Στο α’ μέρος του αφιερώματός μας στα Καλάβρυτα γνωρίσαμε τη μαρτυρική ιστορία της πόλης και πήραμε μια γεύση από τη γαστρονομία και τη διασκέδασή της. Συνεχίζουμε με την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης αυτή τη φορά, ακόμα περισσότερες γεύσεις και πλούσιο υλικό από τη φύση, μιας και η περιοχή είναι καταπληκτική για βόλτες και πεζοπορίες!
Διαβάστε το α’ μέρος του άρθρου μας!
Στο β’ μέρος του αφιερώματός μας στα Καλάβρυτα κάνουμε πεζοπορία στη διαδρομή του Οδοντωτού, επισκεπτόμαστε την ιστορική Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας όπου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και οι επαναστάτες ύψωσαν το λάβαρο της Επανάστασης, καθώς και το Πανελλήνιο Ηρώο Εθνικής Παλιγγενεσίας Αγωνιστών 1821, απολαμβάνουμε σύγχρονο τοπικό φαγητό στο Περί Ορέξεως και δημιουργικά κοκτέιλ στο 1977 Espresso Wine Bar στα Καλάβρυτα και κλείνουμε το ταξίδι μας με βόλτα στο καταπράσινο χωριό Πλανητέρο και ζεστά, σπιτικά πιάτα στον Παράδεισο, πάνω στη μαγευτική λίμνη Τσιβλού.
Την Κυριακή στις 22 Μαΐου, την ημέρα της επιστροφής μας στην Αθήνα, είχε προγραμματιστεί το 42ο Πανελλήνιο Πέρασμα στο Φαράγγι του Βουραϊκού Ποταμού. Δυστυχώς δεν προλαβαίναμε να συμμετέχουμε, αλλά την πεζοπορία δεν θέλαμε να τη χάσουμε, οπότε αποφασίσαμε να την κάνουμε μόνοι μας την προηγούμενη μέρα. Η πεζοπορική διαδρομή ακολουθεί τις γραμμές του Οδοντωτού Σιδηροδρόμου και είναι πραγματικά μια φανταστική εμπειρία, ειδικά αυτή την εποχή που το τοπίο είναι καταπράσινο!
Ο Οδοντωτός Σιδηρόδρομος συνδέει το Διακοφτό με τα Καλάβρυτα εδώ και 126 χρόνια. Όπως μάθαμε, πρόκειται για ένα έργο του Χαρίλαου Τρικούπη πρωτοποριακό για την εποχή του, το οποίο αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις όπως το μεγάλο υψόμετρο και το δύσβατο έδαφος. Για του λόγους αυτούς επιλέχθηκε από Γάλλους επιστήμονες η τεχνική της οδόντωσης, από την οποία παίρνει και το όνομά του. Συγκεκριμένα, το τρένο «γατζώνεται» με τα κατάλληλα γρανάζια σε οδοντωτές σιδηροτροχιές σε σημεία με μεγάλη κλίση του εδάφους. Είναι, επίσης, ένας από τους στενότερους σιδηροδρόμους του κόσμου. Σημαντικό είναι ακόμα πως κατασκευάστηκε σε μεγάλο ποσοστό με ξύλο και πέτρα, χωρίς να επιβαρύνει το οικοσύστημα της περιοχής.
Σήμερα ο Οδοντωτός λειτουργεί ως τουριστικό αξιοθέατο. Μπορείς να επιβιβαστείς από τον σταθμό του Διακοπτού, των Καλαβρύτων ή από κάποιον ενδιάμεσο σταθμό όπως του Μεγάλου Σπηλαίου και να κάνεις τη διαδρομή προς μια κατεύθυνση ή με επιστροφή. Το τρένο ακολουθεί το φαράγγι του Βουραϊκού για περίπου μία ώρα προς τη μια κατεύθυνση και όσα βλέπουν οι επιβάτες είναι ανεπανάληπτα… Η διαδρομή χαρακτηρίζεται, μάλιστα, ως μια από τις ομορφότερες στον κόσμο!
