Οι φετινές μας καλοκαιρινές εξορμήσεις είχαν δροσιά από βουνό! Πρώτος προορισμός το Καρπενήσι και η γύρω περιοχή, και στη συνέχεια η Λίμνη Πλαστήρα… Η εκδρομή μας ξεκίνησε μια ζεστή μέρα στις αρχές του Αυγούστου. Φορτώσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε από την Αθήνα -όπου είναι η βάση μας- με πρώτη στάση το Βουτύρο Ευρυτανίας, ένα χωριό σε απόσταση 6 χμ. από το Καρπενήσι.

Φέτος το καλοκαίρι πήγαμε σε μέρη που είναι τέλεια όλες τις εποχές του χρόνου! Στο πρώτο μας ταξιδιωτικό άρθρο εξερευνούμε το Καρπενήσι και τα γύρω χωριά. Μένουμε στο υπέροχο ξενοδοχείο Emotions Country Resort στο χωριό Βουτύρο και μαθαίνουμε την ιστορία του ιδιοκτήτη του Διονύση Ιωακείμ, κάνουμε βόλτες στο Καρπενήσι, βλέπουμε τα αξιοθέατά του και δοκιμάζουμε δημιουργική τοπική κουζίνα στο μεζεδοπωλείο Μύλος, κάνουμε πεζοπορία στη φύση από το Μεγάλο Χωριό έως το Παλιό Μικρό Χωριό, περνώντας από τον Γαύρο και το Νέο Μικρό Χωριό, και τέλος απολαμβάνουμε νόστιμες παραδοσιακές γεύσεις στο εξοχικό κέντρο Άγιος Αθανάσιος στο Μεγάλο Χωριό.

Μετά από ένα ταξίδι περίπου 4.30 ωρών φτάσαμε στο χωριό Βουτύρο, στο οποίο θα μέναμε για τις επόμενες τρεις μέρες. Είναι ένα μικρό ορεινό χωριουδάκι με σήμα κατατεθέν την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, τη μεγαλύτερη του νόμου, χτισμένη το 1926. Σύμφωνα με τον μύθο το όνομα του οικισμού οφείλεται σε έναν κάτοικο που κάποτε έφτιαχνε τόσο νόστιμο βούτυρο που ήταν ξακουστό σε όλο το χωριό. Αυτό που απολαύσαμε περισσότερο από όλα στη διαμονή μας ήταν το κλίμα του χωριού, που χάρη στο υψόμετρο των 840μ. είναι ακόμα και στο αποκορύφωμα του καλοκαιριού απίστευτα δροσερό!

Λίγα μόλις βήματα πιο κάτω από την εκκλησία βρίσκεται το ξενοδοχείο που μας φιλοξένησε, το Emotions Country Resort. Μόλις αντικρίσαμε το ξενοδοχείο ξέραμε πως θα είχαμε μια φανταστική διαμονή. Πετρόχτιστο, με απέραντη θέα προς τα καταπράσινα βουνά, υπόσχεται με την πρώτη ματιά μια διαμονή γεμάτη χαλάρωση και ζεστασιά.

Στη ρεσεψιόν μας υποδέχθηκε ο υπεύθυνος του ξενοδοχείου Κωνσταντίνος Γουλέτας. Μας καλωσόρισε εγκάρδια και μας έκανε να νιώσουμε απευθείας σαν στο σπίτι μας. Σε όλη τη διάρκεια της διαμονής μας μας μιλούσε με πολλή αγάπη για την επιχείρηση, τους ιδιοκτήτες και τη φιλοσοφία τους και μας έδειξε στην πράξη πόσο σημαντικό είναι για όλους τους ανθρώπους του Emotions Country Resort να απολαμβάνουν οι επισκέπτες τη διαμονή τους και να νιώθουν άνετα και οικεία στους χώρους του.

