Από την πανέμορφη φύση του Ελατοχωρίου σας αφήσαμε στο πρώτο μέρος του άρθρου μας και εκεί ακριβώς σας ξαναβρίσκουμε! Γιατί φυσικά δε μας έφτασε μια πεζοπορική διαδρομή, θέλαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα μας και προς μια ένα άλλο σημείο, την Πηγή Κεραμίδα!
Διαβάστε το πρώτο μέρος του άρθρου μας για το Ελατοχώρι:
Στο δεύτερο μέρος του άρθρου μας για το Ελατοχώρι κάνουμε πεζοπορία με προορισμό την Πηγή Κεραμίδα, μπαίνουμε μέσα στον ιστορικό Άγιο Νικόλαο, πίνουμε καφέ και τρώμε γλυκάκια στον Ίταμο μαζί με μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, απολαμβάνουμε χωριάτικη κουζίνα στο Ανώι και κάνουμε μια τελευταία στάση στην Παναγιά Αγρότισσα, πριν από τον τελευταίο μας προορισμό, τη Βέροια.
Η φύση του Ελατοχωρίου είναι πραγματικά ευλογημένη. Πόσα χρώματα, πόσα φρούτα, πόση δροσιά, πόση γαλήνη…
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, από το χωριό με τα πόδια με προορισμό τη δασική θέση Πηγή Κεραμίδα. Η κ. Ζαφειρία του Alseides Boutique Hotel μας είπε πως είναι μια υπέροχη βόλτα και δε θα την χάναμε με τίποτα! Ευτυχώς, βρήκαμε πινακίδες που μας έδειχναν προς τα πού να κατευθυνθούμε, αν και ούτως ή άλλως προς οποία μεριά και αν πας η φύση είναι πανέμορφη…
Καταπράσινα δέντρα, δροσερά ρυάκια και ξύλινα, φροντισμένα γεφυράκια συνθέτουν ένα μαγικό τοπίο, με χρώματα λες και είναι βγαλμένα από παραμύθι! Μείναμε για πολλή ώρα στα μονοπατάκια, θέλοντας να γεμίσουμε τα μάτια και τους πνεύμονες μας με όλη αυτή την ομορφιά και τη δροσιά. Δείτε και μόνοι σας!
Στην Πηγή Κεραμίδα βρήκαμε μια καρδιά σαν και αυτή που υπάρχει κοντά στο ξενοδοχείο μας, δίπλα στην Τρανή Βρύση. Τι πιο ρομαντικό από το να κλειδώσει ένα ζευγαράκι την αγάπη του σε ένα τόσο μαγευτικό σημείο…
Πραγματικά, δεν μας πήγαινε η καρδιά να φύγουμε… Γεμίσαμε ωραίες εικόνες στα μυαλά και τις φωτογραφικές μας, και με πόνο ψυχής αρχίσαμε να παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού. Μας περίμενε, βέβαια, μια πολύ ενδιαφέρουσα εξερεύνηση στην εκκλησία του χωριού, τον ιστορικό Άγιο Νικόλαο. Η κ. Τζένη και ο κ. Δημήτρης, οι ιδιοκτήτες του καταστήματος ειδών λαϊκής τέχνης στο Χοροστάσι, είχαν την καλοσύνη να μας κανονίσουν ένα ραντεβού με τον κ. Δημήτρη Χασιώτη, τον επίτροπο της ενορίας, μιας και ο ναός δεν είναι ανοιχτός για τους επισκέπτες. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς το παλιό, ξυλόγλυπτο τέμπλο που διατηρείται σε άριστη κατάσταση μέσα στην εκκλησία.
Στο δρόμο προς την εκκλησία συναντήσαμε πανέμορφα άλογα, τα οποία συμπλήρωναν την ειδυλλιακή εικόνα του τοπίου. Φυσικά, γίναμε φίλοι και με αυτά, όπως κάνουμε με όλα τα ζωάκια που συναντάμε στα ταξίδια μας!