Αλλά ακόμα πιο έντονη είναι η εμπειρία του να περπατήσεις τη διαδρομή αυτή. Το πεζοπορικό μονοπάτι ακολουθεί τις σιδηροδρομικές γραμμές και έχει σηματοδοτηθεί με σύμβολα του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4. Το κατέβασμα διαρκεί περίπου 6 ώρες, ενώ το ανέβασμα 7-8. Εμείς περπατήσαμε περίπου 1½ ώρα προς τη μια μεριά και άλλο τόσο προς τα πίσω. Πήγαμε με το αυτοκίνητο μέχρι την Κάτω Ζαχλωρού, ένα χωριό περίπου 20 λεπτά από τα Καλάβρυτα, και ξεκινήσαμε την πεζοπορία από το χωριό με κατεύθυνση προς το Διακοπτό.
Περπατώντας είδαμε πολλές εναλλαγές του τοπίου, με το ποτάμι πάντα στο βάθος από κάτω μας. Αλλού υπήρχε πολύ πυκνό πράσινο και αλλού πιο απόκρημνες και άγριες πλαγιές, περάσαμε από γέφυρες, σήραγγες, είδαμε δέντρα, λουλούδια, πουλιά, συναντήσαμε φιλικούς πεζοπόρους, τόσο ξένους όσο και Έλληνες… Το μόνο που χρειάζεται είναι προσοχή όταν περνάει το τρένο. Βέβαια, οι οδηγοί έχουν στο νου τους τους συχνούς πεζοπόρους και κορνάρουν όταν πλησιάζουν, αλλά και πάλι χρειάζεται μεγάλη προσοχή και καλύτερα η πεζοπορία να γίνεται σε ειδικές μέρες που δεν περνάει το τρένο. Ελπίζουμε μέσα από τις εικόνες μας να μπορέσουμε να σας μεταφέρουμε λίγο από τη μοναδική αυτή εμπειρία!
Ειλικρινά, μπορεί να κουραστήκαμε λιγάκι με το περπάτημα, αλλά άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω! Τώρα, ώρα για λίγη ιστορία… Ας ταξιδέψουμε στην εποχή της Ελληνικής Επανάστασης, εκεί όπου ξεκίνησε, στην Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας!
Η Μονή Αγίας Λαύρας απέχει μόλις 6 χμ. από την πόλη των Καλαβρύτων και είναι ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς χώρους τους. Όπως διαβάσαμε χτίστηκε το 961 μ.Χ. από έναν ασκητή της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Υπέστη πολλές καταστροφές από τους Τούρκους, τους Αλβανούς, τον Ιμπραήμ, αλλά και από σεισμό και το 1828 ξαναχτίστηκε στη σημερινή της θέση.
Η μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και είναι ανδρική. Το συγκρότημα της μονής αποτελείται από το ιστορικό Καθολικό του 17ου αιώνα, το νεότερο Καθολικό και τις πτέρυγες των κελιών. Στον πάνω όροφο της μιας πτέρυγας βρίσκεται το μουσείο στο οποίο μεταξύ άλλων θα δούμε το λάβαρο της Επανάστασης, μαζί με μια πολύ μεγάλη συλλογή παλιών βιβλίων, από τις αρχές του 16ου αιώνα.
Η ιστορική αξία της μονής είναι τεράστια. Στις 18 Μαρτίου 1821 στη Μονή Αγίας Λαύρας ο Παλαιών Πατρών Γερμανός μαζί με τους Καλαβρυτινούς επαναστάτες ύψωσαν το λάβαρο της Επανάστασης. Στην ξενάγηση στο μουσείο μας εξήγησαν πως το λάβαρο χρησίμευε ως σημαία, μιας και δεν υπήρχε επίσημη ελληνική σημαία. Ο ρόλος της μονής δεν ήταν μόνο αυτός, όμως· όπως διαβάσαμε, κατά τη διάρκεια του επαναστατικού αγώνα οι μοναχοί παρείχαν πολύπλευρη υποστήριξη σε χρήματα, υλικά αγαθά και τρόφιμα.