Μπαίνοντας στο δωμάτιό μας η αίσθηση οικειότητας και ηρεμίας έγινε ακόμα πιο έντονη. Ήταν ευρύχωρο, φωτεινό, διακοσμημένο με ένα πολυτελές και ταυτόχρονα παραδοσιακό στιλ, με ένα εντυπωσιακό ξύλινο ταβάνι με χρωματιστές λεπτομέρειες ζωγραφισμένες στο χέρι.

Ένα από τα καλύτερα στοιχεία του δωματίου μας ήταν φυσικά το τεράστιο κρεβάτι του, το οποίο ήταν τόσο μαλακό που ήθελες να μείνεις για πάντα εκεί και να χαζεύεις μέσα από τη μπαλκονόπορτα την απίστευτη θέα που απλώνεται μπροστά σου. Παρά το ότι ήταν Αύγουστος, στο κρεβάτι υπήρχε ένα λεπτό πάπλωμα, το οποίο τη νύχτα το χρειαστήκαμε όντως. Μπορούμε να φανταστούμε πόσο ζεστά και ήρεμα θα είναι εδώ και τον χειμώνα!

Πολύ μας άρεσε επίσης να καθόμαστε στη γωνία του δωματίου με τον καναπέ και το παράθυρο που βλέπει στο βουνό… Ήταν το τέλειο σημείο για να πιούμε το λικεράκι από κράνα, μια ελληνική υπερτροφή, που μας περίμενε ως κέρασμα!

Υπέροχο να χαλαρώνεις στο δωμάτιο, αλλά και το να κάθεσαι στο μπαλκόνι του ήταν το κάτι άλλο! Παντού τριγύρω σε περιβάλλουν καταπράσινα βουνά, γεμάτα έλατα. Πανέμορφα τόσο το καλοκαίρι, όσο και τον χειμώνα που θα είναι χιονισμένα…

Αφού ξεκουραστήκαμε και ετοιμαστήκαμε, αποφασίσαμε να περάσουμε το απόγευμα και το βράδυ μας στο Καρπενήσι. Το Καρπενήσι είναι η πρωτεύουσα του Νομού Ευρυτανίας, με υψόμετρο 975μ. Είναι περισσότερο γνωστό ως χειμερινός προορισμός, συνδεδεμένο με το χιονοδρομικό κέντρο, αλλά και το καλοκαίρι είναι εξίσου γεμάτο ζωή και κίνηση. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο κάτω μέρος της πόλης και ανηφορίσαμε με τα πόδια με στόχο να το περπατήσουμε και να ανακαλύψουμε τα αξιοθέατα του.

Πάντα μας αρέσει να δοκιμάζουμε τα τοπικά προϊόντα των περιοχών που επισκεπτόμαστε. Το Καρπενήσι και γενικότερα η Ευρυτανία φημίζονται για το μέλι, τα γλυκά του κουταλιού, τις μαρμελάδες και τα λικέρ που φτιάχνονται με τους καρπούς από τους θάμνους της υπαίθρου και τα δέντρα των δασών, τα λουκάνικα, το προσούτο, το τσίπουρο, τις καπνιστές πέστροφες, τα τυριά.

Ανηφορίζοντας προς την κεντρική πλατεία του Καρπενησίου περάσαμε από το Τυροκομείο Κουτρομάνος, το οποίο από το 1981 παράγει παραδοσιακό βαρελίσιο τυρί Καρπενησίου, το τοπικό τσαλαφούτι, κατσικίσιο τυρί, γραβιέρα, κεφαλογραβιέρα, ανθότυρο, μυζήθρα, το κλέφτικο των Αγράφων, κατσικίσιο βούτυρο και άλλα με φρέσκο γάλα από κτηνοτρόφους της περιοχής των Αγράφων.

