Το ταξίδι μας στη Λίμνη Πλαστήρα συνεχίζεται… Μπορεί να έγινα το καλοκαίρι, αλλά όπως τονίσαμε και στο πρώτο μέρος του άρθρου μας, τα μέρη αυτά είναι φανταστικά όλο τον χρόνο! Οπότε σκεφτείτε τα και για μια χειμερινή εξόρμηση, για βόλτες στη φύση, στα χιόνια, και ζεστές βραδιές δίπλα στα τζάκια!
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας στη Λίμνη Πλαστήρα μας βρίσκει στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Αντιγόνη στο Νεοχώρι. Το πρωί κάνουμε μια εκδρομή μέχρι την πλαζ Πεζούλας, περνώντας από όμορφα χωριά όπως τον Μεσενικόλα που φημίζεται για το κρασί του. Το απόγευμα ταξιδεύουμε στην Καρδίτσα, όπου δοκιμάζουμε τα κρασιά του Μεσενικόλα στην κάβα του Οινοποιείου Καραμήτρου, κάνουμε βόλτα στην πόλη και τρώμε pancakes στο Fontaine Brunch-Patisserie. Το βράδυ απολαμβάνουμε την παραδοσιακή με σύγχρονες πινελιές κουζίνα του μεζεδοπωλείου 18γράδα και πίνουμε κοκτέιλ στο Cadillac Records Cocktail Bar.
Ένα όμορφο πρωινό ξημέρωσε στο Νεοχώρι, ένα χωριό με καταπληκτική θέα στη λίμνη. Ξυπνήσαμε στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Αντιγόνη της αγαπητής κυρίας Ντίνας Μπακάλη-Καραντώνη και της αδερφής της Ζέτας Καραντώνη. Βγήκαμε στο μπαλκόνι, αναπνεύσαμε δροσερό, καθαρό αέρα και ετοιμαστήκαμε για μια μέρα γεμάτη νέες εικόνες, γεύσεις και γνωριμίες.
Το παραδοσιακό ξενοδοχείο Αντιγόνη στο Νεοχώρι
Η θέα στη λίμνη από το χωριό
Ένα από τα αγαπημένα μας πράγματα στο ξενοδοχείο Αντιγόνη είναι τα παλιά αντικείμενα που έχουν τοποθετήσει σε διάφορα σημεία των κοινόχρηστων χώρων. Τα αντικείμενα αυτά, ένας καθρέφτης, ένα ραδιόφωνο, μια κούνια μωρού, μια ραπτομηχανή και πολλά άλλα δημιουργούν μια νοσταλγική αίσθηση και μεταφέρουν μνήμες από τα παλιά, από το παρελθόν των κατοίκων του τόπου αυτού.
Η κ. Ντίνα μας είχε ετοιμάσει χειροποίητο πρωινό με φρέσκες πρώτες ύλες από τον κήπο της και την περιοχή. Αγαπημένη λιχουδιά οι αλμυρές και γλυκές κρέπες που μας ετοίμασε, όπως και τα φρέσκα αυγουλάκια από τις κοτούλες τους. Αυθεντική γεύση χωριού! Και για όσους δεν έφτασαν οι γλυκές κρέπες, τι πιο παραδοσιακό από ψωμάκι με τοπικό μέλι από παραγωγούς της περιοχής.
Αλμυρές κρέπες τυρί, γαλοπούλα και φρέσκια ντομάτα και γλυκές με πραλίνα
Φάγαμε, ήπιαμε καφεδάκι και βγήκαμε στον κήπο παρέα με την κ. Ντίνα, για να συζητήσουμε για το πρόγραμμα της μέρας μας. Μας είπε πως εκτός από την πλαζ Πεζούλας υπάρχει άλλο ένα όμορφο σημείο της λίμνης, λίγο πιο μακριά από το Νεοχώρι, η πλαζ Λαμπερού. Είδαμε τη διαδρομή και ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να περάσουμε από το χωριό Μεσενικόλας που φημίζεται για το κρασί του. Η διαδρομή είναι 45 λεπτά με το αυτοκίνητο, οπότε ξεκινήσαμε νωρίς, μιας και το απόγευμα είχαμε προγραμματίσει να πάμε στην κοντινή πόλη της Καρδίτσας.
