• Instagram
• Instagram
• Facebook
• Facebook
• Facebook
• Pinterest
• Twitter
• LinkedIn

Το φθινόπωρο έχει έρθει για τα καλά, ο καιρός έχει δροσίσει κι εμείς έχουμε μια φανταστική πρόταση για εξόρμηση στη φύση και σε παραδοσιακά χωριά… τη λίμνη Πλαστήρα! Επισκεφθήκαμε την περιοχή για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2019 και περάσαμε τόσο όμορφα, ώστε εμπνευστήκαμε να γράψουμε το πρώτο μας ταξιδιωτικό άρθρο! Πήγαμε ξανά φέτος το καλοκαίρι, για να δούμε τα μέρη σε μια διαφορετική εποχή, και αυτό που συμπεράναμε είναι πως η λίμνη Πλαστήρα είναι ένας προορισμός που απολαμβάνουμε σε κάθε περίοδο του χρόνου.

Στο νέο μας ταξιδιωτικό άρθρο εξερευνούμε τα χωριά και τη φύση της λίμνης Πλαστήρα. Μας φιλοξενεί η κ. Ντίνα στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Αντιγόνη στο Νεοχώρι, δοκιμάζουμε τις δημιουργίες της σεφ Ξένιας Ψηφή στο Φαγοτόπι στα Καλύβια Πεζούλας και τη “farm to table” κουζίνα στους Δόλοπες στην Καρίτσα Αγράφων , ανακαλύπτουμε έναν φανταστικό καταρράκτη στο Ανθοχώρι, πίνουμε κοκτέιλ στα Χρώματα και στο Artemis Cafe-Bar στο Νεοχώρι και μαθαίνουμε για τα μανιτάρια από τον ειδικό Γιώργο Καραντώνη… όλα αυτά με φόντο τη φανταστική λίμνη!

Η λίμνη Πλαστήρα είναι μια τεχνητή λίμνη του Νομού Καρδίτσας. Το επίσημο όνομά της είναι λίμνη Ταυρωπού. Δημιουργήθηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στον Ταυρωπό (ή Μέγδοβα) ποταμό, έπειτα από ιδέα του Νικόλαου Πλαστήρα. Γύρω από τη λίμνη, πάνω στα βουνά είναι χτισμένα 18 μικρά χωριά, στα οποία οι επισκέπτες μπορούν να φιλοξενηθούν και να δοκιμάσουν την τοπική γαστρονομία. Η λίμνη είναι πολύ γνωστή, ειδικά τα τελευταία χρόνια, για τις αθλητικές δραστηριότητες που διοργανώνονται, όπως κωπηλασία, ιππασία, τοξοβολία, αλλά και πεζοπορία στο βουνό.

Αυτή τη φορά επιλέξαμε να μείνουμε στο Νεοχώρι, ένα από τα πιο δημοφιλή και τουριστικά χωριά της περιοχής. Θέλαμε να ζήσουμε μερικές μέρες σαν ντόπιοι κι εμείς, οπότε επιλέξαμε να μείνουμε στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Αντιγόνη, της κυρίας Ντίνας Μπακάλη-Καραντώνη και της αδερφής της Ζέτας Καραντώνη. Οι δυο αδερφές μας υποδέχθηκαν εγκάρδια, σαν να είμασταν επισκέπτες στο σπιτικό τους. Μας κέρασαν σπιτικό παγωτό και μας διηγήθηκαν την ιστορία τους.

Το ξενοδοχείο είναι μια οικογενειακή επιχείρηση -πήρε άλλωστε το όνομα από τη μητέρα τους, την κυρία Αντιγόνη, μια γλυκιά γιαγιά. Οι δυο αδερφές ξεκίνησαν την επιχείρηση το 1999, τα Χριστούγεννα. Η καταγωγή τους και από τους δυο γονείς είναι από το Νεοχώρι, αλλά μεγάλωσαν στην Καρδίτσα. Στο ξενοδοχείο τους θέλουν να επικρατεί μια οικεία και ζεστή ατμόσφαιρα. Το φροντίζουν με μεράκι οι ίδιες, ό, τι προσφέρουν στους επισκέπτες είναι χειροποίητο και αν κάποια οικογένεια το ζητήσει μπορούν να ετοιμάσουν και σπιτικό μαγειρευτό φαγητό.