Της Αγίας Λαύρας τα καμπαναριά χτυπούν
Κι ευθύς ντουφέκια στα Καλάβρυτα ηχούν
Ζαΐμης, Λόντος, Φωτήλας, Πετμεζάς
μας δίνουν σ’ όλους ελπίδα λευτεριάς.
Η τελευταία μεγάλη καταστροφή έγινε το τραγικό 1943. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους πατέρες που βρίσκονταν στη μονή κάτω από τον μεγάλο πλάτανο. Κάτω από τον ίδιο πλάτανο ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είχε ορκίσει τους επαναστάτες. Από το 1986 ο πλάτανος αποτελεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης.
Στην περιοχή των Καλαβρύτων υπάρχει και μια δεύτερη πολύ σημαντική μονή, την οποία δυστυχώς δεν προλάβαμε να επισκεφθούμε, η Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου. Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα και αρχαιότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας. Πήρε το όνομά της από την εικόνα της Παναγίας Μεγαλοσπηλιώτισσας, έργο του Απόστολου Λουκά, το οποίο χάρισε στο πνευματικό του τέκνο, τον ηγεμόνα της Αχαΐας Θεόφιλο. Οι απόγονοι του κατά την εποχή των διωγμών την έκρυψαν στο Σπήλαιο, όπου ανακαλύφθηκε θαυματουργά από την Αγία Ευφροσύνη. Το μοναστήρι, όπως μάθαμε, πέρασε από μεγάλες καταστροφές, αλλά η εικόνα της Παναγίας παρέμεινε ανέπαφη.
Φεύγοντας από την Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας ανεβήκαμε με το αυτοκίνητο σε ένα ύψωμα όπου βρίσκεται το Πανελλήνιο Ηρώο Εθνικής Παλιγγενεσίας Αγωνιστών 1821. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή γλυπτική σύνθεση, η οποία αποκαταστάθηκε το 2021 για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση. Αποτελείται από τρεις ανδριάντες που συμβολίζουν τη συμμετοχή του Κλήρου και των Αγωνιστών στον αγώνα, καθώς και την Ελευθερία του ελληνικού έθνους από τους Τούρκους κατακτητές. Το μνημείο έχει πολύ μεγάλη αξία, καθώς είναι το μοναδικό ηρώο για το 1821 πανελληνίως. Και η θέα από εκεί ψηλά είναι απίστευτη!
Μετά από τόση πεζοπορία και επισκέψεις σε αξιοθέατα αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα νόστιμο γεύμα. Θέλαμε αυτή τη φορά να δοκιμάσουμε ένα εστιατόριο των Καλαβρύτων και διαλέξαμε το Περί Ορέξεως στον κεντρικό πεζόδρομο.
Το Περί Ορέξεως είναι μια σύγχρονη παραδοσιακή ταβέρνα σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία, με τραπεζάκια πάνω στον πεζόδρομο και στην πλατεία Αγγελικής Μαυρέλη, η οποία υπήρξε έγκλειστη στο δημοτικό σχολείο το 1943. Ιδιοκτήτες του εστιατορίου είναι ένα νεαρό ζευγάρι μαγείρων, ο Βασίλης Λιακόπουλος και η σύζυγός του Γεωργία Μασαρινού, οι οποίοι λειτουργούν την επιχείρησή τους εδώ και 15 χρόνια με πολλή αγάπη και μεράκι. Πολύ σημαντικό είναι για εκείνους να προσφέρουν τα καλύτερα στους πελάτες τους, όπως και να αλληλοστηρίζονται με τις άλλες επιχειρήσεις για να πηγαίνουν όλοι μαζί τον τόπο τους μπροστά.
Η κουζίνα που προσφέρουν στο Περί Ορέξεως αποτελείται από παραδοσιακά πιάτα, αλλά και συνταγές φτιαγμένες με μια σύγχρονη ματιά. Τα κρέατά είναι ντόπια, στη μαγειρική χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα και τα κρασιά τους είναι ελληνικά από οινοποιεία της περιοχής. Ο κατάλογός τους περιλαμβάνει ορεκτικά, φρέσκιες σαλάτες, μια μεγάλη ποικιλία από μαγειρευτά, πολλές επιλογές από πιάτα της ώρας, και για να τα συνοδέψουμε κρασί, μπίρα, τσίπουρο ή ούζο. Εμείς επιλέξαμε σαλάτα, ορεκτικά, ένα μαγειρευτό και ένα πιάτο της ώρας για να πάρουμε μια γεύση από όλα τα ωραία τους!