Όπως μάθαμε από τον κ. Χασιώτη, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου έχει μια ιδιαιτερότητα: έχει 11 τρούλους. Μπορεί από έξω να φαίνεται απλή η κατασκευή του ναού, αλλά από μέσα είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Σύμφωνα με την παράδοση, ο ναός χτίστηκε όταν ένα από τα ζώα που κουβαλούσαν χρήματα των Τούρκων ξέφυγε από την πορεία του, και κατέληξε στα χέρια κατά τύχη στα χέρια των Ελλήνων.
Ο κ. Χασιώτης μας είπε πως ο ναός είναι όλος φτιαγμένος με τοπικά υλικά, όπως πουρί, δηλαδή πωρόλιθο. Ακόμα, μας είπε πως παλιά λειτουργούσε και νεκροταφείο δίπλα στο ναό. Μας έδειξε, μάλιστα, έναν παλιό τάφο, του 18ου αιώνα, ο οποίος γράφει πάνω του το όνομα Τόλιος, το οποίο είναι το όνομα του ανθρώπου που βρήκε το ζώο με τα χρήματα των Τούρκων, με τα οποία φτιάχτηκε η εκκλησία.
Όπως διαβάζουμε στην επιγραφή στην είσοδο του ναού, χτίστηκε το 1779 και ανακαινίστηκε το 1906· χτιζόταν, μάλιστα, για 27 χρόνια από μάστορες από την Ήπειρο. Τότε το χωριό ονομαζόταν ακόμα Σκουτέρνα. Ο ναός έχει αρχαιολογική σημασία και γι’ αυτό τον έχει αναλάβει η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Αυτόν τον καιρό, μάλιστα, γίνονται μελέτες για να ανεβρεθούν τρόποι για να ενταχθεί η φροντίδα του ναού σε σχετικά προγράμματα.
Το στολίδι του ναού είναι αναμφισβήτητα το ξυλόγλυπτο τέμπλο του τέλους του 18ου αι., φτιαγμένο από δύο μάστορες, με τον δεύτερο να συνεχίζει το έργο που άφησε ο πρώτος στη μέση. Η διαφορά φαίνεται από το ότι ο πρώτος μάστορας είχε κάνει πιο βαθιά σκαλίσματα, ενώ ο δεύτερος πιο ρηχά. Αν κοιτάξει κανείς με προσοχή τις λεπτομέρειες του τέμπλου θα εντυπωσιαστεί πραγματικά από την τέχνη και το μεράκι με τα οποία έχει δημιουργηθεί… Οι αγιογραφίες που υπάρχουν σήμερα στο τέμπλο είναι, όπως προσέξαμε κι εμείς νεότερες, της δεκαετίας του 1970.
Οι τοιχογραφίες του ναού, δυστυχώς, δεν είναι καλά συντηρημένες. Ο ναός πέρασε πολλά, μιας και, για παράδειγμα, την εποχή της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε μέσα κρυφό σχολειό και, όπως λέει ένα τοπικό τραγούδι, τον είχαν βάψει μαύρο με φούμο για να μην τον βλέπουν οι Τούρκοι. Ακόμα, τον καιρό του εμφυλίου οι αντάρτες έμειναν για έξι χρόνια μέσα του. Οι παλιές εικόνες δεν βρίσκονται πια μέσα στην εκκλησία, αλλά όσες έχουν απομείνει φυλάσσονται στον Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του νέου Ελατοχωρίου. Δυστυχώς, μιας και ήταν πολύ μεγάλης αξίας, πολλές έχουν κλαπεί.
Θαυμάσαμε τον πανέμορφο, ιστορικό ναό, κάναμε την προσευχή μας και αφού ευχαριστήσαμε ολόθερμα τον κ. Χασιώτη, ο οποίος μας άνοιξε τον ναό και μας έδωσε ένα σωρό πολύτιμες πληροφορίες, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, το Alseides Boutique Hotel. Ξεκουραστήκαμε λίγο και ετοιμαστήκαμε, μιας και η συνέχεια είχε επίσκεψη στο νέο Ελατοχώρι!