Ρωτήσαμε την κυρία Ντίνα για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και μας αφηγήθηκε πως επισκέπτες έχουν αρχίσει να έρχονται τις 3-4 τελευταίες δεκαετίες. Οι ίδιες επέστρεψαν στο χωριό τους τη δεκαετία του 1990, όταν με τα πρώτα προγράμματα Leader της Ε.Ε. στηρίχθηκε η δημιουργία μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων. Δεν είχαν σχέση με τον τουρισμό, αλλά αποφάσισαν να φτιάξουν το ξενοδοχείο τους, και τους βγήκε σε καλό! Ήταν μάλιστα από τους πρώτους που άνοιξαν στην περιοχή, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν καν εστιατόρια. Έτσι, τα πρώτα δέκα χρόνια λειτουργούσαν και ως εστιατόριο όπου μαγείρευαν ντόπιες συνταγές και έψηναν στα κάρβουνα.

Το ξενοδοχείο Αντιγόνη λειτουργεί όλο τον χρόνο, με περισσότερη κίνηση τον χειμώνα. Αλλά, όπως μας τόνισε η κ. Ντίνα, η περιοχή είναι πανέμορφη και το φθινόπωρο που τα φύλλα κιτρινίζουν, και την άνοιξη που όλα ανθίζουν, αλλά και το καλοκαίρι που προσφέρει μια δροσερή ανάσα από τους καύσωνες. Στο ξενοδοχείο έρχονται περισσότερο ζευγάρια και οικογένειες που ψάχνουν μια ήσυχη και χαλαρωτική διαμονή.

Φυσικά μιλήσαμε αρκετή ώρα και για το αγαπημένο μας θέμα, το φαγητό. Η γαστρονομία της λίμνης Πλαστήρα είναι πλούσια, και στις μέρες μας εξελίσσεται με φρέσκιες πινελιές στις παραδοσιακές συνταγές του τόπου. Ένα από τα must είναι, όπως μας επισήμανε η κ. Ντίνα, η ντόπια πίτα που ονομάζουν πλαστό. Ο πλαστός είναι μια πίτα χωρίς φύλλο που φτιάχνεται με χυλό από αλεύρι καλαμποκιού πάνω στον οποίο βάζουν χόρτα, σπανάκι, σέσκουλα, τσουκνίδες, πράσα, μυρωδικά, ανακατεμένα με φέτα, και τα σκεπάζουν με χυλό. Τη δοκιμάσαμε αργότερα σε εστιατόριο και είναι πραγματικά φανταστική!

Η κ. Ντίνα μας διηγήθηκε και την τραγική ιστορία που έχει σημαδέψει το χωριό. Το 1959, όταν δημιουργήθηκε η λίμνη, η κακοκαιρία πλημμύρισε τη λίμνη και τους δρόμους που οδηγούσαν στα γύρω χωριά -τα έργα για τους νέους δρόμους δεν είχαν ακόμα ολοκληρωθεί. Πολλά χωριά, όπως το Νεοχώρι, αποκόπηκαν από τη συγκοινωνία. Μια ανεπίσημη λύση εφαρμόστηκε: με μια βάρκα οι κάτοικοι μετακινούνται από τη μια πλευρά της λίμνης στην άλλη.