Πραγματικά νόστιμο φαγητό, στο οποίο φαίνεται η καλή πρώτη ύλη και η φροντίδα στην παρασκευή του! Τώρα, λίγο περπάτημα στον πεζόδρομο και μόλις βραδιάσει ποτάκι κάπου εκεί κοντά…
Στον πεζόδρομο έχει ανοίξει πρόσφατα ένα πολύ ωραίο μαγαζί, το 1977 Espresso Wine Bar. Είναι ένα σύγχρονο all day bar, όπου μπορείς να ξεκινήσεις τη μέρα με ποιοτικό καφέ που καβουρδίζεται από μια ελληνική εταιρεία στην Πάτρα, να συνεχίσεις με σνακ όπως σάντουιτς, αραβική, ομελέτα ή κάποιο γλυκό, pancakes, κρουασάν, γιαούρτι ή κέικ, και το βραδάκι να πιεις ελληνικό κρασί, μπίρα, ποτό ή κοκτέιλ μαζί με πλατώ τοπικών τυριών και αλλαντικών. Ο χώρος στο εσωτερικό είναι πολύ κομψά διακοσμημένος, με μίνιμαλ αισθητική, σε αποχρώσεις του λευκού και του γκρι και πινελιές από ιδιαίτερα φωτιστικά και διακοσμητικά. Τα εξωτερικά του τραπέζια βρίσκονται πάνω στον πεζόδρομο, ο οποίος είναι γεμάτος περαστικούς.
Καθίσαμε σε ένα εξωτερικό τραπεζάκι και γνωρίσαμε τη σύζυγο του ιδιοκτήτη κ. Γιώργου Κακιού, την κ. Γεωργία Αρχιμανδρίτη. Με τον σύζυγό της έχουν μια καφετέρια στην Πάτρα και εδώ και 2,5 μήνες το 1977 Espresso Wine Bar. Η κ. Γεωργία μας είπε πως αγαπάνε πολύ τον τόπο τους. Έβλεπαν τον χώρο που βρίσκεται σήμερα το μαγαζί τους ελεύθερο, οραματίστηκαν να ανοίξουν εκεί τη νέα τους επιχείρηση και το έκαναν πραγματικότητα με μεγάλη φροντίδα και αγάπη. Θέλουν να προσφέρουν καλό καφέ, κρασί και ποτό στον κόσμο, όποιος έρχεται να περνάει όμορφα. Όπως είδαμε, το μαγαζί τους έχει αγαπηθεί τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους τουρίστες, και έχει πιστούς πελάτες από την πρώτη στιγμή που άνοιξε.
Γνωρίσαμε επίσης τον υπεύθυνο του μαγαζιού και barman Ανδρέα Δουφεξή. Ο Ανδρέας, ο οποίος έχει πολύχρονη εμπειρία από 15 ετών στον χώρο και έχει εντρυφήσει στα κοκτέιλ, μας ετοίμασε από ένα κοκτέιλ με βάση το ποτό που μας αρέσει και τις δικές του δημιουργικές προσθήκες -αυτά τα κοκτέιλ φτιάχτηκαν για πρώτη φορά για εμάς και ήταν υπέροχα! Όπως μας είπε του αρέσει να αυτοσχεδιάζει και να προσφέρει στους πελάτες πρωτότυπα ποτά που φτιάχνει για τον καθένα ξεχωριστά.
Ο Ανδρέας μας μίλησε επίσης για τα κρασιά, στα οποία ειδικεύονται. Έχουν όλα Αχαϊκή ταυτότητα και οι περισσότεροι κωδικοί είναι από τα Καλάβρυτα. Είναι δοκιμασμένα κρασιά, το καθένα με τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα. Το 1977 Espresso Wine Bar υποστηρίζει τα τοπικά οινοποιεία και εκείνα με τη σειρά τους το στηρίζουν. Η αλληλοϋποστήριξη με τις άλλες επιχειρήσεις είναι πολύ σημαντική, όπως μας τόνισαν η κ. Γεωργία και ο Ανδρέας.
