To 24ωρο μας στη Νάουσα συνεχίζεται! Η πρώτη μέρα ήταν βροχερή, αλλά η δεύτερη μας αντάμειψε με μπόλικο ήλιο και ακόμα καλύτερη διάθεση!
Δείτε πώς περάσαμε την πρώτη μέρα στη Νάουσα:
Στο δεύτερο μέρος του άρθρου μας για τη Νάουσα ξεκινάμε τη μέρα με καφεδάκι με τον φίλο, σεφ και καθηγητή μαγειρικής κ. Κώστα Ιωακειμίδη με θέα τον κάμπο Ημαθίας, συνεχίζουμε με οινογνωσία στο Οινοποιείο Κυρ-Γιάννη στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και καταλήγουμε σε ένα ταξίδι πίσω στην Αρχαιότητα στη Σχολή του Αριστοτέλη στην περιοχή Ισβόρια Νάουσας.
Η περιοχή κοντά στο Δημοτικό Πάρκο Νάουσας έχει μια απίστευτη θέα στον κάμπο Ημαθίας. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως σε αυτά τα μέρη βρίσκονταν οι περίφημοι Κήποι του Μήδα. Απέραντα στρέμματα με ροδακινιές, οι οποίες την άνοιξη ανθίζουν και δημιουργούν μια μοναδική εικόνα, έναν ροζ ζωγραφικό πίνακα… Πρέπει οπωσδήποτε να έρθουμε ξανά εκείνη την εποχή!
Αλλά και το φθινόπωρο η θέα δεν υστερεί σε τίποτα… Το πράσινο απλώνεται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μας. Είτε την πρώτη μέρα που είχε συννεφιά, είτε την επόμενη με ήλιο και καθαρή ατμόσφαιρα, η εικόνα ήταν μοναδική!
Η θέα στον κάμπο μια συννεφιασμένη μέρα:






Ο κάμπος την άνοιξη:


Ήταν, λοιπόν, ένα ηλιόλουστο πρωινό και τι καλύτερο για να ξεκινήσει τη μέρα κανείς από καφεδάκι με έναν καλό φίλο. Συναντήσαμε τον φίλο μας, σεφ και καθηγητή μαγειρικής τέχνης κ. Κώστα Ιωακειμίδη στην πόλη του, τη Νάουσα, και καθήσαμε να τα πούμε στο The Boston’s ή αλλιώς Vetlans Old Factory, το παλιό εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας Βέτλανς. Πρόκειται για ένα κτίριο ορόσημο της πόλης, το οποίο ανακαινίστηκε με αρμονικό τρόπο, με σεβασμό στην ιστορία του και τη σημασία του για το παρελθόν της πόλης.


Φυσικά η μέρα ήταν υπέροχη κι έτσι επιλέξαμε να καθήσουμε έξω, με φόντο τον πανέμορφο κάμπο. Παραγγείλαμε καφεδάκια και πιάσαμε τη συζήτηση… Ο κ. Ιωακειμίδης μας μίλησε με τεράστια αγάπη για την πόλη του και μας είπε πως το The Boston’s είναι από τα αγαπημένα του στέκια.


Ο κ. Ιωακειμίδης μας εξήγησε πολλά πράγματα για το επάγγελμα του μάγειρα και τις σπουδές στο αντικείμενο. Εκτός από το ότι εργάζεται στο εστιατόριο Το Κοτοπουλάκι, είναι και εδώ και τρία χρόνια καθηγητής στο Δημόσιο ΙΕΚ της Βέροιας και είναι πολύ ικανοποιημένος με την ποιότητά του ΙΕΚ. Μας είπε πως είναι μια δύσκολη δουλειά, την οποία δεν μπορεί να κάνει ο καθένας· για το λόγο αυτό πολλοί σπουδαστές δεν θα ακολουθήσουν το επάγγελμα αυτό τελικά. Στα ΙΕΚ μπορεί η ύλη να είναι συγκεκριμένη, αλλά οι καθηγητές έχουν το περιθώριο να μοιραστούν δικές τους συνταγές. Έτσι, ο κ. Ιωακειμίδης συχνά επιλέγει παραδοσιακές συνταγές, τις οποίες προτιμά, μιας και πιστεύει πως οι σπουδαστές πρέπει να μάθουν πρώτα τη δική μας, ελληνική κουζίνα. Φυσικά, διδάσκει και διεθνή κουζίνα -είναι μάλιστα εξειδικευμένος στην μεξικάνικη και την ιταλική κουζίνα.