Ανεβήκαμε και άλλο προς τα πάνω και φτάσαμε στην κεντρική πλατεία του Καρπενησίου, την πλατεία Μάρκου Μπότσαρη. Ο ήρωας της Επανάστασης συνδέεται με τον τόπο αυτό λόγω της μάχης του Κεφαλόβρυσου, το οποίο βρίσκεται 3χμ. έξω από το Καρπενήσι. Η μάχη του 1823 αποτέλεσε μια μεγαλειώδη νίκη των Ελλήνων έναντι των Τούρκων, αλλά επισκιάστηκε από τον χαμό του μεγάλου αγωνιστή Μάρκου Μπότσαρη.

Η πλατεία είναι πολύ μεγάλη, παντού στρωμένη με μεγάλες μαρμάρινες ψηφίδες και περιβάλλεται από ψηλά δέντρα. Από βρύσες ρέει πεντακάθαρο νερό, ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει την πόλη. Στην πολυσύχναστη πλατεία βρίσκουμε το Δημαρχείο, την ιστορική εκκλησία της Αγίας Τριάδας και μαγαζιά με τραπεζάκια γεμάτα κόσμο.

Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίας Τριάδας είναι ένα πανέμορφο ιστορικό μνημείο του δεύτερου μισού του 16ου αιώνα. Όπως διαβάσαμε, είναι ένα έργο του Ευγένιου Γιαννούλη του Αιτωλού, ο οποίος με τη δράση του μετέτρεψε το Καρπενήσι σε κέντρο πνευματικής ακτινοβολίας. Στην πορεία της ιστορίας του ο ναός υπέστη πολλές καταστροφές από τους Τούρκους. Τη σημερινή του μορφή πήρε το 1960. Στο εσωτερικό του ναού βλέπουμε παλιές αγιογραφίες μαζί με νεότερες της δεκαετίας του 1980, οι οποίες φιλοτεχνήθηκαν σε σημεία όπου οι παλιές είχαν καταστραφεί.

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας προς τα ανατολικά της πόλης με σκοπό να κάνουμε έναν κύκλο και έπειτα να κατηφορίσουμε προς το χαμηλότερο σημείο της για να φάμε σε ένα φανταστικό μεζεδοπωλείο, τον Μύλο. Στη διαδρομή μας περάσαμε από το πάρκο του Παύλου Μπακογιάννη, με το άγαλμα στη μνήμη του. Ο Παύλος Μπακογιάννης μετά την τραγική δολοφονία του το 1989 κηδεύτηκε με παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων κόσμου στο Καρπενήσι.

Ο Παύλος Μπακογιάννης καταγόταν από την Ευρυτανία, από τον ορεινό οικισμό Βελωτά. Υπήρξε ένας σπουδαίος πολιτικός, Βουλευτής Ευρυτανίας, αγωνιζόμενος για την εθνική συμφιλίωση και την εξάλειψη της διχόνοιας που άφησε πίσω του ο Εμφύλιος Πόλεμος. Νοιαζόταν πάρα πολύ για τον τόπο του και μάλιστα εκείνος ετοίμασε το πρώτο αναπτυξιακό σχέδιο για την Ευρυτανία, το οποίο εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ημέρα της δολοφονίας του.

Κράτα λοιπόν όσο μπορείς ελεύθερη τη ψυχή και το μυαλό σου, ανοιχτά και για τις αυριανές σκέψεις και ιδέες σου.

Παύλος Μπακογιάννης

Δίπλα στο πάρκο Παύλου Μπακογιάννη βρίσκεται το Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού Ευρυτανίας, ένα διαδραστικό μουσείο που παρουσιάζει με βιωματικό τρόπο την ιστορία του τόπου. Δυστυχώς ήταν κλειστό όταν περάσαμε, αλλά θα το επισκεφθούμε σίγουρα την επόμενη φορά!

Φυσικά δεν παραλείψαμε να πάρουμε και τα γλυκάκια μας για το βράδυ που θα επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας. Στο Καρπενήσι υπάρχουν πολλά ωραία ζαχαροπλαστεία, ένα από τα οποία είναι το Fresh Κίτσιος, το οποίο λειτουργεί στην πόλη από τη δεκαετία του 1980.

