο οποίος μας μίλησε με αγάπη για την οικογενειακή τους επιχείρηση που περιλαμβάνει το μεζεδοπωλείο, το εστιατόριο και την μεταποιητική μονάδα πιπεριάς Φλωρίνης στην οποία θα πηγαίναμε παρέα μετά από το καφεδάκι και την ωραία μας συζήτηση.
Ο κ. Άγγελος μας μίλησε για την ιστορία τους, η οποία ξεκινάει από τους παππούδες, και συνεχίζει με πρωτοπόρους τους γονείς τους, οι οποίοι έστησαν το πρώτο εστιατόριο στη Δυτική Μακεδονία με μενού βασισμένο στα τοπικά εδέσματα. Η νεότερη γενιά αποτελείται από τέσσερα αδέρφια, τα οποία συνεχίζουν την οικογενειακή επιχείρηση μαζί με τη μητέρα τους.
Πολύ σημαντικά για την εξέλιξή τους ήταν τα παιδικά βιώματα που είχαν από το εστιατόριο· αναπόφευκτα, ο επαγγελματικός τους προσανατολισμός στράφηκε προς τη γαστρονομία και την επικοινωνία με τον κόσμο. Πέρα από το εστιατόριο των γονιών τους, το 1983 άνοιξαν το δεύτερο εστιατόριό τους. Η οικογένεια Ναουμίδη πιστεύει πως για να προσελκύσεις κόσμο σε μια ακριτική περιοχή πρέπει να προσφέρεις κάτι ιδιαίτερο, να μαγειρεύεις σωστά, να σέβεσαι την παράδοση, να συνδέεις τον επισκέπτη γαστρονομικά με την ιστορία του τόπου.
Ο κ. Άγγελος μας αφηγήθηκε πως μπήκε στην κουζίνα από πολύ μικρός και πως συνήθιζε να παρατηρεί τους πελάτες όταν δοκίμαζαν το φαγητό, για να καταλάβει από τις εκφράσεις τους πώς θα κάνει τον κόσμο περισσότερο ευχαριστημένο. Με αυτόν τον τρόπο σιγά σιγά βελτιωνόταν.
Για την οικογένεια Ναουμίδη η γαστρονομία δεν είναι κάτι που αναπτύσσει ένας σεφ από μόνος του· είναι μια σύνθεση από την παράδοση με το ταλέντο του μάγειρα. Και πάρα το ότι η Ελλάδα ταλαιπωρήθηκε ιστορικά, υπήρχε πάντα το γιορτινό τραπέζι, από το οποίο μπορούμε σήμερα να αντλήσουμε στοιχεία. Μάγειρας είναι κάποιος που έχει μαγειρέψει μια συνταγή ξανά και ξανά με αγάπη και μεράκι, όπως κάνει η μαμά και η γιαγιά. Φτιάχνοντας ξανά και ξανά το ίδιο φαγητό ο μάγειρας βελτιώνεται και καταφέρνει την αρμονία στη δημιουργία του. Πρέπει να είναι ήρεμος και ταπεινός.
Ρωτήσαμε τον κ. Άγγελο για τη μονάδα μεταποίησης που θα επισκεπτόμασταν μετά και μας είπε πως αρχικά είχαν έναν κήπο, ένα χωραφάκι, τον οποίον πήραν το 1983 μαζί με το δεύτερο εστιατόριο· το πρωί δούλευαν εκεί και το μεσημέρι έφερναν στο εστιατόριο τα λαχανικά για να μαγειρέψουν. Έτσι, μαγείρευαν εποχιακά με βάση όσα τους πρόσφερε η φύση, το ψάρι, το κυνήγι, την άγρια πάπια από τη λίμνη, τα άγρια μανιτάρια, την πιπεριά…
Ως Φλωρινιώτες είχαν μια κλίση στην πιπεριά και φύτευαν περισσότερες από τα άλλα λαχανικά. Όταν περίσσευαν στο εστιατόριο, δεν ήθελαν να τις πουλάνε νωπές, επειδή ήταν αποτέλεσμα μόχθου και αγάπης. Επομένως, άρχισαν να φτιάχνουν κάποια βάζα με μια πολύ παλιά συνταγή, με ξύδι και μούστο· ο μούστος από το σταφύλι χρησίμευε για να μετριάσει το πολύ δυνατό ξίδι από Ξινόμαυρο που έχει η περιοχή. Έχοντας συγκεντρώσει πολλά βάζα, τους ήρθε η ιδέα να βγούνε στην αγορά.