Ο κ. Ιωακειμίδης μοιράστηκε μαζί μας μια από τις αγαπημένες ασχολίες του: πηγαίνει στο Κέντρο Δημιουργική Απασχόλησης της Νάουσας και μαγειρεύει μαζί με παιδιά ηλικίας από 5 έως 8 ετών. Τα παιδιά, μας είπε, αγαπάνε τη μαγειρική και τον κοιτάνε μέσα στα μάτια, το βλέπουν σαν παιχνίδι. Ακόμα, ο κ. Ιωακειμίδης πηγαίνει εθελοντικά σε Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης για ΑΜΕΑ, όπου μαγειρεύει μαζί με ανάπηρα παιδιά. Μπορεί να δυσκολεύτηκε στην αρχή, αλλά η αγάπη που πήρε πίσω ήταν απεριόριστη. Πολύ γλυκιές ασχολίες, έχουμε να πούμε!


Ρωτήσαμε τον φίλο μας για την παραδοσιακή κουζίνα την περιοχής και μας είπε πως η Νάουσα, όπως και όλη Μακεδονία, φημίζεται για τις πίτες της, χορτόπιτες, πρασσόπιτες, κιμαδόπιτες και άλλες πολλές. Μια από τις πιο γνωστές τοπικές συνταγές είναι η μάντζα, ένα είδος τουρλού. Οι λαχανοντολμάδες της Νάουσας είναι επίσης ξακουστοί. Δεν γινόταν, βέβαια, να παραλείψει και τα κρασιά της περιοχής, με πιο γνωστό το Ξινόμαυρο, το οποίο παλαιώνεται για πολλά χρόνια. Ο κ. Ιωακειμίδης μας σύστησε να επισκεφθούμε οπωσδήποτε ένα από τα οινοποιεία τους -και αυτό ακριβώς θα κάναμε αμέσως μετά!


Το οινοποιείο της περιοχής που επιλέξαμε να επισκεφθούμε -αν και θα θέλαμε να τα δούμε όλα φυσικά- είναι το Οινοποιείο Κυρ-Γιάννη της οικογένειας Μπουτάρη στο Γιαννακοχώρι Νάουσας, στις πλαγιές του Βερμίου. Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά οινοποιεία της χώρας μας, με πολλαπλές διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς.




Στο οινοποιείο μας υποδέχθηκε η κ. Ελπίδα Παλαμίδα, Τεχνολόγος Γεωπόνος, ενώ στις εγκαταστάσεις και στο κτήμα μας ξενάγησε η κ. Βαλεντίνα. Η ξεναγός μας εισαγωγικά μας μίλησε για την ιστορία τους, η οποία ξεκινάει το 1879 με τον Γιάννη Μπουτάρη, τον παππού του Κυρ-Γιάννη, ο οποίος έφυγε από το Νυμφαίο από το οποίο κατάγεται και πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου άνοιξε το πρώτο μαγαζί με κρασιά. Η δεύτερη γενιά είναι ο Στέλιος Μπουτάρης, ο οποίος ήρθε κατά τη δεκαετία του 1930 στη Νάουσα και έκανε το πρώτο οινοποιείο μέσα στην πόλη. Η τρίτη γενιά είναι ο Κυρ-Γιάννης με τον αδερφό του Κωνσταντίνο, οι οποίοι άρχισαν να δραστηριοποιούνται κατά τη δεκαετία του 1960.




Μέχρι το 1968, όταν αγόρασαν το κτήμα στο οποίο βρισκόμασταν, η οικογένεια έφτιαχνε κρασιά αλλά δεν είχε αμπέλια. Ο Κυρ-Γιάννης πήρε αμπέλια από το Αμύνταιο και φύτευσε τα πρώτα Ξινόμαυρα κλήματα. Στη δεκαετία του 1980 φύτευσε και νέες ξένες ποικιλίες, όπως το Merlot και το Syrah, που ευδοκιμούν στην περιοχή. Σήμερα το 50% είναι Ξινόμαυρο, το 25% Merlot, το 15% Syrah και το υπόλοιπο είναι πειραματικό. Στο κτήμα που βρισκόμασταν βγαίνουν μόνο κόκκινες ποικιλίες, ενώ οι λευκές, ροζέ και δύο κόκκινες παράγονται στο άλλο οινοποιείο τους στο Αμύνταιο, το οποίο λειτουργεί με συμβεβλημένους αμπελουργούς.