Το νέο Ελατοχώρι είναι ένας όμορφος, πιο σύγχρονος οικισμός. Αυτό που μας έκανε εντύπωση μόλις φτάσαμε στο χωριό είναι η ομοιομορφία των κτιρίων του και η καλή ρυμοτομία-χαμηλά σπιτάκια τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο δημιουργούν μια αρμονική εικόνα. Ο μόνιμος πληθυσμός του χωριού είναι κοντά στα 600 άτομα.
Στο χωριό είχε πολύ κόσμο την ώρα που φτάσαμε και καταλάβαμε γρήγορα γιατί -στην εκκλησία του χωριού, τον Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, τελούνταν ένας γάμος και είχε μαζευτεί πολύς κόσμος γύρω από τον ναό. Αυτό εξηγούσε και τα πολυάριθμα αυτοκίνητα που είδαμε παρκαρισμένα στους δρόμους. Αυτή, βέβαια, πρέπει να είναι μια συγκυριακή εικόνα.
Η μέρα ήταν υπέροχη και θέλαμε πολύ να πιούμε ένα καφεδάκι στο όμορφο χωριό. Διαλέξαμε το πιο όμορφο μέρος, την καφετέρια Ίταμος με την πανέμορφη θέα και τα πεντανόστιμα γλυκά. Για καφέ, γλυκό ή ποτό, το μέρος αυτό είναι πραγματικά μια φανταστική επιλογή!
Στον Ίταμο γνωρίσαμε την συμπαθέστατη ιδιοκτήτρια, την κ. Γιώτα Δρούγκα, η οποία κάθησε μαζί μας και μας αφηγήθηκε πάρα πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες για το χωριό. Μας είπε πως το χωριό έχει περάσει πάρα πολλά· οι Γερμανοί εκτέλεσαν 34 άτομα, μικρούς και μεγάλους. Έκαψαν ολόκληρο το παλιό χωριό και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να φύγουν και να μείνουν στην Ρητίνη και την Κατερίνη μέχρι να τελειώσουν οι πόλεμοι. Το χωριό διαθέτει ιδιόκτητο δάσος, που αγόρασαν οι κάτοικοι από τον Τούρκο μπέη. Χάρη σε αυτό, το κράτος βοήθησε τους ταλαιπωρημένους κατοίκους να χτίσουν από την πλευρά του νέου Ελατοχωρίου, όταν επέστρεψαν στο χωριό. Την πλευρά αυτή την επέλεξαν επειδή δεν είχε πολύ ψηλά δέντρα και επειδή είχε πολλή πέτρα ο τόπος. Από όταν έγινε το χιονοδρομικό κέντρο χτίστηκαν και τα κτίρια στο παλιό Ελατοχώρι. Στην ουσία τα δύο μέρη του Ελατοχωρίου δεν ξεχωρίζουν, εκεί που τελειώνουν τα κτίρια του παλιού ξεκινάνε τα σπιτάκια του νέου.
Έπειτα, η κ. Γιώτα μας αφηγήθηκε την ιστορία της δημιουργίας της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου με τις λίρες των Τούρκων, που περιγράψαμε παραπάνω. Μας συμπλήρωσε πως όταν ο παππούς ο Τόλιος βρήκε το μουλάρι με τα χρήματα, τα έθαψε για να μην τα βρουν οι Τούρκοι που θα τα αναζητούσαν. Οι Τούρκοι τον είχαν υπό παρακολούθηση για πάρα πολλά χρόνια, αλλά εκείνος ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος και έβγαζε τις λίρες λίγες λίγες και μεγάλωνε τα κοπάδια και τα χωράφια του. Όταν πέρασαν τα χρόνια, είπε πως αφού τα χρήματα ήρθαν δώρο θα φτιάξει την εκκλησία του χωριού.