Για τη μονάδα μεταποίησης υπεύθυνος είναι ο αδερφός του κ. Άγγελου, ο κ. Πέτρος Ναουμίδης, μάγειρας και γεωπόνος, ο οποίος όσο μιλούσαμε είχε έρθει και αυτός στην παρέα μας. Ο κ. Πέτρος μας τόνισε πως όλα όσα μας είπε ο αδερφός του για τη γαστρονομία ισχύουν και για το κομμάτι της πιπεριάς. Η πιπεριά τους έχει από πίσω έναν μεγάλο γαστρονομικό πολιτισμό. Βγαίνει από ένα σπόρο ο οποίος μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, μια μοναδική ποικιλία ανάμεσα σε χιλιάδες.
Εκτός από την ποικιλία, σημαντική είναι και η καλλιέργεια, οι πρακτικές του κήπου, οι οποίες διαφέρουν από τις βιομηχανικές πρακτικές που εφαρμόζονται αλλού. Δεν χρησιμοποιείται κανένα μηχάνημα, η πιπεριά φυτεύεται με το χέρι. Υπάρχει φυσικά και το ιδιαίτερο μικροκλίμα της περιοχής, το οποίο ευνοεί την καλλιέργεια της πιπεριάς. Η οικογένεια Ναουμίδη δεν κάνει μόνο βιολογική καλλιέργεια, αλλά προστατεύει και έναν σπόρο από το να μη χαθεί· το ίδιο κάνει και για τις πρακτικές καλλιέργειας.
Αφού μιλήσαμε για αρκετή ώρα με τους αδερφούς Ναουμίδη, οι οποίοι είχαν πάρα πολλά ενδιαφέροντα να μας πουν, μας κάλεσαν να επισκεφθούμε τη μονάδα μεταποίησης της πιπεριάς Φλωρίνης. Τους ευχαριστούμε θερμά για την πλούσια κουβέντα και τη μοναδική εμπειρία!
Οι πιπεριές μαζεύονται από το χωράφι με το χέρι και έρχονται στη μονάδα μεταποίησης για να γίνει η διαλογή. Έπειτα περνάνε στο επόμενο στάδιο, στο οποίο γίνονται διάφοροι τρόποι μαγειρέματος. Για παράδειγμα, κάποιες ψήνονται όλο το βράδυ σε σχάρες, άλλες πάνε σε φούρνους γίνονται πιπέρι, υπάρχουν 4-5 διαφορετικές μαγειρικές, ας το πούμε, γραμμές. Το ψήσιμο στη σχάρα γίνεται το βράδυ· η μονάδα μεταποίησης δεν κλείνει, είναι 24ωρη!
Μετά από την κάθε επεξεργασία, οι πιπεριές πηγαίνουν στην αποθήκη, όπου μπαίνουν οι ετικέτες στα βάζα. Μπαίνοντας μέσα στο κτίριο μας κατέκλυσε μια φανταστική μυρωδιά, η οποία συμπύκνωνε όλα όσα μας είχαν αφηγηθεί. Στη συνέχεια, τα βαζάκια κατεβαίνουν στα δύο κελάρια του κτιρίου, για να ξεκουραστούν· αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στάδιο. Ο στόχος είναι η πιπεριά να βρεθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται από το χωράφι στο υπόγειο. Τα ξύλα που χρησιμοποιούνται στην αποθήκη και στο κελάρι είναι όλα ελληνικά, από Μαύρη Πεύκη.
Ο κ. Πέτρος μας εξήγησε πως το μυστικό της καλλιέργειας είναι το ότι η συνταγή γίνεται στο χωράφι: η πρώτη πιπεριά είναι άγουρη πράσινη, μετά είναι ώριμη πράσινη, η ίδια πιπεριά γίνεται κόκκινη -κάθε δεκαπενθήμερο αλλάζει γεύση.
Ήταν πραγματικά όλα φανταστικά! Φεύγοντας, δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε το χωράφι της οικογένειας Ναουμίδη, το οποίο είναι όλο γεμάτο πιπεριές. Ο κ. Πέτρος μας είχε πει πως οι πιπεριές ποτίζονται με πόσιμο νερό και όλες οι διαδικασίες γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο. Ήταν, μάλιστα, η ώρα που μάζευαν τις πιπεριές με το χέρι. Καταπράσινο, διάσπαρτο με κόκκινες σταλαγματιές, το χωράφι ήταν μια ζωγραφιά!
Ήταν ακόμα νωρίς το απόγευμα και υπήρχε ένα μέρος στο οποίο θέλαμε οπωσδήποτε να πάμε, το café-εστιατόριο Εβόρα, ή Αναψυκτήριο, όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι, πάνω από το χωριό Παναγίτσα. Μας είχαν πει πως έχει φοβερή θέα και πως σερβίρει πεντανόστιμα pancakes, οπότε όπως καταλαβαίνετε η απόφαση ήταν μονόδρομος!