Η γεμάτη εμπειρίες και εικόνες μέρα μας έκλεισε πολύ όμορφα. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, το All Seasons Lida, κοιμηθήκαμε στο μαλακό κρεβάτι στο ζεστό μας δωμάτιο και ξυπνήσαμε με κέφι για να ξεκινήσουμε τη μέρα με το τέλειο πρωινό του!
Και τι δεν είχε ο μπουφές! Φρέσκο γάλα και γιαούρτι από τον Αγροτικό Γαλακτοκομικό Συνεταιρισμό Καλαβρύτων, χυμό πορτοκαλιού, καφέ, τσάι του βουνού, διάφορα δημητριακά, ομελέτα με λαχανικά, μπέικον, λουκάνικα, αραβική με γαλοπούλα, τυρί και μαγιονέζα, τοπικά αλλαντικά και τυριά, ψωμάκια που μπορούσες να φρυγανίσεις, τυρόπιτα με φέτα Καλαβρύτων που φτιάχνει η γιαγιά του Βασίλη του ιδιοκτήτη, γαλατόπιτα της μαμάς, μηλόπιτα της θείας, κέικ, μπουγάτσα, κρουασάν, πραλίνα
μέλια και spreads από την τοπική μελισσοκομία Χελμός και φρέσκα φρούτα. Ο Βασίλης μας είπε πως τον χειμώνα έχουν και τραχανά και ντοματόσουπα!
Μετά το πλούσιο, πεντανόστιμο πρωινό μας ο Βασίλης μας έδειξε μια από τις όμορφες μεζονέτες του. Ο χώρος της είναι πολύ ζεστός και φιλόξενος, με το τζάκι και το ξύλο στο πάτωμα και τη στέγη. Μια ωραία επιλογή για να νιώσεις σαν στο σπίτι σου!
Φυσικά περάσαμε και από την πισίνα του, η οποία είναι στεγασμένη, θερμαινόμενη το χειμώνα και ό,τι πρέπει για δροσερές βουτιές το καλοκαίρι! Μετά το μπανάκι τους κολυμβητές περιμένει το pool bar με την όμορφη διακόσμηση που επιμελήθηκε μόνος του ο Βασίλης, και λιχουδιές όπως club sandwich, κοτομπουκιές και κρέπες.
Δυστυχώς ήταν η μέρα της επιστροφής στη βάση μας στην Αθήνα… Βέβαια, είχαμε πολλά ακόμα στο πρόγραμμα. Έχοντας περάσει δυο φοβερές μέρες στα Καλάβρυτα, αποφασίσαμε να κάνουμε δυο κοντινές εξορμήσεις στο καταπράσινο χωριό Πλανητέρο και στη μοναδική Λίμνη Τσιβλού. Το χωριό Πλανητέρο βρίσκεται νότια των Καλαβρύτων, σε απόσταση 24 χμ., 40 λεπτά με το αυτοκίνητο, στον δρόμο προς την Κλειτορία. Σε αυτή την κατεύθυνση βρίσκεται και το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων, το μεγαλύτερο της Πελοποννήσου, ένας από τους βασικούς λόγους της μεγάλης χειμερινής τουριστικής κίνησης στην περιοχή.
Φτάνοντας στο Πλανητέρο η εικόνα που αντικρύσαμε ήταν παραμυθένια. Το τοπίο είναι μαγευτικό, με ένα μεγάλο πλατανόδασος με υπεραιωνόβια πλατάνια και ανάμεσά τους τα νερά του Αροάνιου ποταμού που αναβλύζουν μέσα από τα βράχια. Το χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πάνω από το πλατανόδασος. Το Πλανητέρο ανήκει στην περιοχή Natura 2000 «Όρος Χελμός και ύδατα Στυγός». Στο παρελθόν τα ορμητικά νερά αξιοποιούνταν με νερόμυλους και νεροτριβές. Σήμερα δεν λειτουργούν πια, αλλά παραμένουν ένα αρμονικά ενταγμένο μέρος του τοπίου.