Στο ταξίδι με το αυτοκίνητο ανάμεσα στα χωριά της περιοχής, σε πολλά σημεία πλησιάζεις τη λίμνη και το τοπίο κάθε φορά είναι διαφορετικό… Λίγο πριν μπούμε στο χωριό Μορφοβούνι κάναμε μια στάση στο μνημείο για τον Γιώργο Μπαλταδώρο, αδικοχαμένο πιλότο με καταγωγή από το χωριό. Ο Σμηναγός Γεώργιος Μπαλταδώρος έχασε τη ζωή του όταν το αεροσκάφος του προσέκρουσε στη θάλασσα το 2018. Το μνημείο εγκαινιάστηκε το 2021 και περιλαμβάνει την μορφή του πιλότου και ένα πολεμικό Mirage F-1CG.
Το Μορφοβούνι είναι ένα από τα μεγαλύτερα ορεινά χωριά της περιοχής, σε υψόμετρο 780μ., με θέα τον Θεσσαλικό κάμπο και αποτελεί την ιδιαίτερη πατρίδα του Νικόλαου Πλαστήρα και του συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη. Το χωριό διαθέτει μια πολύ πλούσια ιστορία, με παρουσία από την αρχαιότητα όπως μαρτυρούν διάσπαρτα αρχαία μνημεία. Το χωριό έχει αναπτυχθεί τουριστικά τα τελευταία χρόνια, με υποδομές όπως το Κέντρο Ιστορικών Μελετών «Ν. Πλαστήρας» και το Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης».
To επόμενο χωριό που συναντήσαμε είναι ο Μεσενικόλας, άλλο ένα ορεινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας, γνωστό για το κρασί του και τη Μονή Κορώνης. Η πρώτη μαρτυρία για το χωριό, όπως διαβάσαμε, συναντάται επί τουρκοκρατίας, το 1455. Σύμφωνα με τον μύθο, ένας Φράγκος, ο Μεσιέ Νικολά μαγεύτηκε από τον τόπο, μετακόμισε στο χωριό και καλλιέργησε αμπελώνες με νέες ποικιλίες που μέχρι σήμερα δίνουν το διεθνώς φημισμένο κρασί μαύρο Μεσενικόλα.
Περνώντας με το αυτοκίνητο μέσα από το χωριό είδαμε μια γραφική πλατεία γεμάτη κόσμο… έπρεπε να σταματήσουμε να πιούμε ένα καφεδάκι κάτω από τους ψηλούς πλατάνους! Ήταν Κυριακή και η πλατεία ήταν γεμάτη από τους κατοίκους του χωριού. Καθίσαμε στο παραδοσιακό καφεπαντοπωλείο «Ο Πλάτανος» και παραγγείλαμε δυο ελληνικούς, όπως ήταν ταιριαστό…
Εκτός από τα πλατάνια, αυτό που χαρακτηρίζει την πλατεία είναι η μεγαλοπρεπής εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Μάθαμε πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ιστορία της: προτού χτιστεί στη θέση της υπήρχε μια παλιά εκκλησία με κελιά τριγύρω στα οποία στεγαζόταν το δημοτικό σχολείο. Η νέα εκκλησία χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και στο τέμπλο της ενσωματώθηκαν οι παλιές εικόνες από την εκκλησία που προϋπήρχε.
Το πρωινό καφεδάκι στο χωριό ήταν υπέροχο. Συνεχίσαμε τον δρόμο μας για την πλαζ Λαμπερού και περάσαμε από την Ιερά Μονή Κορώνης. Η ιστορία της μονής ξεκινά το 1123, όταν βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Κατά την τουρκοκρατία συνέβαλε στη μορφωτική και πνευματική υποστήριξη του έθνους και κατά την παράδοση λειτουργούσε μέσα της κρυφό σχολείο.