Η Παναγίτσα βρίσκεται στο όρος Καϊμακτσαλάν, σε υψόμετρο 736 μ. και η περιοχή Εβόρα -από την οποία πήρε το όνομά του το café-εστιατόριο- ακόμα ψηλότερα στα 1030μ. Είχε, βέβαια, αρχίσει να ψιλοβρέχει αλλά δεν πτοηθήκαμε, κάναμε μια απόσταση μισής ώρας με το αυτοκίνητο από τον Άγιο Παντελεήμονα όπου βρισκόμασταν, φορέσαμε τις κουκούλες μας και βγήκαμε στην όμορφη φύση.
Η καταπράσινη περιοχή Εβόρα διαθέτει τρεις τεχνητές λίμνες, οι οποίες είναι αρμονικά ενταγμένες στο φυσικό τοπίο. Εμείς είδαμε από κοντά την τρίτη λίμνη, αυτή που βρίσκεται δίπλα στο Αναψυκτήριο, τη Λίμνη του Παρέα, με τις πάπιες και τις χήνες της να κολυμπάνε μέσα στα καθαρά νερά.
Όπως είπαμε ήδη ο καιρός δεν μας τρομάζει και δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε την απίστευτη ηρεμία και τη συνταρακτική θέα που είχαν τα εξωτερικά τραπεζάκια του Εβόρα. Καθήσαμε, παραγγείλαμε τα καφεδάκια μας και ξεκινήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με την κ. Σταυρούλα Παρθενοπούλου, η οποία μας υποδέχθηκε στην επιχείρησή της.
Η κ. Παρθενοπούλου μας εξήγησε τη χρησιμότητα των τεχνητών λιμνών: κάθε μία λίμνη έχει έναν υδροηλεκτρικό σταθμό ο οποίος παράγει ρεύμα που πουλιέται στη ΔΕΗ. Επίσης, ένα ποσοστό αφαιρείται από τους λογαριασμούς των κατοίκων ανταποδοτικά. Για να αναλάβει το έργο αυτό έχουν συστήσει μια εταιρεία, η Ενεργειακή & Τουριστική Παναγίτσας Α.Ε. Εκτός από αυτή τη λειτουργία, οι λίμνες αξιοποιούνται και για άρδευση, για να ποτίζονται τα χωράφια της περιοχής.
Το εστιατόριο του Εβόρα λειτουργεί μόνο για εκδηλώσεις, γάμους, βαφτίσεις, οι οποίες είμαστε σίγουροι πως θα είναι υπέροχες δίπλα σε αυτή την καταπληκτική θέα! Εκτός από το τουριστικό κομμάτι με το café και το εστιατόριο, εδώ και 2-3 χρόνια ασχολούνται και με τη μεταποίηση των προϊόντων που παράγει ο τόπος τους, φτιάχνοντας μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, ορισμένα χωρίς ζάχαρη, αποξηραμένα φρούτα χωρίς ζάχαρη, τα οποία η κ. Παρθενοπούλου μας πρόσφερε να δοκιμάσουμε. Ευχαριστούμε πολύ!
Ήπιαμε τα καφεδάκια μας, φάγαμε τα πραγματικά απόλυτα λαχταριστά pancakes μας, και τώρα τι; Μια μικρή πεζοπορία για χώνεψη, με προορισμό τους κοντινούς μικρούς καταρράκτες! Η απόσταση ήταν πολύ μικρή και είναι πραγματικά κρίμα να χάσει κανείς αυτό το κρυμμένο στολίδι… Οπότε, αν βρεθείτε στο Εβόρα μην ξεχάσετε να πάτε στους μικρούς καταρράκτες!
Ο ουρανός όλο και σκοτείνιαζε κι εμείς κατευθυνόμασταν προς τον ξενώνα μας στον Παλιό Άγιο Αθανάσιο, σε μια απόσταση μόλις 20 λεπτών. Είχαμε κρυώσει λίγο, οπότε έπρεπε να καθήσουμε λίγο για να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας και μετά θα ετοιμαζόμασταν για τη βραδινή μας έξοδο για φαγητό.
Όταν φτάσαμε στο Μετόχι είχε αρχίσει να βρέχει. Ο τριχωτός μας φίλος μας είχε καταφύγει στο σκαλοπάτι της μεζονέτας μας, για να προφυλαχθεί από τη βροχούλα. Εμείς ξέραμε ακριβώς τι ταίριαζε σε αυτή την κατάσταση: ένα ζεστό, απολαυστικό μούλιασμα στη μπανιέρα με το υδρομασάζ!