Στις 5 Δεκεμβρίου 1959 20 εργάτες που είχαν εργαστεί στην κατασκευή της λίμνης επιβιβάστηκαν στη βάρκα. Ήταν παραμονή του Αγίου Νικολάου και οι κάτοικοι ήθελαν να φτάσουν στο Νεοχώρι όπου θα γινόταν γιορτή, παρά την σφοδρή κακοκαιρία. Η βάρκα ανατράπηκε και οι επιβάτες πνίγηκαν, 17 από τους οποίους κατάγονταν από το Νεοχώρι. Το τραύμα για τους συγχωριανούς ήταν τεράστιο, με αποτέλεσμα όπως μας είπε η κ. Ντίνα ορισμένοι να φοβούνται ακόμα και σήμερα το νερό.

Κάναμε μια στάση στο Μνημείο Πνιγέντων 1959, καθώς πρόκειται για μια ιστορία που σημάδεψε τον τόπο αυτόν. Έπειτα, κατηφορίσαμε με το αυτοκίνητο προς τα Καλύβια Πεζούλας, έναν ακόμα από τους πιο τουριστικούς προορισμούς της περιοχής. Στα Καλύβια υπάρχουν πολλές επιλογές για φαγητό, για καφέ και ποτό, όπως και η πλαζ Πεζούλας, ένα σημείο όπου μπορείς να απολαύσεις από κοντά τη λίμνη και να δοκιμάσεις διάφορες δραστηριότητες.

Ένας από τους βασικούς μας στόχους στις εκδρομές μας είναι να ανακαλύπτουμε την τοπική γαστρονομία. Έτσι, την πρώτη μας βραδιά στη λίμνη Πλαστήρα επιλέξαμε να δοκιμάσουμε τις δημιουργίες της σεφ Ξένιας Ψηφή στο εστιατόριό της, το βραβευμένο Φαγοτόπι. Το εστιατόριο περιβάλλεται από έναν υπέροχο κήπο με δέντρα και λουλούδια όπου μπορείς να καθίσεις, αλλά ακόμα και τον Αύγουστο στην περιοχή το βράδυ έχει ψύχρα, οπότε μπήκαμε μέσα… και εντυπωσιαστήκαμε από τη ζεστή, ατμοσφαιρική διακόσμηση!

Η σεφ Ξένια Ψηφή είναι ένας χαμογελαστός, εγκάρδιος άνθρωπος. Μας υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά και κάθισε μαζί μας για να μας μιλήσει για τη δική της ιστορία και τη φιλοσοφία της κουζίνας της. Μας είπε πως το εστιατόριό της λειτουργεί εδώ και 21 χρόνια. Η ίδια εργαζόταν σε άλλον τομέα -είναι πολιτικός μηχανικός- αλλά αγάπησε πολύ τη μαγειρική και αφιερώθηκε σε αυτήν. Ξεκίνησε την επιχείρηση με τον αδερφό της, επωφελούμενη από τα προγράμματα Leader για να ανοίξουν ένα εστιατόριο τοπικής γαστρονομίας. Στην περιοχή εκείνη την εποχή προτιμούσαν το φαγητό στη σχάρα -στο Φαγοτόπι έφεραν στο προσκήνιο το μαγειρευτό φαγητό.

Στο Φαγοτόπι έχουν τον δικό τους μπαξέ από τον οποίο παίρνουν τις πρώτες ύλες τους. Ανάλογα με τα διαθέσιμα προϊόντα προσαρμόζουν και τις συνταγές τους και έχουν διαφορετικές γαστρονομικές προτάσεις ανάλογα με την εποχή. Για παράδειγμα, τη μέρα εκείνη μάζεψαν ντοματίνια και κολοκυθάκια και ετοίμασαν μια σαλάτα με τσαλαφούτι, φρέσκο βασιλικό, παξιμάδι και ελαιόλαδο, την οποία δοκιμάσαμε και ήταν το κάτι άλλο! Από τις αγαπημένες συνταγές των πελατών είναι το αγριογούρουνο, που μαγειρεύουν με δαμάσκηνα και κάστανα το χειμώνα και με δαμάσκηνα και βερίκοκα το καλοκαίρι και η καπνιστή πέστροφα που παίρνουν από τα Τρίκαλα και τη συνδυάζουν με φάβα από τον κάμπο Καρδίτσας. Έχουν επίσης μια μεγάλη ποικιλία από τσιπουρομεζέδες, καθώς και χύμα κρασί από το φημισμένο χωριό της λίμνης, τον Μεσενικόλα.