Και φτάσαμε και στην πλαζ Λαμπερού… Η λίμνη από το σημείο αυτό φαίνεται φανταστική, με τα βουνά και τα σύννεφα να καθρεφτίζονται στην επιφάνειά της. Η πλαζ είναι μια από τις πρώτες τουριστικές υποδομές που δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και χάρη σε αυτήν αναπτύχθηκε η ανατολική πλευρά της λίμνης. Σήμερα προσελκύει πολλούς επισκέπτες που μπορούν να περπατήσουν στην όχθη, να βγάλουν όμορφες φωτογραφίες, να κάνουν μπάνιο αν το θέλουν και να καθήσουν σε μια από τις δυο ταβέρνες-αναψυκτήρια που λειτουργούν εκεί.
Ο επόμενος προορισμός μας, όπου θα περνούσαμε την υπόλοιπη μέρα, ήταν η αγαπημένη Καρδίτσα! Καθώς πλησιάζαμε στο χωριό Μεσενικόλας, περάσαμε από το Οινοποιείο Καραμήτρου του Γιώργου Καραμήτρου και της συζύγου του Λίτσας. Στην περιοχή παράγεται η σπάνια ποικιλία Μαύρο Μεσενικόλα ΠΟΠ και ο κ. Καραμήτρος με τα αμπέλια του εργάζεται με αγάπη και πάθος για τη διάδοση της μοναδικής ποικιλίας σε όλο τον κόσμο.
Η οικογένεια διαθέτει μια κάβα με τα κρασιά του οινοποιείου στην Καρδίτσα, και αυτή ήταν η πρώτη μας στάση στην πόλη. Η κ. Λίτσα, η οποία έχει αναλάβει την ατμοσφαιρικήΘ κάβα, μας μίλησε για την ιστορία τους: Τέσσερις γενιές έχουν αφιερώσει τις ζωές τους στο κρασί… Πριν από 150 χρόνια η οικογένεια έφτασε στο χωριό από την Ευρυτανία και ο παππούς Γιάννης Καραμήτρος ξεκίνησε να ασχολείται με το κρασί. Η νεότερη γενιά, ο Γιάννης Καραμήτρος και η σύζυγός του Γιαννούλα εκσυγχρόνισαν το οινοποιείο τη δεκαετία του 1960 και σήμερα συνεχίζουν με μεράκι μαζί με τον γιο τους Γιώργο.
Ειδικά αφού δοκιμάσαμε το Μαύρο Μεσενικόλα, θέλαμε να μάθουμε τα πάντα για αυτή τη φανταστική ποικιλία… Ευδοκιμεί αποκλειστικά στο χωριό Μεσενικόλας και στο διπλανό Μορφοβούνι και οφείλει πολλά στο μικροκλίμα που δημιουργεί η λίμνη Πλαστήρα. Είναι από τα ελάχιστα ελληνικά κρασιά που παράγεται από χαρμάνι από ξένες ποικιλίες, Syrah και Carignan σε ποσοστό 30%. Το αποτέλεσμα είναι ένα κόκκινο κρασί με βαθιά γεύση και αρώματα φρούτων του δάσους. Η ποικιλία μόνη της δίνει ένα ροζέ κρασί που κυκλοφορεί με την ετικέτα «Από Δυο Χωριά». Συνολικά το Οινοποιείο Καραμήτρου διαθέτει 15 ετικέτες ελληνικών και γαλλικών μονοποικιλιακών και blended οίνων. Δοκιμάσαμε όσα μας πρότεινε η κ. Λίτσα και πήραμε τα δωράκια μας για το σπίτι από την ευγενική οικοδέσποινα. Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας!