Το Πλανητέρο είναι ένας τέλειος προορισμός για μονοήμερη εκδρομή ή Σαββατοκύριακο, μιας και στο χωριό υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταβέρνες. Εμείς κάναμε μια πολύ ευχάριστη βόλτα στο πλατανόδασος, ξεκουράσαμε τα μάτια μας στο πράσινο που μας περιέβαλλε και απολαύσαμε τη δροσιά του μικροκλίματός του. Και φυσικά δεν χορταίναμε να βγάζουμε φωτογραφίες! Από το Πλανητέρο ξεκινάνε και ορειβατικά μονοπάτια – θα είναι μια δραστηριότητα για την επόμενη φορά που θα έρθουμε!
Το Πλανητέρο είναι επίσης φημισμένο για τις πέστροφές του. Δύο από τις ταβέρνες της περιοχής έχουν μάλιστα τα δικά τους εκτροφεία πέστροφας, τα οποία είναι επισκέψιμα. Μπήκαμε, λοιπόν, σε μια εγκατάσταση ιχθυοτροφείου πέστροφας και είδαμε πλήθος ψαριών, τα οποία οι επισκέπτες μπορούν να γευτούν φρεσκομαγειρεμένα στην ταβέρνα, ψητά, καπνιστά ή με βούτυρο και αμύγδαλα. Θα θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε την ντόπια πέστροφα, αλλά ήταν ακόμα νωρίς για φαγητό, οπότε καθίσαμε για καφεδάκι σε ένα όμορφο σημείο πάνω από τα ορμητικά νερά του Αροάνιου ποταμού.
Θα λέγαμε πως χορτάσαμε φύση και ομορφιά, αλλά ποτέ δεν μας φτάνει! Έτσι, μπήκαμε πάλι στο αυτοκίνητο με προορισμό ένα ακόμα πανέμορφο μέρος, το τελευταίο που θα δούμε στο αφιέρωμά μας, τη λίμνη Τσιβλού. Η λίμνη βρίσκεται βορειοανατολικά των Καλαβρύτων, σε απόσταση μιας ώρας με το αυτοκίνητο. Από το Πλανητέρο κάναμε μία ώρα και 20 λεπτά, αλλά πραγματικά άξιζε τον κόπο!
Μια φυσική, γαλαζοπράσινη λίμνη ανάμεσα στα βουνά με συγκλονιστική ομορφιά… Πόσο θα θέλαμε να ήταν ο καιρός λίγο πιο ζεστός και να κάναμε το κολύμπι μας! Αλλά και μόνο η βόλτα στην όχθη της είναι μια τρομερή εμπειρία. Ακριβώς από πάνω από τη λίμνη υπάρχει μια εξαιρετική παραδοσιακή ταβέρνα, ο Παράδεισος. Εκεί φάγαμε νόστιμο, σπιτικό φαγητό και συζητήσαμε με τον νεαρό ιδιοκτήτη Δημήτρη Σαρμά.
Ο Δημήτρης μας αφηγήθηκε την ιστορία της δημιουργίας της λίμνης, η οποία οφείλεται σε μια καταστροφή. Στις αρχές του 20ου αιώνα, το 1912-13, το ορεινό χωριό Συλίβαινα καλύφθηκε ολοκληρωτικά από χώματα λόγω κατολίσθησης. Οι κάτοικοι ευτυχώς είχαν ειδοποιηθεί εγκαίρως. Οι όγκοι των χωμάτων καταπλάκωσαν και το χωριό Τσιβλός, από το οποίο πήρε το όνομά της η λίμνη. Ακόμα, έφραξαν την κοίτη του ποταμού Κράθη, δημιουργώντας δύο φυσικές λεκάνες. Η μια από τις λεκάνες αυτές αποτελεί σήμερα τη λίμνη Τσιβλού. Όπως μας επισήμανε ο Δημήτρης, το νερό της λίμνης έχει 80 μέτρα βάθος και ανακυκλώνεται διαρκώς από ρέματα και πηγές που είχε το χωριό. Για αυτό είναι πάρα πολύ καθαρό, κατάλληλο για κολύμπι και κωπηλασία.