Μέσα σε αυτή τη φιλόξενη ατμόσφαιρα χαλαρώσαμε, διασκεδάσαμε και ήπιαμε ωραίο ντόπιο κρασάκι. Το αποκορύφωμα, φυσικά, ήταν όταν δοκιμάσαμε τις γεύσεις της σεφ, οι οποίες βασίζονται στην παράδοση και τη φρεσκάδα των υλικών, και απογειώνονται με σύγχρονες πινελιές. Δείτε και μόνοι σας!

Φάγαμε φανταστικά και μιας και είχαμε ακόμα λίγες δυνάμεις, επιστρέψαμε στο Νεοχώρι για να πιούμε ένα δροσιστικό κοκτέιλ στο Artemis Cafe-Bar του Γιώργου Καραντώνη, ο οποίος είχαμε ακούσει πως έχει πολλά να μας πει για τα μανιτάρια! Μπορεί να είχε ψύχρα, αλλά αυτό το τραπεζάκι δίπλα στη σκάλα με τις ανθισμένες γλάστρες μας άρεσε τόσο πολύ που την ξεχάσαμε… Στο Artemis Cafe-Bar μπορείς να πιείς από καφέ και ροφήματα με βότανα από την περιοχή έως ποτά, μπίρες, κρασιά και κοκτέιλ, από το πρωί έως το βράδυ. Μπορείς ακόμα να δοκιμάσεις τα γλυκά του κουταλιού που φτιάχνει η κ. Ζωή, η μητέρα του Γιώργου του ιδιοκτήτη, με πιο ξεχωριστή γεύση το γλυκό του κουταλιού μανιτάρι.

Ο Γιώργος είναι ειδικός στα μανιτάρια και μάλιστα είναι ο Αντιπρόεδρος της Λέσχης Μανιταρόφιλων Θεσσαλίας. Ήρθε στο χωριό το 2000 και άνοιξε το μαγαζί του το 2002. Στόχος του είναι να στηρίξει και να προβάλλει τον τόπο του μέσα από δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού και διοργανώσεις όπως η Γιορτή Μανιταριού. Η αγάπη του για τα μανιτάρια γεννήθηκε όταν ήταν μέλος του ορειβατικού συλλόγου και έβρισκε μανιτάρια για τα οποία ρωτούσε αλλά δεν μάθαινε πληροφορίες. Έτσι μελέτησε μόνος του βιβλία, έψαξε στο διαδίκτυο και παρακολούθησε σεμινάρια για να μάθει όσα περισσότερα γινόταν. Πλέον συλλέγει μανιτάρια στο βουνό και καλλιεργεί τρούφα.

Το γλυκό του κουταλιού μανιτάρι έπρεπε οπωσδήποτε να το δοκιμάσουμε, οπότε επιστρέψαμε στο μαγαζί του Γιώργου την επόμενη μέρα το απογευματάκι, για καφεδάκι και γευσιγνωσία! Τα μανιτάρια τα μαζεύει ο Γιώργος στο βουνό και η μητέρα του τα μεταμορφώνει σε γλυκό του κουταλιού. Ανάλογα με τα μανιτάρια που θα βρει διαφοροποιείται και το είδος του γλυκού. Εμείς δοκιμάσαμε Κανθαρέλλα (Cantharellus cibarius), ένα άγριο μανιτάρι με πιπεράτη γεύση και έντονο άρωμα. Το γλυκό ήταν εξαιρετικά πρωτότυπο και η γεμάτη, γλυκιά γεύση του αναπάντεχη! Ευχόμαστε στον Γιώργο να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπάει και καλή επιτυχία με το υπαίθριο πάρκο μανιταριού που ετοιμάζουν στον Κουτσόδημο!