Η κ. Βαλεντίνα μας εξήγησε πως η πρώτη διαλογή γίνεται στο αμπέλι και ό,τι είναι άγουρο, σάπιο ή δεν θα ωριμάσει, δεν θα γίνει κρασί, αλλά τσίπουρο ή ξύδι. Τα καλά τσαμπιά μπαίνουν για 24 ώρες σε έναν θάλαμο-ψυγείο και την επόμενη μέρα τα πατούν.

Η διαλογή στην ταινία διαλογής γίνεται σε δύο φάσεις, τσαμπί-τσαμπί και ρώγα-ρώγα. Επίσης, εκεί χωρίζεται το κοτσάνι από τη ρώγα. Η ρώγα συνεχίζει τον δρόμο της προς έξι γυναίκες, οι οποίες κάνουν διαλογή με το χέρι. Το πάτημα του σταφυλιού γίνεται με μηχανή, με πολύ μικρή πίεση, σαν να έχουν πιεστεί χειρονακτικά. Στην ουσία σχίζεται ο φλοιός, επειδή δεν θέλουν να σπάσουν το κουκούτσι, για να μην βγάλει πικρά έλαια.

Στη συνέχεια, ο μούστος μεταφέρεται στις δεξαμενές. Κατά τις πρώτες 4 μέρες γίνεται προζυμωτική εκχύλιση, δηλαδή οι πρώτες εκχυλίσεις πριν τη ζύμωση. Η διαδικασία αυτή λέγεται και κρυοεκχύλιση, και γίνεται για να πάρουν την μαλακή τανίνη που έχει ο φλοιός -αυτή κάνει το κρασί πιο ευκολόπιοτο, μιας και το Ξινόμαυρο είναι μια πολύ ιδιαίτερη ποικιλία με αρκετές «επιθετικές» (έντονα στυφές) τανίνες. Στις επόμενες μέρες η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 16°C και η ζύμωση τελειώνει στους 10-12°C.


Μόλις είναι έτοιμος ο μούστος κατεβαίνει στην κάβα, 6 μ. κάτω από το έδαφος. Οι ποικιλίες φυλάσσονται ξεχωριστά, για 12 μήνες το Merlot και το Syrah και για 16-18 μήνες το Ξινόμαυρο. Τα βαρέλια είναι όλα δρύινα, χωρητικότητας 250 και 500 λίτρων. Όλο το διάστημα που ο μούστος παραμένει στο βαρέλι ελέγχεται η εξέλιξη και η στάθμη, για να μην δημιουργείται κενό αέρος. Μόλις είναι έτοιμο, το κρασί ανεβαίνει και πάλι πάνω στις δεξαμενές και πάει για εμφιάλωση. Συνολικά παραμένει τουλάχιστον έναν χρόνο στο οινοποιείο.




Μετά από την πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση, για την οποία ευχαριστούμε θερμά την κ. Βαλεντίνα, σειρά είχε η γευστική δοκιμή τριών από τα υπέροχα κρασιά του Κυρ-Γιάννη. Καθήσαμε στον εξωτερικό χώρο του οινοποιείου, στα τραπεζάκια στα οποία γίνεται το κέρασμα των επισκεπτών. Το τοπίο ήταν πραγματικά φοβερό!