Ώρα για ένα περπάτημα στα αξιοθέατα της Καρδίτσας. Σήμα κατατεθέν το άγαλμα του Νικόλαου Πλαστήρα στην ομώνυμη πλατεία, έργο του γνωστού γλύπτη Στέλιου Τριάντη του 1986/87. Δίπλα στην πλατεία βρίσκεται το Παυσίλυπο, ένα καταπράσινο πάρκο όπου κάνουν τις βόλτες τους οι κάτοικοι της πόλης. Διαβάσαμε πως το πάρκο έχει μεγάλη ιστορία, μιας και δημιουργήθηκε το 1901. Στον χώρο γίνονταν από παλιά πολιτιστικές δράσεις, όπως τα Ανθεστήρια, γιορτές στο πρότυπο των Δελφικών γιορτών που είχαν αναβιώσει ο Άγγελος Σικελιανός με τη σύζυγό του Εύα Πάλμερ στη δεκαετία του 1920. Στην Καρδίτσα διοργανώνονταν από το 1931 έως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Καρδίτσα είναι μια πόλη φιλική προς τους πεζούς, με τους πεζοδρόμους της, αλλά και φημισμένη για την ευρεία χρήση του ποδηλάτου. Είδαμε παιδιά, ενήλικες, αλλά και ηλικιωμένους να τριγυρνάνε στην πόλη με τα ποδήλατά τους! Πλέον το οικολογικό μεταφορικό μέσο αυτό αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητας της πόλης, χάρη στο εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατόδρομων που διαθέτει πλέον.
Ένα από τα πιο σημαντικά τοπόσημα της πόλης είναι ο Μητροπολιτικός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο ιστορικό κέντρο, το άλλοτε Βαρούσι. Ο ναός χτιζόταν από το 1887 έως το 1911 και είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Από το 2021 έχει χαρακτηρισθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως μνημείο για την αρχιτεκτονική, καλλιτεχνική και ιστορική του αξία.
Περιπλανώμενοι φτάσαμε και στην δεύτερη μεγάλη πλατεία της Καρδίτσας, την πλατεία Ελευθερίας, την κεντρική πλατεία της Καρδίτσας από το 1881, όταν η Θεσσαλία ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος. Χαρακτηριστικό στοιχείο της πλατείας σήμερα είναι το σιντριβάνι, ένα σύγχρονο έργο της Νέλλας Γκόλλαντα από γρανίτη και ατσάλι, διακοσμημένο με σύμβολα εμπνευσμένα από τον νεολιθικό πολιτισμό.
Μετά από τόσο περπάτημα μας άξιζε μια λιχουδιά, οπότε καθίσαμε στο Fontaine Brunch-Patisserie. O χώρος είναι πανέμορφος, με πολυτελή διακόσμηση σε ξύλο, μαύρο και χρυσό, ενώ για όσο ο καιρός είναι καλός τα τραπεζάκια έξω πάνω στην πλατεία είναι η ιδανική επιλογή. Είναι ένα σχετικά νέο μαγαζί στην πόλη αλλά έχει αγαπηθεί πολύ και δικαίως, μιας και ό,τι δοκιμάσαμε ήταν πεντανόστιμο!
Στο Fontaine μπορείς να πιείς καλό καφέ, να φας πρωινό, αυγά, ομελέτες, pancakes μεσημεριανό, burgers, bao bans, κυρίως πιάτα, και φυσικά γλυκά για τα οποία φημίζεται. Το βράδυ μπορείς να απολαύσεις ποιοτικά ποτά και δημιουργικά κοκτέιλ. Εμείς ήπια ελληνικές σπιτικές λεμονάδες με λεμόνι-φράουλα και με 9 φρούτα, και φάγαμε αλμυρά pancakes με τυρί, γαλοπούλα και αυγό και γλυκά pancakes με σοκολάτα, φρέσκα φρούτα και παγωτό βανίλια. Απόλαυση!