Περπατήσαμε για αρκετή ώρα, οπότε μας άξιζαν μερικά τοπικά μεζεδάκια, έτσι δεν είναι; Θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε τις γαστρονομικές προτάσεις στο μεζεδοπωλείο Μύλος, ένα νέο μαγαζί στο νότιο και χαμηλότερο μέρος του Καρπενησίου, δίπλα στον Ιερό Ναό Ευρυτάνων Αγίων.

Το μεζεδοπωλείο Μύλος έχει έναν κομψό εσωτερικό χώρο διακοσμημένο με ξύλο, με έναν χαρακτηριστικό ανεμόμυλο στον τοίχο. Για το καλοκαίρι έχει μια υπέροχη εξωτερική αυλή, το “Balkoni” του, στρωμένο με χαλίκι, με έναν μεγάλο περιμετρικό καναπέ με μαξιλάρια και απρόσκοπτη θέα στα γύρω βουνά και τον διπλανό ναό. Ο ατμοσφαιρικός φωτισμός του χώρου μαζί με την όμορφα φωταγωγημένη εκκλησία δημιουργούν το τέλειο περιβάλλον για μια χαλαρωτική βραδιά με νόστιμες τοπικές γεύσεις, καλό κρασί και ενδιαφέρουσες συζητήσεις.

Προτού ξεκινήσουμε να δοκιμάζουμε τα διάφορα μεζεδάκια του μαγαζιού, γνωρίσαμε τον φιλικό, νεαρό ιδιοκτήτη του Γιώργο Παπαζαχαρία. Ο Γιώργος μας μίλησε για τον τόπο του, το Καρπενήσι, το οποίο αναπτύσσεται όλο και περισσότερο και προσελκύει επισκέπτες τόσο τον χειμώνα, για τον οποίο φημίζεται, όσο και το καλοκαίρι. Μας εξήγησε τη φιλοσοφία της επιχείρησής του, η οποία στηρίζεται στις παραδοσιακές τοπικές γεύσεις και συνταγές, τα ποιοτικά ντόπια προϊόντα, τα κρέατα, τα τυριά, τα χόρτα, το μέλι, σε συνδυασμό με τις σύγχρονες γαστρονομικές τάσεις. Μας είπε ακόμα πως η οικογένειά του διαθέτει μια φάρμα στο χωριό Καστανιά Ευρυτανίας, όπου φτιάχνουν τα δικά τους γαλακτοκομικά, τα οποία χρησιμοποιούν στο μεζεδοπωλείο. Χαρακτηριστικό είναι το ορεκτικό σαγανάκι με κατσικίσιο τυρί Καστανιάς δικής τους παραγωγής που δοκιμάσαμε και ήταν πεντανόστιμο!

Και έπειτα άρχισαν να έρχονται οι μεζέδες… Το σαγανάκι από τη φάρμα, η δική τους σαλάτα Μύλος, μεθυσμένα λουκάνικα – ένα από τα πιάτα που αγαπάει πολύ ο κόσμος, και το σήμα κατατεθέν του Μύλου, ένα τεράστιο καλαμάκι κοτόπουλο, 500 γραμμαρίων με χειροποίητη μουστάρδα με τσιμένι, ένα ιδιαίτερο μπαχαρικό με καπνιστή γεύση. Όλα αυτά τα υπέροχα τα συνοδεύσαμε με τοπικό ροζέ κρασί. Και για την επόμενη φορά που θα έρθουμε υπάρχουν ακόμα πολλά να δοκιμάσουμε, ορεκτικά, τηγανιτές και μερίδες με ντόπια κρέατα, σαλάτες, ποικιλίες, πίτσες, αλλά και κάποια ψάρια και θαλασσινά.