Δοκιμάσαμε τρία φανταστικά κρασιά! Πρώτο ήταν το λευκό κρασί «Σαμαρόπετρα», 100% Sauvignon Blanc από το οινοποιείο του Αμύνταιου, από πετρώδη εδάφη που προσδίδουν αρκετή οξύτητα· ένα κρασί που ταιριάζει πολύ με φαγητά με λεμόνι, σαλάτες, σούπες με αυγολέμονο. Το δεύτερο ήταν το κρασί «Ακακίες», ΠΟΠ ροζέ από το Αμύνταιο, το οποίο παραμένει 6-12 ώρες με τα στέμφυλα στη δεξαμενή και παίρνει το χαρακτηριστικό χρώμα, με αρώματα από φράουλα, κεράσι, κόκκινα φρούτα του δάσους και φρέσκια ντομάτα. Τελευταίο, το κόκκινο «Κτήμα Κυρ-Γιάννη» από το Γιαννακοχώρι, επετειακή ετικέτα, προς τιμήν μιας βελανιδιάς 200 ετών που έπεσε από δυνατό αέρα, Ξινόμαυρο, Merlot και Syrah· ταιριάζει άριστα με κοτόπουλο, κρέας, μακαρόνια με κιμά, μουσακά, παστίτσιο -ελληνική κουζίνα. Τα κρασιά συνόδευε ένα πιατάκι με Γραβιέρα Αμφιλοχίας, ξηρούς καρπούς, κριτσίνια και μαρμελάδα ντομάτα από ένα εργαστήρι της Νάουσας.

Απολαύσαμε το κρασί μας και την υπέροχη τοποθεσία για αρκετή ώρα… Όπως μας είπε η κ. Βαλεντίνα στην ξενάγηση, ένα αξιοθέατο του κτήματος που έπρεπε να δούμε οπωσδήποτε προτού φύγουμε ήταν η «Κούλα», ένα τούρκικο φυλάκιο, το οποίο είναι το σήμα της εταιρείας και υπάρχει σε όλα τα μπουκάλια. Επί Τουρκοκρατίας όλη η περιοχή ανήκε σε έναν Τούρκο αγά, ο οποίος έπαιρνε τον φόρο της δεκάτης, το ⅒ της σοδειάς.




Φύγαμε από το κτήμα Κυρ-Γιάννη πλούσιοι σε εικόνες, γεύσεις και αρώματα. Επόμενη στάση, και τελευταία στη Νάουσα, η Σχολή του Αριστοτέλη -ιστορία και αρχαιολογία για το κλείσιμο μιας γεμάτης εμπειρίες διαμονής. Η Σχολή του Αριστοτέλη είναι τόπος παγκόσμιας σημασίας· είναι το μέρος όπου ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους όλων των εποχών δίδαξε την κλασική ελληνική σκέψη και την πλατωνική φιλοσοφία μεταξύ άλλων και στον Μέγα Αλέξανδρο.


Στον χώρο που περιβάλλει την αρχαία Σχολή του Αριστοτέλη υπάρχει ένα Πολιτιστικό Κέντρο, χτισμένο με ξύλο, μέταλλο και πέτρα, με μια σύγχρονη αρχιτεκτονική προσέγγιση. Χαρήκαμε πολύ που το πετύχαμε ανοιχτό και φυσικά μπήκαμε μέσα για να δούμε τις λειτουργίες του και να μιλήσουμε με τους ανθρώπους του.




Μέσα στο Πολιτιστικό Κέντρο της Σχολής του Αριστοτέλη υπάρχει ένας εκθεσιακός χώρος, μια αίθουσα συνεδρίων και προβολής, ένας χώρος υποδοχής επισκεπτών και ένα εστιατόριο. Ο υπεύθυνος του κέντρου είχε την καλοσύνη να μας ξεναγήσει και να μας μιλήσει για το σημαντικό αυτό μνημείο της αρχαίας ιστορίας μας. Είχαμε, μάλιστα, τη χαρά να παρακολουθήσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που περιέγραφε αναλυτικά τα ευρήματα, τις υποθέσεις και τα πορίσματα των αρχαιολογικών ερευνών.






Μετά από όλα αυτά τα ενδιαφέροντα που είδαμε και ακούσαμε στο βίντεο, θέλαμε οπωσδήποτε να δούμε τον αρχαιολογικό χώρο από κοντά!

Το φυσικό τοπίο μέσα στο οποίο προχωρήσαμε για να φτάσουμε στον αρχαιολογικό χώρο ήταν ειδυλλιακό: μονοπάτια με πυκνή βλάστηση, ανάμεσα σε πηγές που αναβλύζουν και ρυάκια που κυλάνε. Η απόλυτη φυσική αρμονία που συμπλήρωνε την υψηλή αξία όσων δίδασκε ο μεγάλος φιλόσοφος. Από γραπτές πηγές μαθαίνουμε, μάλιστα, πως στον τόπο αυτό φύτρωναν πανέμορφα τριαντάφυλλα. Η μάθηση πλαισιωνόταν από την αισθητική απόλαυση…