Ε πλέον είχαμε χορτάσει εικόνες, γεύσεις και συζητήσεις οπότε επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για έναν δροσερό ύπνο. Το πρωί ξυπνήσαμε κεφάτοι, βγήκαμε στο μπαλκόνι, αναπνεύσαμε καθαρό αέρα και κατεβήκαμε στην τραπεζαρία για καφεδάκι και σπιτικό πρωινό. Η κ. Ντίνα είχε ετοιμάσει μαμαδίσιες αυγόφετες με λουκανικάκια, φτιαγμένες με φρέσκα αυγά από τις κοτούλες τους, σπιτικό κέικ και άλλες λιχουδιές για να πάρουμε δυνάμεις για τη μέρα μας. Το αγαπημένο μας ήταν η χειροποίητη γαλατόπιτα, ένα παραδοσιακό γλυκό της περιοχής -άλλωστε η Καρδίτσα και τα Τρίκαλα φημίζονται για την καλύτερη γαλατόπιτα!

Ωραία φάγαμε και ήπιαμε την πρώτη μέρα, αλλά τώρα ήταν ώρα για πεζοπορία στη φύση! Την προηγούμενη φορά που είχαμε επισκεφθεί τη λίμνη Πλαστήρα είχαμε περπατήσει ένα φαράγγι και είχαμε φτάσει στον καταρράκτη Ανθοχωρίου, ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής. Ήταν μια τόσο συναρπαστική εμπειρία που αποφασίσαμε να την ξαναζήσουμε. Όμως η τύχη μας επιφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη… Ακολουθώντας τις ταμπέλες που βρήκαμε προς τον καταρράκτη Ανθοχωρίου βρεθήκαμε σε ένα άλλο μέρος, με έναν άλλον καταρράκτη, ο οποίος ήταν εξίσου -αν όχι και περισσότερο- μαγευτικός!

Ξεκινήσαμε, λοιπόν από το ξενοδοχείο μας στο Νεοχώρι με προορισμό στο GPS το ξενοδοχείο Montanema, το οποίο βρίσκεται μέσα στο δάσος, στην περιοχή Μουζάκι. Εκεί παρκάραμε και ξεκινήσαμε να περπατάμε με τα πόδια σε έναν χωματόδρομο. Η διαδρομή είναι υπέροχη, με τα καταπράσινα βουνά στο φόντο, τα ψηλά δέντρα τριγύρω και τα σκιουράκια να εμφανίζονται αναπάντεχα κοντά μας!

Μετά από λίγα λεπτά περπάτημα φτάσαμε σε μια διασταύρωση και ακολουθήσαμε την ταμπέλα που έδειχνε προς τους καταρράκτες Ανθοχωρίου, περιμένοντας πως θα φτάναμε στο γνωστό μέρος που είχαμε ξαναεπισκεφθεί και έχουμε δει σε άρθρα στο διαδίκτυο…

Και ξαφνικά, αφού κατηφορίσαμε σε μια κάπως απότομη πλαγιά, χωρίς φυσικά να είναι επικίνδυνη, αντικρύσαμε ένα φανταστικό τοπίο που δεν είχαμε ξαναδεί! Ένας μεγάλος καταρράκτης και στη βάση του μια λιμνούλα με ένα μικρό ξύλινο γεφυράκι, που μας καλούσε να ξαποστάσουμε, να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα και να βγάλουμε όμορφες φωτογραφίες. Η συνολική διαδρομή που περπατήσαμε ήταν γύρω στα 25 λεπτά, εύκολη αν φοράς αθλητικά παπούτσια, και πραγματικά αξίζει τον κόπο!

Μας πήρε άλλα 25 λεπτά να επιστρέψουμε στο αυτοκίνητο, και μας είχαν μείνει ακόμα δυνάμεις, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα γύρω από τη λίμνη. Ένα πολύ όμορφο σημείο όπου μπορείς να περπατήσεις και να χαζέψεις τα γαλαζοπράσινα χρώματα της λίμνης είναι η πλαζ Πεζούλας. Εκεί υπάρχει και ένα καφέ-εστιατόριο, με όμορφη θέα. Εκείνη την ώρα είχε συννεφιά, αλλά αν είχε ήλιο και είχαμε ζεσταθεί μπορεί να τολμούσαμε και να μπούμε μέσα στο νερό, όπως μας είπαν πως κάνουν πολλοί το καλοκαίρι!