View this post on Instagram

A post shared by Eat Dessert First Greece (@eatdessertfirstgreece)

Στον Μύλο φάγαμε τέλεια και περάσαμε πολύ όμορφα, οπότε γυρίσαμε χορτασμένοι και λιγάκι κουρασμένοι στο ξενοδοχείο μας, το Emotions Country Resort. Ανυπομονούσαμε πλέον να χωθούμε στο μαλακό κρεβάτι στο ζεστό δωμάτιό μας!

Ο ύπνος ήταν με μια λέξη απολαυστικός -μάλιστα ήταν τόσο δροσερά που σκεπαστήκαμε με το πάπλωμα. Το πρωί ξυπνήσαμε ανυπομονώντας να δοκιμάσουμε το σπιτικό πρωινό του. Ένας πλούσιος μπουφές μας περίμενε στην τραπεζαρία με ένα σωρό λιχουδιές: ομελέτα με φρέσκα αυγά, λουκάνικα, μπέικον, ντόπια πίτα, βραστά αυγουλάκια, τυριά, αλλαντικά, υλικά για σαλάτα με ντομάτα, αγγούρι, ελιά, ελαιόλαδο και ρίγανη, χειροποίητο ρυζόγαλο με κανέλα, κέικ σοκολάτα και βανίλια, ντόπιο γιαούρτι, μέλι από παραγωγό της περιοχής, μαρμελάδες, μούσλι, πολλά διαφορετικά ψωμάκια και κριτσίνια, καφέ και χυμό λεμόνι και πορτοκάλι. Φυσικά βάλαμε από όλα!

Καθίσαμε σε έναν φανταστικό χώρο με πολυθρόνες και τεράστια παράθυρα που έβλεπαν στην αυλή και τα βουνά. Όπου και να κοιτάξει βλέπεις πράσινο, είναι πανέμορφα! Ο υπεύθυνος του ξενοδοχείου Κωνσταντίνος Γουλέτας μας περιποιήθηκε και μας μίλησε για την επιχείρηση. Μας είπε πως είναι πολύ ευτυχισμένος με τη δουλειά του, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. Μπορεί να μην κατάγεται από την περιοχή, μιας και ήρθε στο Καρπενήσι λόγω της συζύγου του, αλλά δεν έχει μετανιώσει στιγμή για αυτή την απόφαση. Στο ξενοδοχείο μας περιγράφει πως κυριαρχεί ένα οικογενειακό κλίμα το οποίο δημιουργεί μια οικεία αίσθηση στους εργαζόμενους, η οποία έπειτα μεταφέρεται και στους πελάτες. Βασικός στόχος είναι να μένουν οι επισκέπτες πάντα ευχαριστημένοι από τη διαμονή τους και όσα τους προσφέρουν να είναι πάντα τα καλύτερα. Κι εμείς τα είχαμε νιώσει όλα αυτά από την πρώτη στιγμή!

Ο Κωνσταντίνος μας εξήγησε πως το Emotions Country Resort ανήκει στον επιχειρηματία Διονύση Ιωακείμ και τα παιδιά του Πέννυ και Σπύρο Ιωακείμ. Ο Διονύσης Ιωακείμ, όπως διαβάσαμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του, γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα του χρόνια στο Βουτύρο. Αγαπάει πολύ τον τόπο του και μιλάει με καμάρι για τη συμμετοχή του κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στη διάνοιξη τμήματος του δρόμου από το Καρπενήσι στον Προυσσό, ένα έργο τεχνικά δύσκολο και απαιτητικό.

Ο κ. Ιωακείμ άνοιξε το ξενοδοχείο κυρίως για συναισθηματικούς λόγους και για αυτό το ονόμασε Emotions. Αλλά και πριν το Emotions, από το 1988 οι γονείς του λειτουργούσαν το Πανδοχείο της κυρά Πηνελιάς, το πρώτο του χωριού. Ο κ. Ιωακείμ ανέλαβε την επιχείρηση με όραμα να συμβάλει στην ανάπτυξη του χωριού του και στην ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς του. Όπως αναφέρει, έχει μεγάλη πίστη στο τουριστικό προϊόν του Καρπενησίου, μιας και διαθέτει άριστες υποδομές και υπηρεσίες.