Το χωριό, παλιά, είχε και πολλά παιδιά, και στη θέση που βρίσκεται σήμερα η ταβέρνα Το Παλιό Σχολείο υπήρχε ένα όμορφο, τριώροφο σχολείο, το οποίο κάηκε και αυτό από τους Γερμανούς. Το μόνο που σώθηκε ήταν η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, επειδή ο παπάς τότε έπεσε στα γόνατα μπροστά στον λοχαγό των Γερμανών και τον παρακάλεσε να σκοτώσει εκείνον αντί να κάψει την εκκλησία. Του μίλησε για όσα έχει μέσα, τις εικόνες και το ξυλόγλυπτο, και έτσι τον έπεισε.
Η κ. Γιώτα μας αφηγήθηκε και την προσωπική της ιστορία. Γεννήθηκε στο χωριό, αλλά έμεινε 20 χρόνια στην Κατερίνη. Με την ανάπτυξη που είδε το χωριό λόγω του χιονοδρομικού, τα αυτοκίνητα έκαναν ουρά, θυμάται, αλλά εκείνοι άνοιξαν το μαγαζί μέσα στην κρίση. Το μαγαζί το έχουν 15 χρόνια πλέον, και αρχικά ζούσαν στην Κατερίνη και ανεβοκατέβαιναν· πρόσφατα μετακόμισαν μόνιμα στο Ελατοχώρι.
Μας είπε, ακόμα, πως ο ίταμος είναι ένα δέντρο, ξάδερφος του έλατου. Έχει πολύ δυνατό ξύλο και ελαστικό. Λένε πως από αυτό έφτιαχναν οι Αρχαίοι Μακεδόνες τα τόξα τους, μιας και έχει και λίγο δηλητήριο. Οι χωριανοί όταν ήθελαν να φτιάξουν κάτι στέρεο μέσα στη γη, όπως στα καλύβια τους, χρησιμοποιούσαν ίταμο. Το δέντρο αυτό μεγαλώνει πάρα πολύ αργά, κοντά σε νερό και γι’ αυτό έχει πολύ πυκνούς κύκλους στην τομή του. Τα Πιέρια όρη έχουν γενικώς μια πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία από δέντρα και φυτά, πολύ ψηλά -το διαπιστώσαμε και οι ίδιοι στις πεζοπορίες μας. Το χωριό, βέβαια, μπορεί να λέγεται Ελατοχώρι, αλλά δεν έχει και τόσα πολλά έλατα η περιοχή… Έχει περισσότερες οξιές και βελανιδιές.
Η κ. Γιώτα μας είπε πως μαζί με τον σύζυγό της διοργανώνουν περιπατητικές διαδρομές στο δάσος. Μπορεί να είναι σχετικά εύκολο να φτάσει κανείς, για παράδειγμα, στο Σωτήρη Ρέμα, αλλά μαζί με τους ντόπιους κάνουν και άλλες, λιγότερο γνωστές διαδρομές.
Η όμορφη κουβέντα είχε και μια γλυκιά συνοδεία: χειροποίητα γλυκάκια της κ. Γιώτας, ραβανί και Ναπολεόν, το παραδοσιακό γλυκό του χωριού. Το Ναπολεόν, που το φτιάχνουν με την παλιά συνταγή, ήταν το επίσημο γλυκό όταν ήταν παιδιά.
Η γλυκιά ιδιοκτήτρια του Ίταμου μας μίλησε και για το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού. Το μουσείο είναι επισκέψιμο με ραντεβού, μιας και λειτουργεί με εθελοντές. Μέσα του είναι φυλαγμένο το παρελθόν του τόπου. Φτιάχτηκε μετά από πολλά χρόνια, με εθελοντική δουλειά, και φυλάσσει παλιά αντικείμενα των κατοίκων του χωριού, αλλά και φίλων από διπλανά χωριά Το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ ωραίο, οργανωμένο σε ενότητες που αφηγούνται την ιστορία του τόπου. Το μουσείο διαχειρίζεται ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Ελατοχωρίου, και πρόεδρός του υπήρξε ο πατέρας της κ. Γιώτας, αλλά και η ίδια. Ο σύλλογος από τη δημιουργία του δεν έχει σταματήσει να λειτουργεί και έχει διαρκή παρουσία με εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώμενα.