Μετά την απόλυτη χαλάρωση στο ζεστό υδρομασάζ, ανυπομονούσαμε να δοκιμάσουμε τα πιάτα του εστιατορίου Ναουμίδη για τα οποία μας είχε μιλήσει το πρωί ο σεφ του κ. Άγγελος Ναουμίδης. Η κ. Ιωάννα του ξενώνα Μετόχι μας είχε επίσης πει να πάμε στον Άγιο Παντελεήμονα προτού βραδιάσει για να κάνουμε μια βόλτα σε μια όμορφη προβλήτα που έχει κάτω από το εστιατόριο. Οπότε, λίγο πριν σκοτεινιάσει φτάσαμε στο χωριό και είδαμε την μεγάλη προβλήτα. Ήταν πολύ γοητευτική, μέσα στα ταραγμένα νερά της λίμνης -φυσούσε πολύ εκείνη τη μέρα. Ανεβήκαμε και βγάλαμε τις φωτογραφίες μας!
Έχοντας απολαύσει την υπέροχη λίμνη κατευθυνθήκαμε προς το βραβευμένο με Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας εστιατόριο Ναουμίδης. Επιλέξαμε να καθήσουμε στα τραπέζια στον εξωτερικό, στεγασμένο χώρο, για να έχουμε πλήρη θέα του υδάτινου τοπίου.
Κατά την πρωινή μας συνάντηση με τον κ. Άγγελο Ναουμίδη, μας αφηγήθηκε πως στο εστιατόριό τους κάποια στιγμή, σιγά σιγά, άρχισαν να αξιοποιούν τα προϊόντα της λίμνης, ακολουθώντας ταυτόχρονα την επίκαιρη μαγειρική. Έτσι το ψάρι πάτησε πάνω σε γαλλικές βάσεις, έχοντας πάντα στο νου το υλικό να υφίσταται τη λιγότερη τροποποίηση από τον μάγειρα. Τα προϊόντα δε, από παλιά όταν ήταν ανάγκη μέχρι σήμερα που είναι μια τάση, προέρχονται όλα από τον τόπο, από κοντά. Η μητέρα των αδερφών Ναουμίδη καθιέρωσε μια δημιουργική κουζίνα, χωρίς να ξεχάσει το να πετυχαίνει μια τέλεια γεύση με τα πολύ απλά τοπικά προϊόντα· αυτή τη φιλοσοφία διατηρούν μέχρι σήμερα, και τη διαπιστώσαμε και οι ίδιοι στα πιάτα τους.
Η κουζίνα που πρεσβεύει η οικογένεια Ναουμίδη, όπως μας είπε ο κ. Άγγελος, είναι βαλκανική, βασισμένη στην παράδοση, με επιρροές από τις γειτονικές χώρες, μιας και ο τόπος τους είναι ακριτικός. Σε όλο τον κόσμο, στις ακριτικές περιοχές συναντάται μια μορφοποίηση των συνταγών, μια κορύφωση. Για να αφομοιώσει η τοπική γαστρονομία ένα στοιχείο από έναν άλλον πολιτισμό, θα πρέπει να είναι κάτι το ιδιαίτερο, το συγκλονιστικό.
Το μενού του εστιατορίου είναι πολύ πλούσιο, με παραδοσιακά ορεκτικά, εκλεκτά τυριά, σαλάτες, ψάρια, ντόπια κρέατα ελευθέρας βοσκής, αλλά και φανταστικά πιάτα ημέρας όπως η καβουρομακαρονάδα με φρέσκο χειροποίητο λιγκουίνι, το κριθαρότο αστακοκαραβίδας και τα sushi rolls με χταπόδι, γαρίδα και αστακοκαραβίδα. Κάναμε τις επιλογές μας και μαγευτήκαμε από τις ντόπιες γεύσεις που συνδυάζονταν υπέροχα με μια σύγχρονη προσέγγιση.
Νύχτωσε και θα σας αποχαιρετήσουμε για άλλη μια φορά, μέχρι το επόμενο άρθρο μας, το οποίο θα είναι αφιερωμένο στη Φλώρινα, με επίσκεψη στην Ιερά Μονή Αγίου Μάρκου, στην πόλη της Φλώρινας με τα μουσεία της, αλλά και στο βραβευμένο εστιατόριο Κοντοσώρος στο Ξινό Νερό Φλώρινας. Εις το επανιδείν!
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
- Instagram: @eatdessertfirstgreece
- Facebook profile: Giorgos Eliza Vlachakis
- Facebook page: eatdessertfirstgreece
- Twitter: @eatdessert1stGr
- Pinterest: eatdessert1stGr
- WordPress: Eat Dessert First Greece
- LinkedIn: Eliza Neofytou
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! 🤗 Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
Eat Dessert First Greece 
2 Comments Add yours