Μετά το πρωινό μας βγήκαμε να πάρουμε φρέσκο αέρα στην αυλή του ξενοδοχείου, η οποία είναι απλά καταπληκτική. Γρασίδι, ψηλά δέντρα που ρίχνουν τη σκιά τους στα τραπέζια, πολύχρωμα λουλούδια, και τριγύρω πανέμορφη φύση… Ένα όνειρο! Ήπιαμε το καφεδάκι μας, ξεκουράσαμε το βλέμμα μας στο απέραντο πράσινο και αποφασίσαμε την επόμενη μέρα να φάμε το πρωινό μας στην αυλή. Θα το δείτε στο β’ μέρος του άρθρου μας!

Το πρόγραμμα της ημέρας είχε πεζοπορία. Η αρχική σκέψη ήταν να επισκεφθούμε το φαράγγι Πάντα Βρέχει, το οποίο από όσα μας είπαν είναι μια μοναδική εμπειρία. Δυστυχώς, όμως, ο μόνος τρόπος να φτάσεις εκεί είναι μια μεγάλη διαδρομή σε χωματόδρομο, κατάλληλη μόνο για τζιπ. Οπότε την αφήσαμε για την επόμενη φορά.

Βρήκαμε μια πεζοπορική διαδρομή που ξεκινάει από το Μεγάλο Χωριό, περνάει από το χωριό Γαύρος και καταλήγει στο Παλιό Μικρό Χωριό. Θέλαμε ούτως ή άλλως να επισκεφθούμε τα χωριά αυτά, οπότε ήταν η ιδανική!

Το Μεγάλο Χωριό είναι ίσως το πιο γνωστό χωριό της περιοχής του Καρπενησίου. Βρίσκεται σε υψόμετρο 720μ. στους πρόποδες του βουνού Καλιακούδα και απέχει 14χμ. από το Καρπενήσι. Όπως μάθαμε είναι ένα χωριό γνωστό από την εποχή της Επανάστασης, μιας και ήταν τόπος συνάντησης και έδρα διοίκησης των δυνάμεων απελευθέρωσης. Περπατώντας στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια είδαμε αναστηλωμένα σπίτια και αρχοντικά χτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής, με την πέτρα να κυριαρχεί, όμορφες εκκλησίες, μαγαζιά με τοπικά προϊόντα, καφενεία, καφετέριες και ταβέρνες.

Στο Μεγάλο Χωριό υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο αφηγείται την αγροτική και κτηνοτροφική ιστορία και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής. Στο μουσείο μπορούμε να δούμε ακόμα το παλιό ρολόι του χωριού, στο οποίο διακρίνονται τρύπες από τις σφαίρες των Γερμανών κατά την είσοδο τους στο χωριό στα χρόνια της κατοχής. 

Μετά το Δημοτικό Σχολείο του χωριού ακολουθούμε πλέον μια διαδρομή μέσα στη φύση που ενώνει το Μεγάλο Χωριό με τον Γαύρο. Διασχίσαμε μια γέφυρα πάνω από τον Καρπενησιώτη Ποταμό και απολαύσαμε την πυκνή βλάστηση που μας περιέβαλε. Μετά από λίγη ώρα εύκολου περπατήματος, 15-20 λεπτά, φτάσαμε πάλι σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο, στο χωριό Γαύρος.