Ένα ακόμα μέρος που θέλαμε να επισκεφθούμε στο νέο Ελατοχώρι, αλλά δυστυχώς ήταν κλειστό, είναι το εργαστήρι τυποποίησης και συσκευασίας Τσάι Ολύμπου – Κτήμα Αλθαία. Το εργαστήρι δημιουργήθηκε το 2015 με στόχο την πώληση τσαγιού στο εσωτερικό της χώρας μας και το εξωτερικό. Τα προϊόντα του είναι βιολογικά, με πιστοποίηση BIO Hellas και παράγονται με σεβασμό στην ιστορική μνήμη και τον καταναλωτή. Το εργαστήριο είναι επισκέψιμο και διαθέτει έναν εκθεσιακό χώρο με ατόφιο υλικό και φωτογραφίες από τα φυτά των Πιερίων.
Στο νέο Ελατοχώρι περάσαμε φανταστικά και μάθαμε πάρα πολλά στοιχεία για την ιστορία του. Έτσι, πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε. Επιστρέψαμε στο παλιό Ελατοχώρι, μιας και μας περίμενε ένα ζεστό, σπιτικό γεύμα στην ταβέρνα Ανώι!
Το Ανώι έχει έναν όμορφο εξωτερικό χώρο, μέσα στο πράσινο, αλλά το βραδάκι ήταν αρκετά κρύο, κι έτσι επιλέξαμε να καθήσουμε μέσα. Η ταβέρνα είναι όμορφα διακοσμημένη, με ξύλο και πέτρα, υλικά που δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα. Πόσο μάλλον όταν ανάβει και το μεγάλο τζάκι του πάνω ορόφου!
Μόνο και μόνο η σπιτική αίσθηση που δημιουργούσε ο χώρος ήταν αρκετή για να νιώσεις σαν στο σπίτι σου… Αλλά με το φαγητό ένιωθες πραγματικά σαν βασιλιάς! Πιάτα της ώρας, μαγειρευτά, σούβλες, σαλάτες της εποχής, ορεκτικά, και ό,τι ποτό τραβούσε η όρεξή μας… Τι άλλο να ζητούσαμε! Θα δείτε και θα καταλάβετε!
Στο Ανώι φάγαμε πεντανόστιμα πιάτα και περάσαμε πολύ όμορφα! Και η γλυκιά βραδιά συνεχίστηκε στο ξενοδοχείο μας, το Alseides Boutique Hotel, στο φοβερό καθιστικό του. Αυτή τη φορά η κ. Ζαφειρία μας κέρασε ένα άλλο ποτάκι που έφτιαξε η ίδια, λικέρ αρμπαρόριζα με κόκκινο κρασί. Ήταν φανταστικό! Το συνοδέψαμε, όπως και την προηγούμενη βραδιά, με τα αγαπημένα μας πλέον αγριοστάφυλα που μαζεύει ο κ. Χρήστος.
Το βραδινό ποτάκι μπροστά από το τζάκι του Alseides Boutique Hotel είναι πραγματικά μια απόλαυση. Γι’ αυτό το λόγο το ξενοδοχείο συνεργάζεται με τα τοπικά οινοποιεία Κούρτη, Χρυσοστόμου, Παπαγιαννούλη και Ξηρομερίτου, για να μπορούν να δοκιμάζουν οι επισκέπτες τα υπέροχα κρασιά τους!
Κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια, μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα! Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε γεμάτοι χαρά και ζωντάνια, και απολαύσαμε για μια ακόμη φορά το χειροποίητο, σπιτικό πρωινό του ξενοδοχείου μας. Χειροποίητες πίτες, σπιτικές μαρμελάδες, κρουασάν, αλλαντικά, τυριά, ομελέτες, γιαούρτι με μέλι, ντομάτα δικιά τους, τοπικό μέλι, φρέσκο ψωμάκι, βούτυρο, καφές φίλτρου και χυμός πορτοκάλι… Όλα τέλεια!