Σύμφωνα με όσα μάθαμε από το βίντεο στο Πολιτιστικό Κέντρο, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως το Νυμφαίο της Μίεζας, όπως ονομάζεται το ιερό που είναι αφιερωμένο στις Νύμφες, μαζί με τρεις φυσικές σπηλιές αποτελούν τον κύριο χώρο της Σχολής του Αριστοτέλη. Ο καθηγητής κ. Φώτης Πέτσας, ο οποίος ήταν ο υπεύθυνος των ανασκαφών το διάστημα 1965-1969, ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε τα ερείπια του κτιρίου, το οποίο υποθέτουν πως ήταν η Σχολή του Αριστοτέλη. Είναι, άλλωστε, γνωστό πως οι αρχαίοι φιλόσοφοι συνήθιζαν να φτιάχνουν τις σχολές τους κοντά σε Νυμφαία. Ένα άλλο στοιχείο που ενισχύει τα συμπεράσματα των αρχαιολόγων είναι η κατασκευή του κτίσματος, με στοιχεία εμβόλιμα οικοδομημένα στο έδαφος, η οποία είναι τόσο πολυτελής που μόνο ο Φίλιππος θα μπορούσε να την χτίσει για τον γιο του Αλέξανδρο.

Με βάση τα ευρήματα των ανασκαφών, οι αρχαιολόγοι μπορούν να πουν πως η κατασκευή του κτίσματος ήταν διώροφη, με δύο στοές. Η στέγη του κτίσματος ήταν πολυτελώς στολισμένη. Οι τοίχοι, δηλαδή ο κάθετα λαξευμένος βράχος και οι κίονες των στοών, ιωνικού και δωρικού ρυθμού, έφεραν κονίαμα. Το κτίσμα της σχολής δημιουργήθηκε λίγο πριν το 342 π.Χ., οπότε και λειτούργησε η σχολή. Ο Αριστοτέλης θα πρέπει να ήταν περίπου 42 ετών, όταν ο Φίλιππος τον κάλεσε να γίνει δάσκαλος του 13χρονου Αλέξανδρου. Το βέβαιο είναι πως ο Αριστοτέλης δεν ήρθε στη Μακεδονία για να γίνει οικοδιδάσκαλος του Αλέξανδρου. Με βάση την πλατωνική διδασκαλία, ήθελε οι νέοι να απομακρύνονται από το οικογενειακό περιβάλλον και να συνηθίζουν στην ομαδική ζωή. Οι νέοι, γόνοι πλουσίων οικογενειών, που σπούδασαν μαζί με τον Αλέξανδρο στάθηκαν μετά δίπλα του ως στρατηγοί του.



Αυτά τα σπουδαία συνέβαιναν πριν από πολλά πολλά χρόνια στα χώματα που πατούσαμε… Με τη σκέψη μας έπιανε μια ρίγη συγκίνησης και περηφάνειας για τις σπουδαίες προσωπικότητες που γέννησε η πατρίδα μας!
Ελεύθερον διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων, μιας τυγχάνον πολιτείας. ([Το ελληνικό γένος] ζει ελεύθερα και διοικείται άριστα και θα μπορούσε να κυριαρχήσει, αν ήταν πολιτικά ενωμένο.)
Αριστοτέλης
Με μια στάλα από τα σπουδαία που δίδασκε ο μέγιστος φιλόσοφος θα σας αποχαιρετήσουμε από τη Νάουσα. Περάσαμε υπέροχα και μακάρι να μπορούσαμε να είχαμε μείνει περισσότερο! Το επόμενο ταξιδιωτικό άρθρο μας θα μας βρει στο Ελατοχώρι Πιερίας για τρεις μέρες γεμάτες νέες εμπειρίες, νέους φίλους, νέα τοπία, νέες γεύσεις και άλλα πολλά… Τα λέμε σύντομα αγαπημένοι φίλοι και φίλες!
Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!
Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:
- Instagram: @eatdessertfirstgreece
- Facebook profile: Giorgos Eliza Vlachakis
- Facebook page: eatdessertfirstgreece
- Twitter: @eatdessert1stGr
- Pinterest: eatdessert1stGr
- WordPress: Eat Dessert First Greece
- LinkedIn: Eliza Neofytou
Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! 🤗 Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.
2 Comments Add yours