Με τόσο περπάτημα κάψαμε αρκετές θερμίδες που έπρεπε να αναπληρώσουμε με ένα ωραίο γεύμα. Στη λίμνη Πλαστήρα υπάρχουν πολλά αξιόλογα εστιατόρια και ένα από αυτά είναι πραγματικά ξεχωριστό, μιας και έχουν δικές τους πρώτες ύλες και μαγειρεύουν τις συνταγές με τον παραδοσιακό τρόπο των παππούδων τους. Πρόκειται για τη φοβερή ταβέρνα Δόλοπες στο χωριό Καρίτσα, ένα μαγαζί φτιαγμένο στην άκρη του βουνού, με απίστευτη θέα!

Στο εστιατόριο μας περίμενε η ανιψιά της οικογένειας, η πρόσχαρη Άντα. Μας μίλησε με πολλή αγάπη για το χωριό τους, το οποίο ανήκει στα Άγραφα, έναν τόπο στον οποίο δεν πάτησαν ποτέ οι Τούρκοι, στα 1150 μέτρα υψόμετρο. Είναι, μάλιστα, ένα από τα αρχαιότερα χωριά της λίμνης. Από το μπαλκόνι όπου καθίσαμε βλέπαμε τις γύρω οροσειρές -το χωριό βρίσκεται ανάμεσα σε δυο οροσειρές, μια της Ευρυτανίας και μια της Καρδίτσας.

Το μαγαζί της οικογένειας είναι ιστορικό για το χωριό: ξεκίνησε το 1959 ως παντοπωλείο σε ένα κτίσμα απέναντι από το σημερινό εστιατόριο από τον παππού Περικλή Κερασιώτη και τη γιαγιά Ζωή. Το χωριό τους αγαπούσε πολύ, μιας και ήταν άνθρωποι «έξω καρδιά» και από το μαγαζί τους δεν έφευγε ποτέ κανένας νηστικός. Το εστιατόριο λειτουργούν από το 2000 ο Γιώργος Κερασιώτης -ο οποίος φροντίζει και τα ζώα τους- με τη γυναίκα του Βάσω, μαζί με την ανιψιά τους, την Άντα και τη μητέρα της Ελένη.

Αυτό που κάνει τους Δόλοπες να ξεχωρίζουν είναι πως μαγειρεύουν ακριβώς με τον τρόπο των παππούδων τους, στη φωτιά στη γάστρα. Φτιάχνουν τα δικά τους προϊόντα, όπως τυριά από γάλα από τα ζώα τους, χειροποίητο λουκάνικο με κρεμμύδι, μιας και ποτέ δεν καλλιεργούνταν πράσα στην περιοχή, πλαστό με μπομποτίσιο αλεύρι ψημένο παραδοσιακά στη γάστρα με χόρτα που μαζεύουν από το βουνό. Φτιάχνουν ακόμα και δικό τους τραχανά με αλεύρι που τρίβουν οι ίδιοι στον μύλο. Τα κρέατα είναι όλα δικής τους παραγωγής και οι πατάτες προέρχονται από το μποστάνι τους. Δοκιμάσαμε χαρακτηριστικά πιάτα τους και έχουμε να πούμε πως είναι πραγματικά ξεχωριστά… καταλαβαίνεις πως τρως κάτι ντόπιο και φρέσκο, φτιαγμένο με μεγάλο μεράκι!