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, και είχαμε ένα ακόμα ταξίδι να κάνουμε… Αποχαιρετήσαμε τους υπέροχους ανθρώπους του Alseides Boutique Hotel και ξεκινήσαμε για τον τελευταίο μας προορισμό, τη Βέροια!
Στο δρόμο προς τη Βέροια θα ολοκληρώσουμε το άρθρο αυτό, σε μια μικρή στάση που κάναμε σε ένα εκκλησάκι με ένα πολύ πρωτότυπο όνομα, την Παναγία την Αγρότισσα. Πρόκειται για ένα ξωκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία μας, που προστατεύει τους αγρότες και φροντίζει την αγροτική παραγωγή. Χτισμένο στο κέντρο των αγροτικών καλλιεργειών, το ξωκλήσι αποτελεί εδώ και αιώνες το καταφύγιο των αγροτών της περιοχής. Γιορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου, ημέρα των Γενεθλίων της Παναγίας και ημερομηνία που παλιά τελείωνε τυπικά η αγροτική δραστηριότητα.
Όπως διαβάσαμε, από ομολογίες παλαιοτέρων μαθαίνουμε πως το ξωκλήσι χτίστηκε τον 13ο ή 14ο αιώνα, από λίγους ανθρώπους που ζούσαν στον οικισμό Παναϊά. Αργότερα, καταστράφηκε ολοσχερώς από κατακτητές. Πιθανώς να ανεγέρθηκε ξανά τον 14ο αιώνα, μαζί με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο παλιό Ελατοχώρι. Τη σημερινή του μορφή λέγεται πως απέκτησε το 1978.
Τα παλιά χρόνια οι αγρότες έφευγαν από το χωριό με όλα τα υπάρχοντά τους και έμεναν στις «καλύβες» για τις αγροτικές τους εργασίες, αφού δεν είχαν τη δυνατότητα να πηγαινοέρχονται στο χωριό. Ευλαβούνταν πάρα πολύ την Παναγία και γι’ αυτό τον λόγο της αφιέρωσαν το εκκλησάκι αυτό.
Η Παναγία να μας έχει καλά όλους, φίλες και φίλοι αγαπημένοι μας! Μείνετε μαζί μας μέχρι τον τελευταίο προορισμό του μεγάλου ταξιδιού μας, τη Βέροια… Θα είναι και εκεί φανταστικά!
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
- Instagram: @eatdessertfirstgreece
- Facebook profile: Giorgos Eliza Vlachakis
- Facebook page: eatdessertfirstgreece
- Twitter: @eatdessert1stGr
- Pinterest: eatdessert1stGr
- WordPress: Eat Dessert First Greece
- LinkedIn: Eliza Neofytou
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! 🤗 Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
Eat Dessert First Greece 
Να σας πω! Αυτό με τις λιχουδιές τι το θέλατε; Δεν μας λυπάστε έτσι; Είμαστε και άνθρωποι με πίεση και χάπια. Πωπωπωπω δεν συνεχίζω.
Τελικά υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα στην πατρίδα μας που δεν θα δούμε ποτέ στη ζωή μας παιδιά. Ξένοι στον τόπο μας ίσως.
Μελαγχόλησα. Την καλησπέρα μου.
LikeLiked by 1 person
Υπάρχουν τόσες ομορφιές στη χώρα μας φίλε μας κύριε Γιάννη που είναι δύσκολο να τις δει κάποιος ακόμα και αν ταξιδεύει μια ζωή σε όλη την Ελλάδα!! Μη μελαγχολείτε όμως, εμείς τα γράφαμουμε τα άρθρα για να μοιραστούμε την ομορφιά του κάθε τόπου με τους φίλους αναγνώστες!! 😊😊 Καλές γιορτές να έχετε φίλε μας!! 🙏🙏🎄🎄
LikeLiked by 1 person