Ο Γαύρος Ευρυτανίας είναι ένα μικρό χωριό με αρκετές ταβέρνες, καταστήματα και ξενοδοχεία. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 650μ. στις πλαγιές του όρους Καλιακούδα, δίπλα στην επαρχιακή οδό Καρπενησίου – Προυσού – Καλλιθέας. Το όνομά του προέρχεται από το φυτό γαύρος που φυτρώνει στις όχθες του Καρπενησιώτη Ποταμού.

Μετά το χωριό μπαίνουμε στο δασικό μονοπάτι, μέσα στην πυκνή βλάστηση. Για περίπου 40 λεπτά περπατήσαμε ανάμεσα σε ψηλά, καταπράσινα δέντρα ακολουθώντας τα κόκκινα τετράγωνα που σηματοδοτούν το πεζοπορικό μονοπάτι. Είναι πραγματικά μια εύκολη διαδρομή, την οποία αξίζει να κάνεις μιας και περνάς μέσα από τα υπέροχα δάση, αλλά και από τα όμορφα χωριά της περιοχής.

Βγαίνοντας από το δάσος, στην κορυφή της διαδρομής, η θέα είναι πανοραμική… Βλέπεις τα δάση παντού τριγύρω, τα βουνά της Ευρυτανίας, τα χωριά στο βάθος, και αναπνέεις πεντακάθαρο αέρα. Το Παλιό Μικρό Χωριό είναι πολύ κοντά, αρκεί να περπατήσεις για λίγα λεπτά στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Μια στάση αξίζει το Μνημείο Θυμάτων Κατολίσθησης, ένα μνημείο για τους 13 κατοίκους του χωριού που χάθηκαν στην κατολίσθηση του 1963.

Το σύνολο της διαδρομής από το Μεγάλο Χωριό έως το Μικρό Χωριό είναι περίπου 1.30 ώρα με σταθερό ρυθμό περπατήματος. Το τέλος της, το Μικρό Χωριό είναι ένας ορεινός οικισμός στους πρόποδες του Όρους Χελιδόνα. Πολλά σπίτια του Μικρού Χωριού καταστράφηκαν στην κατολίσθηση του 1963, ενώ όσα έμειναν είναι σήμερα πολύ καλά διατηρημένα.

Εδώ ήταν το τέλος της πεζοπορίας για την Ελίζα, η οποία κάθισε να απολαύσει ένα καφεδάκι στη δροσερή πλατεία του Παλιού Μικρού Χωριού, σε υψόμετρο 860μ., κάτω από τον μεγάλο πλάτανο με ιστορία δύο αιώνων, με τον ήχο του νερού που κυλάει αστείρευτο από τις έξι βρύσες της πλατείας. Το νερό τους είναι τόσο κρύο που, όπως διαβάσαμε, παλιά χρησίμευαν ως «ψυγείο», μιας και κάτω από τη συνεχή κρυστάλλινη ροή τους έβαζαν αναψυκτικά και φρούτα για να τα κρυώνουν.

Ο Γιώργος πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το Μεγάλο Χωριό όπου είχαμε αφήσει το αυτοκίνητο. Πέρασε από το Νέο Μικρό Χωριό, το οποίο χτίστηκε από τους κατοίκους του Παλιού Μικρού Χωριού μετά την κατολίσθηση του 1963. Βρίσκεται σε υψόμετρο 690μ. πολύ κοντά στο Παλιό Μικρό Χωριό, μέσα στη φύση, και διαθέτει πολύ καλές τουριστικές υποδομές.

Μετά το Νέο Μικρό Χωριό ο Γιώργος περπάτησε ξανά στο δασικό μονοπάτι, πέρασε από τον Γαύρο και έφτασε στο Μεγάλο Χωριό. Στην είσοδο του χωριού, λίγο πριν ξεκινήσουν τα σπίτια του, σε υποδέχεται το όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Απέναντι βρίσκεται η ταβέρνα Άγιος Αθανάσιος, στην οποία επιστρέψαμε το βράδυ για να δοκιμάσουμε την τοπική κουζίνα της.