Στους Δόλοπες περνάνε τα μεσημέρια και τα βράδια τους οι κάτοικοι του χωριού, αλλά έρχονται και πολλοί επισκέπτες που θέλουν να δοκιμάσουν την ιδιαίτερη, παραδοσιακή κουζίνα τους, την οποία θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως “farm to table”, δηλαδή από τη φάρμα στο τραπέζι. Εμείς είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε την κ. Δόμνα Μιχαηλίδου, Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Μια αληθινά αυθεντική γαστρονομική εμπειρία! Και για να κλείσουμε τη βραδιά επιστρέψαμε στη βάση μας στο Νεοχώρι, περίπου είκοσι λεπτά απόσταση με το αυτοκίνητο από την Καρίτσα, για να πιούμε ένα τελευταίο ποτάκι σε ένα νέο μαγαζί, το Cafe-Bar-Bistrot Χρώματα.

Τα Χρώματα είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομά τους: ένας φοβερός χώρος γεμάτος χρώματα! Στο cafe-bar μας υποδέχθηκε η γλυκιά Μαριλένα Σχιζοδήμου, που άνοιξε την επιχείρηση μαζί με τον σύζυγό της Λάμπρο Κολτσίδα όταν πήραν ένα σπίτι στο χωριό για χάρη της μικρής τους κόρης, της Δανάης. Το σπίτι είναι δίπλα στο μαγαζί και όταν είδαν πως ο χώρος αυτός νοικιάζεται, αποφάσισαν να κάνουν την επένδυση. Έφτιαξαν τα πάντα με τα χέρια τους, και η Μαριλένα μαζί με τη μητέρα της, τη ζωγράφο κ. Πηνελόπη Σχιζοδήμου ζωγράφισαν τους τοίχους, τα πατώματα, τα έπιπλα. Ο εσωτερικός χώρος είναι πραγματικά καταπληκτικός, σε κάθε γωνιά του, μέχρι και στις τουαλέτες. Αλλά επειδή η βραδιά ήταν όμορφη, καθίσαμε στο μπαλκόνι, το οποίο τη μέρα έχει θέα σχεδόν ολόκληρη τη λίμνη και απολαύσαμε δυο τέλεια κοκτέιλ!

Η Μαριλένα και ο Λάμπρος είναι δυο νέοι δραστήριοι επιχειρηματίες, με καταγωγή από την Καρδίτσα. Η Μαριλένα διαθέτει ένα γυμναστήριο στην Καρδίτσα και ο Λάμπρος είναι ο ιδιοκτήτης του Cadillac Records Cocktail Bar στην Καρδίτσα -θα το δείτε στο β’ μέρος του άρθρου μας! Φτιάχνουν ακόμα και τα δικά τους ρούχα με χειροποίητα πατρόν, ζωγραφισμένα στο χέρι, τα οποία μπορούμε να βρούμε και στα Χρώματα.

Τα κοκτέιλ που ήπιαμε ήταν υπέροχα και στεναχωρηθήκαμε πολύ που δεν είχαμε πια χώρο στις κοιλίτσες μας για να δοκιμάσουμε την κουζίνα τους. Την επόμενη φορά θα έρθουμε πρωί για καφεδάκι με θέα τη λίμνη, brunch και γλυκάκια, που τα λιγουρευόμαστε από τώρα!

Εδώ θα κλείσουμε το πρώτο μέρος του αφιερώματός μας στη λίμνη Πλαστήρα… στο επόμενο μέρος θα επισκεφθούμε και άλλα χωριά της περιοχής, αλλά θα περάσουμε και μια μέρα στην αγαπημένη Καρδίτσα. Τα λέμε σύντομα!

Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!

Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:

Instagram 1: @eatdessertfirstgreece 
Instagram 2: @elizaneofytou
TikTok: @eatdessertfirstgreece
Facebook 1: Γιώργος Βλαχάκης Ελίζα Νεοφύτου
Facebook 2: Giorgos Eliza Vlachakis
Facebook page: eatdessertfirstgreece
Pinterest: eatdessert1stGr
Twitter: @eatdessert1stGr
LinkedIn: Eliza Neofytou
WordPress 1: Eat Dessert First Greece

Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.