Μετά από αρκετή ώρα χαλάρωση έπρεπε να συνεχίσουμε με λίγο περπάτημα ακόμα για να χωνέψουμε, προτού καταλήξουμε για βραδινό σε ένα ωραίο μεζεδοπωλείο της πόλης που ανακαλύψαμε. Περάσαμε από το άγαλμα της μούσας Θάλειας, προστάτιδας της κωμωδίας, στα πόδια της οποίας χουζούρευε με πολύ αστείο τρόπο ένας σκυλάκος!
Βράδιασε και ήταν ώρα να δοκιμάσουμε την κουζίνα του 18γράδα, ενός μεζεδοπωλείου σύγχρονου, με παραδοσιακές πινελιές. Εκεί γνωρίσαμε τον Γιώργο Στεργιούλη, ιδιοκτήτη της επιχείρησης μαζί με τον αδερφό του Δημήτρη. Ο Γιώργος είναι γεωπόνος και ο Δημήτρης μικροβιολόγος, αλλά ασχολούνται και με την παραγωγή τσίπουρου και κρασιού από τα δικά τους αμπέλια. Έτσι ξεκίνησε η ιδέα να δημιουργήσουν ένα μεζεδοπωλείο για να προωθήσουν το τσίπουρό τους.
Τα δυο αδέρφια έφτιαξαν το μαγαζί με τα χέρια τους και το διακόσμησαν οι ίδιοι. Είναι ένας πολύ ζεστός και φιλόξενος χώρος, τόσο στο εσωτερικό του όσο και στην αυλή του, όπου καθίσαμε. Ο Γιώργος και ο Δημήτρης έχουν ταξιδέψει πολύ και έχουν φέρει ιδέες και συνταγές από το εξωτερικό, τις οποίες συνδυάζουν στο μενού με παραδοσιακές γεύσεις. Κάνουν τα πάντα μόνοι τους, εκτός από την κουζίνα, όπου μαγειρεύουν έμπειροι μάγειρες.
Το μεσημέρι ο κόσμος που έρχεται προτιμάει τσιπουρομεζέδες, ενώ το βράδυ τσιπουράκι ή κρασάκι και φαγητό. Τον χειμώνα διοργανώνουν και βραδιές με ζωντανή μουσική στον εσωτερικό χώρο -είμαστε σίγουροι πως θα είναι τρομερά! Ο Γιώργος μας είπε πως το μαγαζί του προτιμούν οι κάτοικοι που θέλουν να φάνε ποιοτικά πιάτα, αλλά και Έλληνες και ξένοι επισκέπτες που βρίσκουν το μεζεδοπωλείο χάρη στις πολύ καλές κριτικές που έχει στο διαδίκτυο. Μετά από την όμορφη κουβέντα μας, μας ετοίμασε κάποια από τα αγαπημένα του πιάτα και ήταν πραγματικά φανταστικά! Ευχαριστούμε θερμά!
Ριζότο με κοτόπουλο και παρμεζάνα
Για να κλείσει η βραδιά στη γεμάτη ζωή Καρδίτσα, ήπιαμε και ένα κοκτέιλ σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα μπαρ της πόλης, το Cadillac Records Cocktail Bar του Λάμπρου Κολτσίδα, τον οποίο είχαμε γνωρίσει στα Χρώματα στο Νεοχώρι της λίμνης Πλαστήρα στο α΄ μέρος του άρθρου μας. Το μπαρ βρίσκεται στον πεζόδρομο του κέντρου της πόλης και ήταν κυριολεκτικά γεμάτο κόσμο!
To μαγαζί είναι γνωστό για τους πολύ καλούς DJ’s που παίζουν μουσική διαφόρων ειδών και για τα πρωτότυπα κοκτέιλ του. Το πρωί σερβίρουν καφέ ανώτερης ποιότητας, σπιτική λεμονάδα, πολλές ποικιλίες τσαγιού και μείγματα βοτάνων, ενώ το βράδυ ποτά και κλασικά ή signature κοκτέιλ από τους καλύτερους bartenders. Φυσικά δε λείπει το φαγητό, με επιλογές για πρωινό, brunch και κυρίως γεύμα.