Ξεκουραστήκαμε, λοιπόν, για λίγες ώρες στο ξενοδοχείο μας και μόλις βράδιασε γυρίσαμε στο Μεγάλο Χωριό για να καθήσουμε στο εξοχικό κέντρο Άγιος Αθανάσιος, σε ένα από τα εξωτερικά του τραπεζάκια, μέσα στην πανέμορφη φύση. Ο Άγιος Αθανάσιος είναι γνωστός για τα μαμαδίστικα μαγειρευτά του, αλλά και τα ψητά του κρέατα, οπότε θέλαμε να τα δοκιμάσουμε και τα δύο!

Στην ταβέρνα μας υποδέχθηκε εγκάρδια η νεαρή ιδιοκτήτρια Άνθη Γιαννακοπούλου και μας έδειξε τους εσωτερικούς χώρους του μαγαζιού. Στη διακόσμηση κυριαρχεί το ξύλο και τα παραδοσιακά στοιχεία, τα οποία δημιουργούν μια αίσθηση ζεστασιάς, την οποία τον χειμώνα ενισχύει το μεγάλο τζάκι. Αλλά και έξω αυτή την εποχή είναι πραγματικά φανταστικά! Το μέρος είναι επίσης πολύ όμορφο για τη διοργάνωση του τραπεζιού ενός γάμου ή μιας βάφτισης, κάτι το οποίο συνηθίζουν να κάνουν.

Οι επιλογές στον κατάλογο ήταν πάρα πολλές: ορεκτικά, τοπικά τυριά, φρέσκιες σαλάτες, χωριάτικες πίτες, μεζέδες για τη μέση, σούπες, λαδερά, μαγειρευτά πιάτα με ντόπια κρέατα, κρεατικά της ώρας, σούβλες, ποτά και χειροποίητα παραδοσιακά γλυκά. Όλα φτιάχνονται με προϊόντα του τόπου τους, με παραδοσιακές συνταγές και πολλή αγάπη! Ήταν πολύ δύσκολο να διαλέξουμε, μιας και θέλαμε να δοκιμάσουμε από όλα, αλλά τελικά καταλήξαμε στη δική τους σαλάτα «Αγρού», στην ντόπια φέτα τυλιγμένη σε φύλλο, σε ένα μαγειρευτό πιάτο – το πάντα αγαπημένο κοκκινιστό μοσχαράκι και σε ένα πιάτο της ώρας, μπριζολοπανσέτα στη σχάρα. Ήταν όλα πεντανόστιμα!

Νόστιμες γεύσεις, καθαρός αέρας, δροσιά και χαλάρωση… Και επιστροφή στο ξενοδοχείο για έναν ήσυχο, αναζωογονητικό ύπνο. Η επόμενη μέρα θα έχει εκδρομή στο ποτάμι και άλλα πολλά, σύντομα στο β’ μέρος του άρθρου μας!

Διαβάστε πρώτοι κάθε νέο μας άρθρο!

Βρείτε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσής μας:

Instagram 1: @eatdessertfirstgreece 
Instagram 2: @elizaneofytou
TikTok: @eatdessertfirstgreece
Facebook 1: Γιώργος Βλαχάκης Ελίζα Νεοφύτου
Facebook 2: Giorgos Eliza Vlachakis
Facebook page: eatdessertfirstgreece
Pinterest: eatdessert1stGr
Twitter: @eatdessert1stGr
LinkedIn: Eliza Neofytou
WordPress 1: Eat Dessert First Greece

Ακολουθήστε μας συμπληρώνοντας το email σας στο πεδίο στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας μας, για να σας έρχεται με email κάθε νέο μας άρθρο μόλις κυκλοφορήσει. Μην ξεχάσετε να κάνετε επιβεβαίωση της εγγραφής σας, στο email που θα σας έρθει! Όσοι είστε κι εσείς wordpress bloggers, πατήστε απλώς follow.