Μας είπαν πως μπορείς να κάνεις τον γύρο της λίμνης με τα πόδια ή με το ποδήλατο -θα είναι σίγουρα μια συγκλονιστική εμπειρία! Εμάς, όμως, μας περίμενε το υπέροχο τραπέζι που μας ετοίμασε ο Δημήτρης στον Παράδεισο, και δεν θα χάναμε με τίποτα ένα καλό, παραδοσιακό γεύμα. Ο Παράδεισος βρίσκεται μέσα στο πράσινο και από τα εξωτερικά του τραπέζια έχει θέα στη λίμνη. Τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το καλοκαίρι είναι ανοιχτός κάθε μέρα, ενώ τον υπόλοιπο καιρό τα Σαββατοκύριακα. Ο Δημήτρης μας είπε πως μαθεύτηκε από στόμα σε στόμα και πως έχει επισκέπτες από Αθήνα, Πάτρα, Ξυλόκαστρο, Κιάτο, Λουτράκι, οι οποίοι μένουν στα κοντινά μέρη, στη Ζαρούχλα, τα Καλάβρυτα και την Ακράτα. Τον Μάιο και τον Ιούνιο έρχονται και πολλοί ξένοι, ενώ τον χειμώνα βοηθάει πολύ την κίνηση το Χιονοδρομικό Κέντρο.
Ο Παράδεισος είναι μια οικογενειακή επιχείρηση που λειτουργεί στο προνομιακό αυτό σημείο από το 1999. Ο Δημήτρης αγάπησε από μικρός την ασχολία των γονιών του και αποφάσισε να τη συνεχίσει. Ο παππούς του ήταν τσοπάνης και ο πατέρας του οικοδόμος -με τα χέρια του έφτιαξε την ταβέρνα τους. Η οικογένεια διαθέτει και κτήματα στην περιοχή με μηλιές, αχλαδιές, κερασιές, καστανιές και καρυδιές. Με τα φρούτα τους φτιάχνουν τα δικά τους γλυκά του κουταλιού που προσφέρουν για κλείσιμο του γεύματος. Ακόμα, εκτρέφουν τα δικά τους κοκόρια. Στην κουζίνα μαγειρεύει η μαμά μαμαδίσιες, σπιτικές συνταγές, τις οποίες βελτιώνει διαρκώς για να ικανοποιεί τους πελάτες τους. Ορεκτικά, σαλάτες, μαγειρευτά και πιάτα της ώρας, μπίρες και κρασάκι, ο κατάλογός τους έχει από όλα! Εμείς δοκιμάσαμε τις σπεσιαλιτέ τους και ήταν όλα φανταστικά!
Με μια γλυκιά γεύση ολοκληρώνουμε το αφιέρωμά μας στα Καλάβρυτα και τις γύρω περιοχές. Ήταν ένα ταξίδι που απολαύσαμε ειλικρινά! Γνωρίσαμε ευγενικούς, φιλικούς ανθρώπους, επισκεφθήκαμε σημαντικούς ιστορικούς τόπους, περπατήσαμε στη φύση και αναπνεύσαμε καθαρό αέρα, φάγαμε νόστιμα τοπικά φαγητά και διασκεδάσαμε σε όμορφα μαγαζιά… Ένα τέλειο Σαββατοκύριακο!
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
Instagram 1: @eatdessertfirstgreece
Instagram 2: @elizaneofytou
Facebook 1: Γιώργος Βλαχάκης Ελίζα Νεοφύτου
Facebook 2: Giorgos Eliza Vlachakis
Facebook page: eatdessertfirstgreece
Pinterest: eatdessert1stGr
Twitter: @eatdessert1stGr
LinkedIn: Eliza Neofytou
WordPress 1: Eat Dessert First Greece
WordPress 2: Ελλάδα μου γλυκιά
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
Eat Dessert First Greece 
One Comment Add yours