Τα κοκτέιλ μας ήταν τέλεια! Το ίδιο και η δροσερή βραδιά μας στο παγκάκι στον πεζόδρομο. Μάθαμε και για το όνομα του μαγαζιού: προέρχεται από την ταινία “Cadillac Records” που αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της Chess Recordings στο Chicago τις δεκαετίες 1950-1960, χάρη στην οποία έγιναν γνωστοί θρυλικούς καλλιτέχνες, όπως είναι οι Muddy Waters, Howlin Wolf, Little Waters, Chuck berry και η Etta James.
Η μέρα μας στην Καρδίτσα ήταν φοβερή, αλλά δυστυχώς ήταν η τελευταία των διακοπών μας… Φεύγοντας από τη λίμνη Πλαστήρα και προτού κατευθυνθούμε προς την Αθήνα, κάναμε μια τελευταία στάση στην Ιερά Μονή Παναγίας Πελεκητής. Η μονή είναι χτίστηκε τον 15ο αιώνα σε ύψος 1400μ. σε μια απόκρημνη πλαγιά των Αγράφων.
Μάθαμε πως σύμφωνα με την παράδοση το μοναστήρι «πελεκίσθηκε» με ξύλινα εργαλεία, ύστερα από υπόδειξη της Παναγίας, που παρουσιάστηκε στο όνειρο των μαστόρων. Στο εσωτερικό της περπατήσαμε κάτω από θόλους και πύλες που δημιουργούσαν μια ήσυχη, κατανυκτική ατμόσφαιρα. Μέσα βρίσκεται και ο μονόχωρος ναός της Ανάληψης του Σωτήρος με το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο και τις σπάνιες αγιογραφίες.
Περνάς μέσα από τον έναν χώρο στον άλλο, το αρχονταρίκι, τα κελιά, με χαμηλό φωτισμό και μικρά παράθυρα που βλέπουν τη λίμνη. Βρήκαμε και μια μυστική καταπακτή που δεν ξέρουμε που οδηγούσε… Το μοναστήρι έχει ανακηρυχθεί Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο για την ομορφιά, την αρχιτεκτονική και τη σπουδαία ιστορία του.
Η Ιερά Μονή Παναγίας Πελεκητής θεωρείται από τα πιο σπάνια θρησκευτικά μνημεία του 16ου αιώνα. Μέσα της φυλάσσονται πολλά σημαντικά κειμήλια, ιερά ευαγγέλια, χειρόγραφα, εκκλησιαστικά σκεύη. Η επίσκεψη στο μοναστήρι είναι μια μοναδική εμπειρία, τόσο για την περιήγηση στο εσωτερικού του όσο και για την υπέροχη θέα από τους εξωτερικούς του χώρους.
Στο δρόμο του γυρισμού περάσαμε από το σημαντικότερο τεχνικό έργο στην περιοχή, το Φράγμα της Λίμνης Πλαστήρα. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή μήκους 220μ., η οποία συγκράτησε τα νερά του Ταυρωπού ποταμού για να δημιουργηθεί η λίμνη. Το σημείο είναι πολύ όμορφο για να απολαύσεις τη λίμνη, και μπορείς να αγοράσεις σουβενίρ και τοπικά προϊόντα από πωλητές με πάγκους.
Σας αποχαιρετούμε για άλλη μια φορά, λοιπόν, μέχρι το επόμενο ταξίδι μας… Να είστε καλά και να περνάτε όμορφα!
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
Instagram 1: @eatdessertfirstgreece
Instagram 2: @elizaneofytou
TikTok: @eatdessertfirstgreece
Facebook 1: Γιώργος Βλαχάκης Ελίζα Νεοφύτου
Facebook 2: Giorgos Eliza Vlachakis
Facebook page: eatdessertfirstgreece
Pinterest: eatdessert1stGr
Twitter: @eatdessert1stGr
LinkedIn: Eliza Neofytou
WordPress 1: Eat Dessert First Greece
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
Eat Dessert First Greece 